Άνοδος gH

[PascM]

Αν κάνεις την αναλογία θα δεις οτι μάλλον δεν είναι λίγο, πόσα κιλά χαλαζία έχεις ρίξει? στο σφηνοπότηρο έχεις λίγα γραμμάρια στο ενυδρείο πόσα?
Στο σφηνοπότηρο φαίνονται δυο-τρεις κόκοι και κάποιοι μπορεί να είναι από κάτω και να μην φαίνονται, στο ενυδρείο (κιλά) πόσοι?
Είναι δίλιμα πιστεύω!

[Vasilizzz]

Κατάλαβα. Έστω και λιγοι κόκοι να αφρίζουν στο δείγμα μου, τελικά αυτό αρκεί για να δημιουργήσει πρόβλημα. Θα παρακολουθήσω λοιπόν τη σκληρότητα για να δω μέχρι που θα φτάσει. Μέχρι τι όριο θεωρείται φυσιολογικό για ένα κοινωνικό ενυδρείο; Σκέφτομαι να βάλω όττος, καρδινάλιους, ραμιρέζι.

[Vasilizzz]

Από λίγο ψάξιμο που έκανα βλέπω ότι αυτά τα ψάρια θέλουν μαλακότερο νερό, σκληρότητας μέχρι 12 το πολύ. Αυτό που δεν κατάλαβα από αυτά που διάβασα είναι αν η μεγαλύτερη σκληρότητα τα ενοχλεί ή απλά καθιστά αδύνατη την αναπαραγωγή τους λόγω προβλημάτων που δημιουργεί στα αυγά.

[caverman]

Πιστέυω ότι αφού δεν έχεις βάλει τα ψάρια ακόμη και εφόσον η αιτία είναι η άμμος καλλίτερα να μπείς σε ένα κόπο τώρα παρά σε έναν μεγαλύτερο αργότερα...
Εξάλου το εύκολο είναι να ανεβάζεις την σκληρότητα σε ένα ήδη στημένο ενυδρείο παρά να την κατεβάζεις μετά...

Κάποια από τα ψάρια που αναφέρεις (π.χ oto) στο φυσικό τους περιβάλλον υπάρxουν εποχές ξηρασίας (υψηλή σκληρότητα νερού) και εποχές βροχών (δηλ μαλακό νερό) τις οποίες και ξεκινούν την αναπαραγωγή τους...

[Giorgos]

Τα ψάρια που θέλεις χρειάζονται μαλακό, όξινο νερό.
Εκτός του ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να γονιμοποιηθούν τα αυγά τους (λόγω της χαμηλότερης οσμωτικής πίεσης που έχει το σκληρό νερό), αυτά τα ψάρια είναι πιο ευαίσθητα σε βακτηριακές μολύνσεις όταν εισαχθούν σε πιο αλκαλικό περιβάλλον. Συνήθως υπάρχουν περισσότερα βακτηρίδια σε νερό με υψηλότερο pH με αποτέλεσμα αυτά τα ψάρια να μην έχουν τα κατάλληλα αντισώματα και πολλές φορές οδηγούνται σε αρρώστιες κυρίως βακτηριακής φύσεως. Αυτό παρατηρείται συχνά στα M. ramirezi και το παραπάνω ίσως να αποτελέι και μία από τις αιτίες.