Σας φοβουνται τα ψαρια σας?

[nikolakis94]

Τα κριμπενσις που ειχα ετρωγαν από το χερι μου αποξηραμένα bloodworms.Ο αρσενικος όμως που τον εχω φωτο στην υπογραφη μου οποτε πηγαινα κοντα στο ενυδρειο να βγαλω φωτογραφιες με το κινητο ερχοταν και πουλουσε μαγκιες.
Το οσκαρ που ειχα το φοβομουν και δεν με φοβοταν
Διαφορα μικροψαρα όπως cardinal, ροδοστομους ,ραμιρεζι, που ειχα εβαζα bloodworms στο δαχτυλο μου και ερχονταν με μεγαλη ταχυτητα και τα αρπαζαν.
Οι μονομαχοι αρσενικοι και θηλυκοι ετρωγαν από το χερι μου το ιδιο και τα χρυσόψαρα που ειχα για μια περιοδο.

[Τάκης]

Τα χρυσόψαρα καθόλου, όταν με βλέπουν κολλάνε στο τζάμι λες και θέλουν να ρίξουν το ενυδρείο κάτω, το μεγάλο τρώει και από το χέρι μου και κάθεται να το χαϊδεύω, τα υπόλοιπα δεν ερχονται ευκολα στο χερι μου, αλλά ουτε κρυβονται.
Τα συννεφάκια στη κοσμαρα τους, ούτε κρύο ούτε ζέστη, έχουν μάθει βεβαία και όταν ανοίγω το καπάκι για να ταΐσω ανεβαίνουν όλα επάνω.
Οι ροδοστομοι δεν θα έλεγα πως φοβούνται , είναι πιο θαρραλέοι, τρώνε από τη τσιμπίδα, αρπάζουν και φεύγουν, αν βάλω και κανα κομμάτι σκουλήκι γίνεται χαμός, το ξεσκίζουν από τη τσιμπίδα.
Τα Buenos Aires είναι χεστηδες, παρόλο που είναι τα πιο μεγάλα μέσα στο ενυδρείο κρύβονται, όταν δουν πως έπεσε φαί τότε βγαίνουν

[Κωστας Malawi]

τα αφρικανικα οταν κανω αλλαγη νερου μπορω ακομα και να τα ταισω αν θελω.ετσι κι αλλιως εκει που σιφωναρω ψαχνουν για τροφη
φυσικα πολλες φορες τα χαιδευω λιγο οταν περνανε διπλα απο το χερι μου.
οταν δουν το κουτακι με τη τροφη κολλανε στο τζαμι και περιμενουν.

το θεμα ειναι οτι δεχονται μονο εμενα και αν πλησιασει αλλος εξαφανιζονται..
επισης το βενουστους συγκεκριμενα μπαινει και μεσα στην αποχη αν της βαλω λιγο τροφη.

οποιος θελει να κανει χαζι κερναω καφε

[delta66]

Δεν νομιζω οτι εχει να κανει με το ειδος των ψαριων.
Πιστευω οτι ο φοβος ή το θαρρος τους, οφειλεται α) στις συνθηκες διατηρησης (νερο, φωτισμος, αριθμος ατομων, συγκατοικοι κλπ) και β) στο τροπο που τους φερομαστε (κατα την συντηρηση, το ταισμα, τις κινησεις μας γενικα, του θορυβους κλπ - τα ψαρια εχουν μνημη)
Αν αλλαξε κατι στο θαρρος των ψαριων, το πιθανοτερο ειναι να αλλαξε κατι απο αυτα τα δυο.
Πιστευω οτι με υπομονη και διορθωση των λαθων αυτων, διορθωνεται και το θαρρος των ψαριων.

Κι αυτα τα πιστευω γιατι εχω δει αγριοπιασμενα και "δυσκολα" ψαρια να καθονται να τα χαιδευεις ή και να ερχονται μονα τους μεσα στο χερι σου και μονομαχους εκτροφης και χρυσοψαρα να κρυβονται μολις δουν την παραμικρη κινηση.
-------------------------
Ωστοσο μια ιστορια μου προκαλεσε εντυπωση.

Ειχα καμια 100η καρδιναλιους σε ενα μεγαλο ενυδρειο (1.5 μετρο μηκος) με κατι cory, κατι ram, ψαρια δλδ που δεν προκαλουν φοβο σε τοσο μεγαλο κοπαδι καρδιναλιων.
Όποτε εκανα κινηση εξω απο το ενυδρειο (οχι τιποτα αποτομο, απλα να με δουν να μπαινω στο δωματιο ή να σηκωνομαι απο το γραφειο) γινονταν μπαλα και φευγαν κοπαδι στην αλλη μερια. Ενω η κανονικη τους συμπεριφορα, οταν μετα καθομουν και δεν κινιομουν, ηταν να ειναι σκορποχωρι και να βοσκανε οτι βρισκουν να τσιμπολογανε κλπ. Αν ξανασηκωνόμουν (ηρεμα), παλι μπαλα και κοπαδιασμα.
Περιεργο.
Ολα σωστα, χαμηλος φωτισμος, pH Gh θερμοκρασιες, ΑΟ, τυρφες, φυτα, ξυλα, παραδεισος.

