|
|
|
#1
19-02-17, 09:47
|
||||
|
||||
μας συγκινησες ρε τομαρι...
λυπαμαι πολυ... τρεμω κι εγω στην ιδεα οτι καποια στιγμη θα πρεπει να παρω την ιδια αποφαση για την δικια μου (10 ετων). εκανες αυτο που επρεπε , δυστυχως αυτην την αποφαση πρεπει να την παρουμε εμεις και να κρινουμε αν πρεπει ή οχι, γιατι εμεις εχουμε την ευθυνη των ζωντανων μας. λυπαμαι πραγματικα... τα θερμα μου συλλυπητηρια... καλο ταξιδι στην Μυρτω.... καλη δυναμη σε σας... 
|
|
#2
19-02-17, 11:30
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
|
|
#3
19-02-17, 11:55
|
|||
|
|||
|
Παράθεση:
|
|
#4
19-02-17, 18:00
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Εισαι ανθρωπος με αδυναμιες οπως εχουμε ολοι μας. Για 16 ολοκληρα χρονια της προσφερες μια ομορφη ζωη, μην κρινεις τοσο αυστηρα τον εαυτο σου. Το οτι βρηκες την δυναμη να την λυτρωσεις απο το μαρτυριο που την περιμενε ειναι μεγαλη αποφαση. Να την θυμασαι με νοσταλγια και αγαπη αυτο θα ηθελε αν ηταν μαζι σου και σωματικα, γιατι οσο την θυμασαι θα ειναι μαζι σου. Δυστυχως τα ζωακια μας εχουν μικροτερο προσδοκιμο ζωης απο το δικο μας, και καποια στιγμη η φυση μας υποχρεωνει να τα αποχαιρετησουμε οσο και αν αυτο ειναι επωδυνο για εμας. Της εδωσες την δυνατοτητα αυτο να μην παραταθει οδυνηρα για εκεινην, και ειναι μεν μια πολυ δυσκολη αποφαση, αλλα απο την στιγμη που ηταν σε αυτην την ηλικια και με ολα αυτα τα προβληματα δεν γινοταν αλλιως. Για φαντασου να την εβλεπες καποια στιγμη να υποφερει τοσο πολυ που δεν θα ειχε την δυναμη ουτε να σηκωθει, ουτε να σου κουνησει την ουρα, και να βιωνε ενα μαρτυριο που θα ειχε την ιδια καταληξη. Εσυ πηρες την γενναια αποφαση και την προφυλαξες απο ολα αυτα... Ηταν το τελευταιο δωρο που θα μπορουσες να της κανεις...
__________________
 Οσα ξερει ο νοικοκυρης δεν τα ξερει ο κοσμος ολος...
|
|
#5
19-02-17, 21:46
|
||||
|
||||
|
υπομονη και μη την ξεχνας πανο.αυτο ειναι το βασικοτερο.τα περασα οπως ξερεις και δυστυχως θα τα ξαναπερασω σε καμια 8ετια λογικα με τον δευτερο(13 ειχα τον βελγο μου και τον εχω στον κηπο μου σε δικο του χωρο).ειναι λυτρωση για καποιον(ετσι τον βλεπω οχι σαν κατι) που βασανιζεται
|
|
#6
23-02-17, 16:39
|
||||
|
||||
|
Υπομονή φίλε.
Πριν από τρία χρόνια πήρα κι εγώ την ίδια απόφαση για την 10χρονη spinger spaniel μου. Τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ. Τα ίδια πέρασα κι εγώ. Και να σου πω ποιό ήταν το χειρότερο στην περίπτωσή μου; Το σκυλάκι μου το είχα παραμελημένο τα τελευταία χρόνια, γιατί αντιμετώπισα σοβαρότατα προβλήματα με μέλη της οικογένειάς μου και εγκατέλειψα ίσως την μοναδική αληθινή μου φίλη. "Έφυγε" στα χέρια μου. Την έθαψα στο σημείο που την μεγάλωσα. Κάθε φορά που κοιτάζω εκεί, έρχεται πάλι η θλίψη. Κουράγιο. Να ξέρεις ότι πήρες μια σωστή απόφαση και βοήθησες έναν καλό φίλο.
|
|
#7
23-02-17, 17:48
|
|||
|
|||
|
Σε ευχαριστώ φίλε μου. Τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν ήμουν εκεί. Όσο περνάνε οι μέρες συνειδητοποιω τόσο την απώλειά όσο και το ότι πήρα τελικα τη σωστή απόφαση.....αλλά δεν ήμουν εκεί και αυτό που έκανα στη φίλη μου, δε θα το ξεχάσω ποτέ.
|
 |
| Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|
|
Υβριδικός τρόπος
