Λιμνη με χρυσοψαρα...

[in the pond]

Φίλε Πάνο, έχω δει παμπολλα τέτοια παραδείγματα και πραγματικά είναι πολύ ελάχιστες οι φορές που ευαισθητοποιούνται οι οποιεσδήποτε αρχές για να κάνουν αυτό που πρέπει.

Αν είναι μεγάλη η δεξαμένη όπως λες, θα χρειαστεί και πολύ μεγάλη αντλία (αναλόγως λίτρων).

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει σκιά ή δυνατότητα να τοποθετηθούν φυτά μέσα στη λίμνη ώστε να περιοριστεί κατά έναν πολύ μεγάλο βαθμό η άμεση ηλιακή ακτινοβολία στην επιφάνεια του νερού, θα υπάρχει ανάλογη ανάπτυξη άλγης (αιωρούμενης και τρυχοειδούς) με αποτέλεσμα τα ψάρια σε κάποιους περιόδους να ασφυκτειούν στερούμενα οξυγόνου.

Είναι δε ανώφελο να τοποθετήσεις έτσι απλά στο νερό βιολογία, μιας και δεν υπάρχει η οποιδήποτε υποδομή για να δημιουργηθεί τουλάχιστον ένα απλό βιολογικό φίλτρο. Εννοείται βέβαια ότι για να υπάρξει σωστή υποστήριξη από το φίλτρο, χρειάζεται και η χρήση αντλίας. Αντλείς νερό από το μακρινότερο σημείο ώστε να ανακυκλώνεις όσο νερό περισσότερο μπορείς.

Το βάθος αν και δεν ενδεικνείεται (40εκ) είναι για την περίπτωση εν μέρει ιδανικό, γιατί μπορεί να οξυγονωθεί και με φυσική πτώση του νερού, έτσι που θα μας λύσει τα χέρια για ένα επιπλέον τεχνικό εξοπλισμό παροχής αέρα.

Όπως και να' χει φίλε μου, το συγκεκριμένο έργο δεν έγινε εξ' αρχής για να υποδεκτεί ψάρια! Αν όμως όντως σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για αυτόν τον σκοπό, πολύ απλά θα πω ότι όσοι εμπλάκηκαν στο έργο τα έκαναν "θάλασσα" μηδενός εξαιρουμένου.