Ποιο δρόμο θα διαλέξουμε?

[kwstas_original]

Οντως την λεξη χομπυ αλλιως την αντιλλαμβανεται ο καθε ενας.
Αν ο χομπυστας που ασχοληται με οποιουδηποτε ειδους ζωντανο οργανισμο εχει σαν αποκορυφωμα της χομπυστικης του σταδιοδρομιας τους διαγωνισμους,
τοτε καλητερα να ξεκινησει αερομοντελισμο η κατι αλλο...

και καλο ειναι να ειναι εξικειωμενο το ψαρι για να μην στρεσσαρεται επίσης χανεις πόντους απο τους κριτες αν το ψαρι ειναι κρυμμένο πισω στην γωνια και δεν στεκεται μπροστα στον κριτη με όλη το μεγαλείο που χαρακτηριζει τον δίσκο.... αυτο επιτυγχανεται με το να τοποθετηθει το ενυδρείο προσομείοσης σε χώρο στο σπίτι που περνανε συνέχεια άνθρωποι απο μπροστα αλλα και με αλλες μεθόδους (ξερει ο Φαν να τον ρωτήσεις για οικίες μεθοδους) και γ) προσομείοση μεταφοράς που περιλαμβάνει πολλά πραγματα μεταξυ των αλλων να βάζεις το ψάρι 1 μηνα πριν το διαγωνισμό σε σακουλα και κουτα για όσες ώρες θα κρατήσει η πτήση του και η μεταφορά του... αρχίζοντας απο 1 ωρα και αυξάνοντας σταδιακά....
.

Τα διαβασα ''ΟΛΑ'' εδω...
Συνεχιστε και προσπαθηστε κι αλλο να γινετε ολοι ''φτασμενοι'' δισκαδες(..KOI keepers, Betta keepers κτλπ..)!


Να καταλαβω και να σεβαστω μεχρι ενος σημειου τον επαγγελματια εκτροφεα που εκτρεφει απο δισκους μεχρι καναρινια και πηγαινει σε τετοια πρωταθληματα
γιατι επιδικνηει την δουλεια του και το ψωμι του μπορω.
Να καταλαβω ομως εναν χομπυστα που το κανει μονο και μονο για να θεωρηθει ''φτασμενος'' ειτε απο τον εαυτο του ειτε απο τον κυκλο του, δεν θα μπορεσω με τιποτα...

[Πάνος]

πανω που ειπα θα γινει σκοτωμος...το σωσανε και η συζητηση στα τελευταια ποστς εγινε πραγματικα απολαυστικη εκθετοντας απλως επιχειρηματα και οι 2 πλευρες.
μπορω να πω οτι αναγνωριζω τους στοχους και τους λογους και απο τις 2 πλευρες...απλα σε ολα αυτα που διαβασα κι εγω σταθηκα σε αυτα που επισημανε ο Κωστας με bold.

και καλο ειναι να ειναι εξικειωμενο το ψαρι για να μην στρεσσαρεται επίσης χανεις πόντους απο τους κριτες αν το ψαρι ειναι κρυμμένο πισω στην γωνια και δεν στεκεται μπροστα στον κριτη με όλη το μεγαλείο που χαρακτηριζει τον δίσκο.... αυτο επιτυγχανεται με το να τοποθετηθει το ενυδρείο προσομείοσης σε χώρο στο σπίτι που περνανε συνέχεια άνθρωποι απο μπροστα αλλα και με αλλες μεθόδους (ξερει ο Φαν να τον ρωτήσεις για οικίες μεθοδους) και γ) προσομείοση μεταφοράς που περιλαμβάνει πολλά πραγματα μεταξυ των αλλων να βάζεις το ψάρι 1 μηνα πριν το διαγωνισμό σε σακουλα και κουτα για όσες ώρες θα κρατήσει η πτήση του και η μεταφορά του... αρχίζοντας απο 1 ωρα και αυξάνοντας σταδιακά....

αυτη η "εκπαιδευση"...που μονο εκπαιδευση φυσικα δεν ειναι...ισως "διαδικασια εξοικειωσης σε στρεσσογονες καταστασεις" θα το ελεγα εγω..
ειναι κατι που εγω δε θα εκανα στα ψαρια μου με τιποτα. δε λεω οτι τα δικα μου αιχμαλωτα ψαρια περνανε μια ζωη οπως στη φυση...απλα αφου εχω αποφασισει να τα κρατησω σε κατασταση "φυλακης" δεν θελω τουλαχιστον να τα υποβαλλω και σε περαιτερω ταλαιπωριες. αυτη ειναι βεβαια απλως η δικη μου αποφαση και σκεψη.
το θεμα μου κρατα το ενδιαφερον. ευελπιστω να συνεχιστει ετσι πολιτισμενα η συζητηση για να μπορεσω να την παρακολουθησω.

