Pocket PH Pen

[klipitiklopos]

Αρχική Δημοσίευση από Skydiver

Αφού τελειώσω το ξεπλένω με αποσταγμένο νερό, γεμίζω το καπάκι του με αποσταγμένο νερό και το κλείνω. Αυτό το κάνω γιατί μου είπαν πως τα άλατα καταστρέφουν τον αισθητήρα του. Έτσι το πλένω με αποσταγμένο και το αφήνω με αποσταγμένο στο καπάκι για να μην ξεραίνεται.

Το ηλεκτροδιο δεν πρεπει να αποθηκευεται σε αποσταγμενο νερο.

http://www.chemeng.upatras.gr/site-g...67326088pH.pdf

Επισης γραψε λαθος, καλιμπραρισμα ανα μηνα εναι αρκετο.
-------------------------
Ειχα δοκιμασει και αυτο σε μια προσπαθεια μειωσης του κοστους, μιας και εγω μονο ενδειξη ηθελα, αλλα το εστειλλα πισω, εδειχνε οτι ηθελε.
Τι αλλο ηλεκτροδιο του εβαλα, τι συνεχη καλιμπραρισματα...τιποτα...

[Skydiver]

Αρχική Δημοσίευση από klipitiklopos

Το ηλεκτροδιο δεν πρεπει να αποθηκευεται σε αποσταγμενο νερο.

http://www.chemeng.upatras.gr/site-g...67326088pH.pdf

Εγώ πάλι έχω διαβάσει αυτό:

=== Ηλεκτρόδια Υάλου ===
Η λειτουργία των ηλεκτροδίων υάλου στηρίζεται σε γυάλινη μεμβράνη πάχους 0,2-0,5cm κατασκευασμένης από γυαλί ειδικής ποιότητας. Η χημική σύσταση της μεμβράνης ποικίλει ανάλογα με τον κατασκευαστή αλλά συνήθως αποτελείται κατά 70% από SiO₂ και από μεταβλητά ποσοστά Na₂O, CaO, LiO και BaO.

Το διοξείδιο του πυριτίου (SiO₂) που αποτελεί το σκελετικό υλικό του γυαλιού προσροφά στρώμα [[νερό|νερού]] και δημιουργεί σε κάθε μια από τις δυο επιφάνειες της γυάλινης μεμβράνης εφυδατωμένο στρώμα διοξειδίου του πυριτίου. Το λεπτό αυτό επιφανειακό στρώμα πάχους περίπου 10-4 mm, έχει την μορφή ζελέ και συμπεριφέρεται σαν [[ιονανταλλάκτης]].

Τα [[κατιόν|κατιόντα]] [[νάτριο|νατρίου]] (Na⁺) του εφυδατωμένου στρώματος ανταλλάσσονται με ιόντα [[υδρογόνο|υδρογόνου]], του διαλύματος με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ισορροπίας σύμφωνα με την αντίδραση:

:Na+επιφ + Η+διαλ → Η+επιφ + Νa+διαλ

Η παραπάνω [[χημική ισορροπία]] είναι κατά κανόνα μετατοπισμένη προς τα δεξιά με αποτέλεσμα σχεδόν το σύνολο των ιόντων Na⁺, της επιφάνειας να αντικαθιστώνται με ιόντα H⁺. Εξαίρεση υπάρχει μόνο στα πολύ αλκαλικά διαλύματα (pH > 12) όπου η μεγάλη συγκέντρωση των ιόντων Na⁺ μετατοπίζει την ισορροπία προς τα αριστερά.

Σημειώνεται ότι το εφυδατωμένο επιφανειακό στρώμα της μεμβράνης είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την σωστή λειτουργία του ηλεκτροδίου. Η ποσότητα του προσροφημένου νερού είναι περίπου 50mg ανά cm3 γυαλιού. Για τον λόγο αυτό όλα τα ηλεκτρόδια υάλου φυλάσσονται πάντα σε απιονισμένο νερό ή άλλο υδατικό διάλυμα σταθερού pH.

Λόγω της διαφοράς ενεργότητας των ιόντων υδρογόνου στο διάλυμα και εντός και εκτός της επιφάνειας του γυαλιού, αναπτύσσονται [[δυναμικό Nerst|δυναμικά Nerst]]. Εάν η σύσταση του εσωτερικού διαλύματος παραμείνει σταθερή, το δυναμικό κατά μήκος της μεμβράνης θα εξαρτάται μόνο από το pH του εξωτερικού διαλύματος.

Το [[δυναμικό]] μετράται με τη χρήση ηλεκτροδίων μέσα στα δυο διαλύματα. Στην πράξη χρησιμοποιούνται ηλεκτρόδια τύπου αργύρου – χλωριούχου αργύρου (Ag/AgCl/Cl^-) ή [[καλομέλας|καλομέλανος]] (Hg/Hg₂Cl₂Cl^-). Η διαφορά δυναμικού ανάμεσα στα δυο ηλεκτρόδια αναφοράς συν της μεμβράνης δίνουν το pH του διαλύματος. Επειδή η αγωγιμότητα της γυάλινης μεμβράνης είναι μικρή, η μέτρηση του δυναμικού δεν γίνεται με συνηθισμένες συσκευές μέτρησης δυναμικού.