Θελω λοιπον να κανω ενα πειραμα μελετωντας τη κοπαδικη συμπεριφορα των καρδιναλιων υπο την παρουσια θηρευτων και παω και παιρνω απο ενα φιλο 2 αγγελοψαρα (θηρευτης για τα τετρα), τα οποια δεν εχουν ιστορικο επιθεσεων στους δικους του καρδιναλιους.
Απλα ηθελα να παρατηρησω τη συμπεριφορα τους, εκ του ασφαλους (με τους λουληδες αγγελοψαρα), οταν δουν οι καρδιναλιοι τους μπαμπουλες κοντα τους.
Σημειεωση: οι καρδιναλιοι του φιλου με τα 2 αγγελοψαρα (που δεν τα πειραζαν), μια χαρα στο ενυδρειο, ουτε φοβος ουτε τιποτα.

Τα βαζω λοιπον και ποιο το αποτελεσμα?
Οι καρδιναλιοι σταματησαν να με φοβουνται και ειχαν το νου τους στα αγγελοψαρα.
Δεν τρεχαν σαν τρελλα απο εδω και κει μεν, αλλα ειχαν το νου τους. Δλδ αν πλησιαζαν αρκετα τα αγγελοψαρα, την κανανε με ελαφρα απο το πλαι. Σχετικα ηρεμα παντα.
Εγω και να χοροπηδαγα απεξω, τιποτα αυτα. Στη θεση τους ηρεμα.
Οταν δε, αραιωσα τα φυτα στη μεση του ενυδρειου που μπαιναν αναμεσα τους οι καρδιναλιοι, τα εβλεπα πιο κρυμμενα τα ψαρια στις γωνιες και χαμηλα, εκει που δεν συχναζαν τα αγγελοψαρα.
Το συμπερασμα μου?
Οι καρδιναλιοι μπορει να φαινονταν ηρεμοι, αλλα δεν ηταν ηρεμοι.
Ειχαν παντα του νου τους και ξεχναγαν εμενα που ημουν πιο μακρυα απο τους αμεσους κινδυνους τα αγγελοψαρα.

Το κουφο?
Οταν εφυγαν τα αγγελοψαρα απο το ενυδρειο του φιλου, αρχισαν να τον φοβουνται οι καρδιναλιοι του ακομα και οταν εκανε ηρεμη κινηση.

Τα κοπαδοψαρα τον εχουν το φοβο στο αιμα τους. Γιαυτο ειναι και κοπαδοψαρα.
Κατι πιστευουν οτι παντα υπαρχει κοντα για να τα κυνηγησει.
Θελει μεγαλη προσοχη η αντιμετωπιση μας απεναντι τους για να μας εμπιστευονται.
Κι αν γινει καποια στραβη, θελει αρκετο χρονο για να το ξεχασουν.

[nicpapa]

Σπυρο ενδιαφερον...

Εγω εχω παρατηρησει στα ροδοστομα0 hemigramus bleheri.

Αν τους πειραξεις τις παραμετρους , λιγο co2 παραπάνω, αρχιζουν να γινονται περιεργα, μετο που πας κοντα εξαφανιζονται, και αρχιζουν να τρεχουν να κρυφτουν.
Σε κανονικες συνθηκες τρωνε απο το χέρι.
To κοπαδιασμα το εχουνε συνεχεια, αν και δεν εχω καποιο μεγαλυτερο ψάρι.

Πάλι εχω παρατηρησει , δεν ξερω για τα δικα σας ψαρια, αλλα αν ανάψω τα φωτα μετα απο 2-3 ωρες οπου εχουν κλεισει με τον χρονοδιακοπτη, τα ψάρια ειναι οπου φυγει φυγει...

Εχει τυχει να πεταχτουν και εκτος ενυδρειου αν και εχω 5 cm χαμηλοτερα την σταθμη του νερου.

Τα ansictrus παλι ειναι αδιαφορα, δεν το κουνανε απο τις θεσεις τους, πεσει δεν πεσει τροφη.

Οι οτοκυκλοι , και αυτα μια απο τα ιδια, αγνοουν εντελως εμένα και τις τροφες.