[Genirous]

Κάποιοι θαυμάζουν τα άγρια ψάρια και κάποιοι τα εκτροφής. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν τα βιοτοπικά ενυδρεία, κάποιοι τα φυτεμένα. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν τους φυσιολάτρες και κάποιοι τους προπονητές. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν τους ποταμούς και κάποιοι τους διαγωνισμούς. Ε και;
Κάποιοι θαυμάζουν την αναπαραγωγή άγριου και κάποιοι το βραβείο του εκτροφής. E και;

Τι να κάνουμε τώρα;

Για τον λόγο που μερίδα δισκάδων θεωρούν κάποια άλλη μερίδα συνχομπίστες τους γερασμένους, σκουριασμένους, ξεπεσμένους,
για τον αντίστοιχο θεωρούνται εκείνοι ματαιόδοξοι, υποκριτές και αλαζόνες. Αν ηθικολογίσουμε δεν θα καταλήξουμε πουθενά. Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματά της.

Σύλλογος δισκάδων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει. Δεν πρόκειται να γίνει όσο υπάρχουν χομπίστες που δεν δέχονται να συνυπάρξουν με συνχομπίστες τους διαφορετικού χαρακτήρα και διαφορετικών στόχων. Δεν πρόκειται να γίνει γιατί ο καθένας θέλει τον Σύλλογο όπως τον θέλει εκείνος. Γιατί παρεξηγείται σε προσωπικό επίπεδο όταν βάζει την ατομικότητά του πάνω από την ομαδικότητα. Πρώτα δεν υπάρχει παιδεία και ακολούθως δεν υπάρχει σεβασμός, συμβιβασμός, φιλότιμο. Η Ελληνική Ενυδρειακή Ιστορία υπάρχει και επαναλαμβάνεται. Κανείς δεν έμαθε από αυτήν, απλώς όλοι μας την επιβεβαιώνουμε για άλλη μια φορά. Τι και αν αλλάζει το ψάρι; Τι και αν αλλάζουν τα πρόσωπα; Είμαστε όλοι γερασμένοι, σκουριασμένοι, ξεπεσμένοι, ματαιόδοξοι, υποκριτές, αλαζόνες.

Η απάντηση στο ερώτημα πιο πάνω είναι ''να κάνουμε συμβιβασμούς''.
Όπως κάνουμε στην προσωπική μας ζωή με τη δουλειά μας, την οικογένειά μας, τα οικονομικά μας κτλ.

[kokbeast]

Παρακολουθώ το θέμα που έχετε ανοίξει με πολύ ενδιαφέρον, όχι φυσικά επειδή είμαι κανένας έμπειρος ενυδρειάς και μπορώ να επιχειρηματολογήσω υπέρ ή κατά, αλλά επειδή διαφέρει στο περιεχόμενο από τα περισσότερα θεματα του forum.
Όλοι οι διαγωνισμοί είναι στρεσσογόνοι (Πανελλήνιες εξετάσεις, αγώνες δρόμου, μπασκετ ή ποδοσφαίρου κλπ), αλλά σε μερικούς μπαίνουμε οικειοθελώς και σε άλλους επιβάλλουμε σε ένα ζωντανό να συμμετέχει (δίσκοι, καναρίνια, σκυλιά). Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε πόσο στρεσσάρεται το ζώο στον διαγωνισμό, αλλά μπορούμε να πούμε οτι αυτό είναι καταστροφικό ή γενικά επιζήμιο??? Τα ψαράκια των διαγωνισμών πεθαίνουν πιο συχνά, αρρωσταίνουν πιο συχνά η αναπαράγονται δύσκολα????
Όσον αφορά το κερδοσκοπικό κομμάτι των συμμετέχοντων σε τέτοιους διαγωνισμούς νομίζω πως δεν είναι πάντα εύκολο να το κατακρίνουμε αν σκεφτούμε με πόσους πιθανούς τρόπους κάποιος μπορεί να "κερδίσει" χρήματα πχ φοροδιαφεύγοντας ή κάνοντας φασιστική μείωση προσωπικού ή μισθών σε μια εταιρεία. Αν είναι τελικά εμπορεύσιμη η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή ύπαρξη, δεν θα είναι η ομορφιά (για όποιον την βλέπει έτσι) ενός ζώου???
Τέλος το αν είναι πρόοδος ή άλμα προς τα μπρος ή προς τα πίσω το γεγονός οτι δεν υπαρχει σύλλογος δισκάδων στην Ελλάδα ή ότι το περιοδικό σταμάτησε, πράγματι δεν μπορώ να πω. Όμως η μοναδικότητα στις απόψεις και ο μη συμβιβασμός σε ιδέες, νόρμες ή κατεστημένα, είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό και δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Αλίμονο αν όλοι ήταν ίδιοι με όλους. Ο κόσμος θα ήταν βαρετός αν δεν υπήρχε ποικιλία απόψεων. Αν όλοι εμπαιναν στο χόμπυ μόνο με σκοπό τους διαγωνισμούς ή μόνο την αναπαραγωγή ή μόνο τους άψογους βιότοπους, ποτέ δεν θα δινόταν ευκαιρία για διαφωνίες και food for thought.