Η [[θερμοκρασία]] επιδρά στη μέτρηση του pH, καθώς επηρεάζει τη [[σταθερά ισορροπίας]] όλων των [[χημική αντίδραση|αντιδράσεων]]. Για να επιτευχθεί μέγιστη ακρίβεια, τα πρότυπα και τα προς μέτρηση διαλύματα πρέπει να βρίσκονται στην ίδια θερμοκρασία, να έχει αποκατασταθεί πλήρως η [[θερμική ισορροπία]] και να έχει γίνει η διόρθωση της κλίσης ως προς την θερμοκρασία.

Το ηλεκτρόδιο υάλου αποτελεί τον πιο αξιόπιστο μεταλλάκτη για την μέτρηση του pH, χρησιμοποιείται χωρίς πρόβλημα σε διαλύματα που περιέχουν ισχυρά [[οξείδωση|οξειδωτικές]] ή [[Οξειδοαναγωγή|αναγωγικές]] ενώσεις, [[αέριο|αέρια]] και διάφορα βιολογικά μόρια. Παρόλα αυτά παρουσιάζουν κάποια [[πειραματικό σφάλμα|σφάλματα]], τα κυριότερα από αυτά είναι:
# Το αλκαλικό σφάλμα: Για pH>10 οι μετρούμενες τιμές είναι μικρότερες από τις πραγματικές.
# Το όξινο σφάλμα: Για pH<1 οι μετρούμενες τιμές είναι μεγαλύτερες από τις πραγματικές.
# Το σφάλμα από αφυδάτωση ή μηχανική καταπόνηση: Αν η γυάλινη μεμβράνη αφυδατωθεί χάνει τις ιδιότητες αλλά αντιστρεπτά. Σε περίπτωση που η μεμβράνη καλυφθεί από λιπαρό ή αδιάλυτο στο νερό υλικό ή καταπονηθεί μηχανικά τότε καταστρέφεται.
# Σφάλματα από τον ηλεκτρολυτικό σύνδεσμο: Σφάλματα που προκύπτουν όταν κλείνουν μερικώς ή ολικώς οι πόροι του ηλεκτρολυτικού συνδέσμου του ηλεκτροδίου αναφοράς.

Για την μέτρηση του δυναμικού των ηλεκτροδίων υάλου χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά [[βολτόμετρο|βολτόμετρα]]. Τα αναλογικά βολτόμετρα συμπεριλαμβάνουν κύκλωμα μετατροπής δυναμικού σε μονάδες pH, το οποίο λαμβάνει υπόψη του και την θερμοκρασία. Για να βαθμονομηθούν χρησιμοποιούνται συνήθως δύο [[ρυθμιστικό διάλυμα|ρυθμιστικά διαλύματα]], το ένα με pH=7 και το άλλο με pH=7,3. Τα ψηφιακά βολτόμετρα χρησιμοποιούν διαφορετικό τρόπο βαθμονόμησης, οι οδηγίες για την βαθμονόμηση προβάλλονται στην οθόνη της συσκευής και η βαθμονόμηση μπορεί να συμπεριλαμβάνει τρία ή περισσότερα ρυθμιστικά διαλύματα.

Το απιονισμένο νερό δεν είναι το αποσταγμένο;

[klipitiklopos]

Απο εναν απο τους μεγαλυτερους και σοβαροτερους κατασκευαστες οργανων:

Συντήρηση Ηλεκτροδίου

1. ΠΑΝΤΑ να προσφέρουμε το διάλυμα συντήρησης του ηλεκτροδίου KCl (ΗΙ 70300L ή ΗΙ 70300Μ). Το ηλεκτρόδιο δεν πρέπει ΠΟΤΕ να αποθηκεύεται σε απιονισμένο νερό ή να μένει εκτεθιμένο στον αέρα!!!!
   
2. ΠΑΝΤΑ να συμβουλεύουμε τον πελάτη για τον τρόπο καθαρισμού και συντήρησης του ηλεκτροδίου: μετά από ΚΑΘΕ χρήση χρειάζεται ξέπλυμα, σκούπισμα και τοποθέτηση στο διάλυμα συντήρησης του ηλεκτροδίου KCl. Ανάλογα με την περίπτωση, πριν βάλουμε το ηλεκτρόδιο στο διάλυμα συντήρησης το κάνουμε μια ‘βόλτα’ από το διάλυμα καθαρισμού

KCl ειναι το χλωριουχο καλιο.


http://www.hannagreece.gr/index.php?...0-11&Itemid=54

[samgr]

Xαίρομαι που αρχικά απαντήσατε και λύσατε την απορία μου

αλλά και μοιράζεστε μαζί μας τόσο χρήσιμες πληροφορίες