Τα πλάτυ ειναι τα πιο αγαπητα , ψαρια, κτυπας λιγο το τζαμι και αντι να τρομαξουν μαζευονται ολα γυρω σου, και περιμένεις να τα ταισεις.

Δεν εχω ασχοληθει με αλλα ψαρια ....

Απο γαριδες αυτες που μου κανουν ενυπωση ειναι οι sulawesi cardinals, με το που πας κοντα στο τζαμι , στο ενυδρειο κρυβονται.
Ειναι στην φυση τους , επειδη απειλουνται απο τα ψαρια στις λιμνες, με το που δουν καποια σκια εξαφανιζονται.

Ολες οι αλλες γαριδες που εχω , με το που ταισεις εμφανιζονται , και πολλες φορες στο κλαδεμα , αναιβενουν στο χέρι.

[Diskus fan]

Αρχική Δημοσίευση από delta66

Δεν νομιζω οτι εχει να κανει με το ειδος των ψαριων.
Πιστευω οτι ο φοβος ή το θαρρος τους, οφειλεται α) στις συνθηκες διατηρησης (νερο, φωτισμος, αριθμος ατομων, συγκατοικοι κλπ) και β) στο τροπο που τους φερομαστε (κατα την συντηρηση, το ταισμα, τις κινησεις μας γενικα, του θορυβους κλπ - τα ψαρια εχουν μνημη)
Αν αλλαξε κατι στο θαρρος των ψαριων, το πιθανοτερο ειναι να αλλαξε κατι απο αυτα τα δυο.
Πιστευω οτι με υπομονη και διορθωση των λαθων αυτων, διορθωνεται και το θαρρος των ψαριων.

Κι αυτα τα πιστευω γιατι εχω δει αγριοπιασμενα και "δυσκολα" ψαρια να καθονται να τα χαιδευεις ή και να ερχονται μονα τους μεσα στο χερι σου και μονομαχους εκτροφης και χρυσοψαρα να κρυβονται μολις δουν την παραμικρη κινηση.
-------------------------
Ωστοσο μια ιστορια μου προκαλεσε εντυπωση.

Ειχα καμια 100η καρδιναλιους σε ενα μεγαλο ενυδρειο (1.5 μετρο μηκος) με κατι cory, κατι ram, ψαρια δλδ που δεν προκαλουν φοβο σε τοσο μεγαλο κοπαδι καρδιναλιων.
Όποτε εκανα κινηση εξω απο το ενυδρειο (οχι τιποτα αποτομο, απλα να με δουν να μπαινω στο δωματιο ή να σηκωνομαι απο το γραφειο) γινονταν μπαλα και φευγαν κοπαδι στην αλλη μερια. Ενω η κανονικη τους συμπεριφορα, οταν μετα καθομουν και δεν κινιομουν, ηταν να ειναι σκορποχωρι και να βοσκανε οτι βρισκουν να τσιμπολογανε κλπ. Αν ξανασηκωνόμουν (ηρεμα), παλι μπαλα και κοπαδιασμα.
Περιεργο.
Ολα σωστα, χαμηλος φωτισμος, pH Gh θερμοκρασιες, ΑΟ, τυρφες, φυτα, ξυλα, παραδεισος.

Θελω λοιπον να κανω ενα πειραμα μελετωντας τη κοπαδικη συμπεριφορα των καρδιναλιων υπο την παρουσια θηρευτων και παω και παιρνω απο ενα φιλο 2 αγγελοψαρα (θηρευτης για τα τετρα), τα οποια δεν εχουν ιστορικο επιθεσεων στους δικους του καρδιναλιους.
Απλα ηθελα να παρατηρησω τη συμπεριφορα τους, εκ του ασφαλους (με τους λουληδες αγγελοψαρα), οταν δουν οι καρδιναλιοι τους μπαμπουλες κοντα τους.
Σημειεωση: οι καρδιναλιοι του φιλου με τα 2 αγγελοψαρα (που δεν τα πειραζαν), μια χαρα στο ενυδρειο, ουτε φοβος ουτε τιποτα.

Τα βαζω λοιπον και ποιο το αποτελεσμα?
Οι καρδιναλιοι σταματησαν να με φοβουνται και ειχαν το νου τους στα αγγελοψαρα.
Δεν τρεχαν σαν τρελλα απο εδω και κει μεν, αλλα ειχαν το νου τους. Δλδ αν πλησιαζαν αρκετα τα αγγελοψαρα, την κανανε με ελαφρα απο το πλαι. Σχετικα ηρεμα παντα.
Εγω και να χοροπηδαγα απεξω, τιποτα αυτα. Στη θεση τους ηρεμα.
Οταν δε, αραιωσα τα φυτα στη μεση του ενυδρειου που μπαιναν αναμεσα τους οι καρδιναλιοι, τα εβλεπα πιο κρυμμενα τα ψαρια στις γωνιες και χαμηλα, εκει που δεν συχναζαν τα αγγελοψαρα.
Το συμπερασμα μου?
Οι καρδιναλιοι μπορει να φαινονταν ηρεμοι, αλλα δεν ηταν ηρεμοι.
Ειχαν παντα του νου τους και ξεχναγαν εμενα που ημουν πιο μακρυα απο τους αμεσους κινδυνους τα αγγελοψαρα.

