Οι Λούκυ και Λουκ

[Χριστόφορος Μίχας]

Κι εγώ θα κάνω προσπάθεια να τα συμφιλιώσω σιγά σιγά αλλά περιμένω πρώτα η (ισως) μικρούλα να μεγαλώσει λίγο γιατί τώρα υπάρχει και διαφορά μεγέθους! Θέλουμε να την φτάσουμε άν μπορέσουμε σε ένα μέγεθος που να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της (σε κανά μήνα ίσως) και μετά βλέπουμε άν θα βγαίνουν βόλτα μαζί. Αναλόγως τη συμπεριφορά του κούνελου (δηλ κι αυτός παίζεται άν είναι αρσενικός, γιατι δεν έχουν κατέβει ακόμη οι όρχεις, αλλά μάλλον ναι). Αυτό που δεν ήξερα και έμαθα τον τελευταίο ενάμισυ μήνα είναι ότι τα κουνελάκια είναι πολύ ευαίσθητα, μέχρι τον 5-6ο μήνα ζωής τους και ότι το παραμικρό πρόβλημα όπως η διάρροια μέσα σε λίγες μέρες (ακόμη και με άμεση κτηνιατρική παρέμβαση) μπορεί να είναι θανατηφόρο. Εμείς μόλις είδαμε τη διάρροια στην άλλη κουνελινα, από την πρώτη μέρα ενεργήσαμε υπό την καθοδήγηση γιατρού με φάρμακα και μετά με νοσηλεία αλλά δεν....ήταν παραπάνω από διατροφικό το πρόβλημα. Ηταν μικρόβιο τελικά.

[Χριστόφορος Μίχας]

Παρουσιάζω τη Λιλίκα!!! (μάλλον δηλαδή...) Το πιο χαδιάρικο κουνελάκι. Πριν δυόμιση εβδομάδες είχαμε κι άλλη ατυχία καθώς άγνωστο πως, βρέθηκε με το ένα μπροστινό πόδι σπασμένο, και το άλλο μπροστινό με εξάρθρωση. (Πιθανόν της επιτέθηκε ο μεγάλος ενώ ήταν εκείνη μέσα στο κλουβί της και τη δάγκωσε ) Ακόμη δεν την βγάζουμε να περπατήσει κατόπιν συμβουλής της γιατρού, μέχρι να γίνει εντελώς καλά. Φυσικά, απ' ότι φαίνεται τα δύο κουνέλια δεν θα συναντηθούν ποτέ...
Στην τελευταία φωτο είναι ο Ράμπο! μεγαλωμένος πια.