Γεννησαμε!!!!!

[Moutralewn]

Αρχική Δημοσίευση από Faerel Nedielei

Ακριβώς μία από τα ίδια και εδώ, χωρίς την αρτέμια .


Με χρήση ξηράς τροφής (Mikrovit High-Protein και Mikrovit Spirulina της Tropical), και την αμέριστη φροντίδα των γονιών τους, έχουν φτάσει στον ένα μήνα και έχουν επιζήσει καμιά τριανταριά. Μόλις το στόμα τους αρχίσει να χωράει λίγο μεγαλύτερα πράγματα τρώνε τα πάντα!!!


P.S. Να σου ζήσουν φίλε μου

Βέβαια, εμένα τώρα έχουν σταματήσει οι γονείς να ασχολούνται με τα μικρά, τα οποία "τη βγάζουν" και μόνα τους.

Πάντως μου κάνει εντύπωση το πόσο καλά τα πάνε τα μικρά με τα cherry barbs. Κολυμπούν μαζί, τρώνε μαζί και δεν ενιοχλούνται το ένα απο το άλλο.

Η θυληκιά έχει αρχίσει "κουνήματα" στον αρσενικό αλλά αυτός τίποτα.

Μέχρι πριν λίγο καιρό την είχε τρελλάνει στις τσιμπιές σε σημείο που δεν της είχε αφήσει καθόλου ουρά, και ήταν μονίμως κρυμμένη πράγμα που με έκανε να ανησυχω για την υγεία της θυληκιάς. Τώρα η ουρά της θυληκιάς έχει μεγαλώσει και έχει φτάσει στα κανονικά επίπεδα και ο αρσενικός είναι πιο διαλακτικός μαζί της.

Ελπίζω να μην ζευγαρώσουν πάλι σύντομα, έτσι ώστε να μεγαλώσουν λίγο τα μικρά και να μπορώ να αρχίσω τα "χαρίσματα".

[Faerel Nedielei]

Αρχική Δημοσίευση από Moutralewn

Βέβαια, εμένα τώρα έχουν σταματήσει οι γονείς να ασχολούνται με τα μικρά, τα οποία "τη βγάζουν" και μόνα τους.

Πάντως μου κάνει εντύπωση το πόσο καλά τα πάνε τα μικρά με τα cherry barbs. Κολυμπούν μαζί, τρώνε μαζί και δεν ενιοχλούνται το ένα απο το άλλο.

Η θυληκιά έχει αρχίσει "κουνήματα" στον αρσενικό αλλά αυτός τίποτα.

Μέχρι πριν λίγο καιρό την είχε τρελλάνει στις τσιμπιές σε σημείο που δεν της είχε αφήσει καθόλου ουρά, και ήταν μονίμως κρυμμένη πράγμα που με έκανε να ανησυχω για την υγεία της θυληκιάς. Τώρα η ουρά της θυληκιάς έχει μεγαλώσει και έχει φτάσει στα κανονικά επίπεδα και ο αρσενικός είναι πιο διαλακτικός μαζί της.

Ελπίζω να μην ζευγαρώσουν πάλι σύντομα, έτσι ώστε να μεγαλώσουν λίγο τα μικρά και να μπορώ να αρχίσω τα "χαρίσματα".

Όντως τώρα είναι ανεξάρτητα και δεν έχουν πρόβλημα ούτε με τα cherry ούτε με τους αρλεκίνους. Πάντως νομίζω ότι και λιγότερο φροντίδα να έδινα στα μικρά πάλι το ίδιο αποτέλεσμα θα είχα, αφού οι γονείς πραγματικά ήταν το κάτι άλλο όσον αφορά τη φροντίδα. Δεν είχα ξαναδεί φροντίδα μικρών από κιχλίδες ή άλλο ψάρι γενικά και σε μερικά σημεία έμενα με το στόμα ανοιχτό.
Ακόμα και το έτερον ήμισυ (που δεν έχει και τη στενότερη σχέση με τα ενυδρεία) καθόταν και κοιτούσε τα krib και μονίμως ήταν «ε δεν το πιστεύω…τι κάνουν τώρα…κ.τ.λ.»