γκάπυ

[amangos]

Η δεύτερη φωτογραφία είναι πριν αρχίσει να καμπουριάζει, μια εβδομάδα πριν. Τώρα καμπουριάζει λίγο, αυτό που είχε καμπουριάσει πολύ ήταν το πρώτο θηλυκό. Είχε γίνει σαν τελικό σίγμα.

Πραγματικά τα ταλαιπώρησα, δεν το ήθελα όμως.
Αρχικά έβαλα εσωτερικό φίλτρο, χωρίς ψάρια, χωρίς λουλούδια, κλπ. Μετά από 3 εβδομάδες πίστεψα βλακωδώς ότι έστρωσε το ενυδρείο (!!!) και έβαλα: Λουλούδια, ένα σκασμό ψάρια και... νέο φίλτρο, εξωτερικό, βγάζοντας το πρώτο. Είπα να βάλω κατ ευθείας μακαρονάκι και μπιλίτσες (γιατί κάποιος μου είχε πει πως είναι καλύτερα από τα σφουγγάρια) αλλά ο πετσοπάς μου είπε να μετρήσω πρώτα να πέσει η αμμωνία ξανά, και μετά. Έτσι ανέβηκε η αμμωνία (που δεν είχε ανέβει ποτέ με το πρώτο φίλτρο) και όταν έπεσε, πέταξα τα σφουγγάρια και έβαλα τα νέα υλικά, οπότε ξανά μανά να στρώσει το φίλτρο!!! Ξανά άνοδος του ΝΗ3/4 αλλά σε εκείνη την φάση, άρχισα τουλάχιστον να αλλάζω και νερό τακτικά.

Όταν τα πράγματα άρχισαν να στρώνουν, άρχισα να χάνω τα θηλυκά γκάπυ.

Τα ξέσκισα τα κακόμοιρα. Τα 2 πλάτυ που έχω, έχουν υποστεί τα ίδια ακριβώς, όμως δεν δείχνουν κάποιο πρόβλημα. Είναι πιο αντοχής αυτά? Έχουν κι αυτά πρόβλημα αλλά δεν είναι ακόμα ορατό?

Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω, εκτός από το να τους προσφέρω από εδώ και στο εξής αξιοπρεπείς συνθήκες? (όχι αμμωνία, πιο καθαρό περιβάλλον)

Πέραν της πλάκας, χάρη στο ενυδρείο άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τα ψάρια που ζούνε στην θάλασσα από εδώ και στο εξής. Με βλέπω το καλοκαίρι να τσακώνομαι με πολύ κόσμο...

[Tsagos]

Με απλά λογια τo καλύτερο πραγμα που μπορεις να κάνεις είναι να κρατάς μια ρουτίνα και να παραμένουν οι συνθήκες ΟΣΟ πιο σταθερες γίνεται και ΟΣΟ πιο καθαρό νερό γινεται!

[delta66]

Οτι εγινε εγινε.
Αυτα ειναι κατα πασα πιθανοτητα καταλοιπα της ταλαιπωριας απο το κακο στρωσιμο.
Συνεχισε το "σχεδιο αποκαταστασης".

Αν δεις οτι δεν παει αλλο με καποιο ψαρι και υποφερει πολυ (δεν τρεφεται δεν κολυμπαει), χωρις ελπιδα επανακαμψης ... εγω κανω ευθανασια.
Βαζω το ψαρι σε μπολ με νερο απο το ενυδρειο και το βαζω στην καταψυξη.
Εκει πεφτει σε ληθαργο απο την πτωση της θερμοκρασιας και "φευγει".
Οταν παγωσει το νερο το βγαζω να αποψυχθει και βαζω το ψαρι στο κηπο.
Δεν συνισταται για χρυσοψαρα και γενικα ψαρια κρυου νερου γιατι αντεχουν στο πολυ κρυο νερο και μπορει να μην αποκοιμηθουν γρηγορα απο την ψυξη, και να πονανε με αυτην την μεθοδο.
Αλλη μεθοδος (σκληρη για εμας) ειναι ο ακαριαιος αποκεφαλισμος ακριβως στο υψος που ενωνεται το κεφαλι με το σωμα, πισω απο τα βραγχεια.

[amangos]

Παραδόξως σήμερα δείχνει πιο κινητικό. Δεν το λες καλά, αλλά... δεν δείχνει να χαροπαλεύει. Θα δούμε.

Νοιώθω κάποιες τύψεις, αλλά από την άλλη... αυτά τα ζωάκια έχουν γεννηθεί και αναπαραχθεί παρά φύσιν, μέσα σε ενυδρεία, και δεν νομίζω ότι θα υπήρχαν εάν δεν υπήρχαν τα ενυδρεία.
Εάν τα αιχμαλώτιζα στην φύση για να τα καταδικάσω να ζήσουν σε ένα ενυδρείο, δεν θα μου άρεσε.

Το ίδιο περίπου συμβαίνει με τους σκύλους, που εδώ και χιλιάδες χρόνια ζούνε κοντά στον άνθρωπο. Στην φύση δεν συναντούνται αγριόσκυλα, παρά μόνο στην Αφρική και στην Αυστραλία, σε πολύ μικρούς αριθμούς σε προστατευμένα πάρκα. Καλώς ή κακώς, έτσι είναι τα πράγματα.

Έχουμε χρέος να τους προσφέρουμε τις καλύτερες δυνατόν συνθήκες, και εγώ δεν το έκανα. Μαθαίνω και θα το κάνω στα υπόλοιπα, παρακάτω...

Χάρη στο ενυδρείο, έχω αναθεωρήσει την ευκολία που ψάρευα στην θάλασσα. Δεν φανταζόμουνα πως... αφαιρούσα μια ζωή από τον μικρόκοσμο που επιβίωνε σε δύσκολες συνθήκες ανταγωνισμού. Από εδώ και πέρα θα σέβομαι πολύ περισσότερο την θαλάσσια ζωή, και αυτό θα το χρωστάνε στο ενυδρείο μου...