Οι Λούκυ και Λουκ

[voulasto]

Τα κουνελακια ειναι ζηλιαρικα.Στην αρχη ειχα και γω μια θηλυκια.Αφου την ειχα κανα διμηνο της πηρα ενα μικρουλη το οποιο μολις το ειδε θολωσε το ματι της
Δεν ειχα σκοπο να παρω αλλο κουνελακι αλλα μια μερα που πηγα να παρω τροφη ειδα στο μαγαζι κατι μικρουλικα κουνελακια.Ενα με πλησιασε απο μονο του.Ε δεν μπορεσα να του αντισταθω.Σαν να με διαλεξε αυτο.Ηταν ομως παρα πολυ μικρουλη.
Οταν το εφερα σπιτι το βραδυ μου εκανε διαροια.Ο πετσοπας μου ειχε δωσει μια τροφη για το μικρο που σαν να ειχε σκονη απο γαλα.Κατι τετοιο τελοσπαντων γιατι δεν θυμαμαι.Το μικρο ουτε την πλησιασε.Ξενυχτησα ολο το βραδυ να το προσεχω,να το καθαριζω και να του σπαω την τροφης της θηλυκιας γιατι απο αυτην ετρωγε.Και τελικα τα καταφεραμε
Τα ειχα φυσικα σε ξεχωριστο κλουβακι.Με τον καιρο εκανα προσπαθειες να τα συμφιλιωσω.Τα εβγαζα σε κοινο χωρο με την επιβλεψη μου και αν η θηλυκια εκανε επιθεση την σταματουσα.Σιγα σιγα τον δεχθηκε. Δεν θα ξεχασω ομως ποτε το βλεμμα της προς τον κουνελο
Οταν ομως μεγαλωσε ο κουνελος αρχισε να εχει αλλες διαθεσεις οποτε σταματησα να τα βγαζω μαζι.Ασε που αν καμια φορα αφηνα κοντα τα κλουβια τους ο κουνελος εκανε μια αποτομη κινηση και πετουσε παντου τσισα.
Τωρα πλεον εχω μονο τον αρσενικο.Δυστηχως την κουνελιτσα μου την εχασα απο κατι σαν εγκεφαλικο

[Χριστόφορος Μίχας]

Κι εγώ θα κάνω προσπάθεια να τα συμφιλιώσω σιγά σιγά αλλά περιμένω πρώτα η (ισως) μικρούλα να μεγαλώσει λίγο γιατί τώρα υπάρχει και διαφορά μεγέθους! Θέλουμε να την φτάσουμε άν μπορέσουμε σε ένα μέγεθος που να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της (σε κανά μήνα ίσως) και μετά βλέπουμε άν θα βγαίνουν βόλτα μαζί. Αναλόγως τη συμπεριφορά του κούνελου (δηλ κι αυτός παίζεται άν είναι αρσενικός, γιατι δεν έχουν κατέβει ακόμη οι όρχεις, αλλά μάλλον ναι). Αυτό που δεν ήξερα και έμαθα τον τελευταίο ενάμισυ μήνα είναι ότι τα κουνελάκια είναι πολύ ευαίσθητα, μέχρι τον 5-6ο μήνα ζωής τους και ότι το παραμικρό πρόβλημα όπως η διάρροια μέσα σε λίγες μέρες (ακόμη και με άμεση κτηνιατρική παρέμβαση) μπορεί να είναι θανατηφόρο. Εμείς μόλις είδαμε τη διάρροια στην άλλη κουνελινα, από την πρώτη μέρα ενεργήσαμε υπό την καθοδήγηση γιατρού με φάρμακα και μετά με νοσηλεία αλλά δεν....ήταν παραπάνω από διατροφικό το πρόβλημα. Ηταν μικρόβιο τελικά.

[Χριστόφορος Μίχας]

Παρουσιάζω τη Λιλίκα!!! (μάλλον δηλαδή...) Το πιο χαδιάρικο κουνελάκι. Πριν δυόμιση εβδομάδες είχαμε κι άλλη ατυχία καθώς άγνωστο πως, βρέθηκε με το ένα μπροστινό πόδι σπασμένο, και το άλλο μπροστινό με εξάρθρωση. (Πιθανόν της επιτέθηκε ο μεγάλος ενώ ήταν εκείνη μέσα στο κλουβί της και τη δάγκωσε ) Ακόμη δεν την βγάζουμε να περπατήσει κατόπιν συμβουλής της γιατρού, μέχρι να γίνει εντελώς καλά. Φυσικά, απ' ότι φαίνεται τα δύο κουνέλια δεν θα συναντηθούν ποτέ...
Στην τελευταία φωτο είναι ο Ράμπο! μεγαλωμένος πια.