Το κουφο?
Οταν εφυγαν τα αγγελοψαρα απο το ενυδρειο του φιλου, αρχισαν να τον φοβουνται οι καρδιναλιοι του ακομα και οταν εκανε ηρεμη κινηση.

Τα κοπαδοψαρα τον εχουν το φοβο στο αιμα τους. Γιαυτο ειναι και κοπαδοψαρα.
Κατι πιστευουν οτι παντα υπαρχει κοντα για να τα κυνηγησει.
Θελει μεγαλη προσοχη η αντιμετωπιση μας απεναντι τους για να μας εμπιστευονται.
Κι αν γινει καποια στραβη, θελει αρκετο χρονο για να το ξεχασουν.

ΔΕΝ έχω να συμπληρώσω ούτε λέξη... άψογος... αλλά νομίζω... ότι αναιρείς... το πρώτο που έγραψες Σπύρο!!!!!

[delta66]

It's complicated

[Undertaker]

Έχω labidichromis, Iodotropheus και Maingano. Τα έχω ενα χρόνο τωρα και οταν κανω απότομες κινήσεις (σηκώνομαι απο τον υπολογιστή, εμφανίζομαι απο την πόρτα ξαφνικα μπροστά στο ενυδρειο κτλ κρύβονται αμέσως στις πέτρες και ειναι λογικό. Λίγο πριν την ωρα του φαγητού όμως οταν πλησιάζω το ενυδρειο, εμφανίζονται όλα μπροστά στην οθόνη και παρακαλάνε για φαγητο. Πριν ρίξω την τροφή κάποιες φορές έβαλα το χέρι μου λίγο κάτω απο την επιφάνεια. Ερχόταν όλα κοντά και περνώντας, λίγο επιφυλακτικό όμως, ακουμπούσαν τα χέρια μου. Τα λαμπίντο εμπαιναν μέσα στα δάχτυλά μου και καθόταν για μερικά δευτερόλεπτα. Αρκετές φορές έκλεινα τα δάχτυλα και τα επιανα πολύ ελαφρα. Δεν έδειχναν φόβο, δε προσπαθούσαν να ξεφύγουν και έδειχναν να απολαμβάνουν τα χάδια. Μάλιστα οταν άνοιγα το χέρι και έφευγε το ενα, έπαιρνε τη θέση του το επόμενο. Σα να περιμένουν τη σειρά τους ενα πράμα. Απίστευτη αίσθηση!

[polykarpos]

Σχετικα με τις παραμετρους του νερου ειναι απολυτα λογικο να αλλαζει η συμπεριφορα των ψαριων κ ειδικα εκεινων οπου γεωγραφικα ο τοπος διαμονης τους μπορει να επικοινωνει με λιμνη ποταμο ακομη κ εκβολη στην θαλασσα. Αυτο εχει να κανει με τα φυσικα αιτια... Οταν αλαζουμε εμεις νερο για εμας κανουμε απλα αλαγη.αν το νερο ειναι απο φιλτρα αο με επεξεργασιες κτλ το νερο εθναι σχεδων παντα ιδιο ομως αν ειναι απο βρυση κοκ πολλα μπορουν να αλαξουν ως γνωστον. Αυτο στην φυση ειναι αναλογο με την ενωση ενος ποταμου σε μια λιμνη λχ που κατεβαζει φρεσκο νερο βροχης κτλ αρα αλλες παραμετρους. Παντα σε τετοιες περιπτωσεις βλεπουμε μεχρι κ μεταναστευσις ψαριων για σκοπους αναπαραγωγης κοκ. Αρα νεα ψαρια στην γειτονια οπου μπορει μερικα να ειναι θυματα αλλα κ θηρευτες. Σιγουρα κ αλαζει η συμπεριφορα των ψαριων. Απο μελετη 4 χρονων σε φραγματα κ ποταμους. Οντος εχει δικιο ο Σπυρος για τα κοπαδοψαρα κ ειδικα οσοι ειχαν tige που το παιζουν τα τσογλανια του ενυδρειου μεχρι να βρεθει κατι μεγαλυτερο κ εκει στρωνουν χαρακτηρα