Ράτσα ή Αδεσποτο?

[gwgw]

βρε παιδια, το ονειρο του ανθρωπου ειναι να αποκτησει ενα κολλευ..

μια χαρα ζωα ειναι και για παιδια οτι πρεπει..

σαφως και ολοι μας θα ηταν προτιμοτερο να διαλεγουμε αδεσποτα ή ημιαιμα, αλλα το οτι εχε παιδια και θελει να ξερει απο πριν με τι ζωο θα εχει να κανει είναι οντως καταλυτικος παραγοντας στην επιλογη του σκυλου..

Εγω δε νομιζω οτι πρεπει να συμβιβαστει με κατι αλλο, και θεωρω οτι πρεπει να παρει το σκυλι που παντα του αρεσε, ηθελε, γουσταρε...!! ετσι θα το χαρει και παραπανω..!

και γω μια ζωη ειχα αδεσποτα και για πρωτη φορα στη ζωη μου απεκτησα τα σκυλια που παντα θαυμαζα... αυτο δε μειωνει ουτε τα προηγουμενα, γιατι και εκεινα μου εδωσαν απιστευτα συναισθηματα, αγαπη και ολη τους τη ζωη..
ΑΛΛΑ, το να εκπληρωνεις τα ονειρα σου, ειναι σπουδαια υποθεση...


Να το παρεις το κολλευ, απλα προσεξε , απο που θα το παρεις..

[candus]

Το ζήτημα για μένα δεν είναι αν θα σώσει κανείς ένα αδέσποτο (που στο κάτω κάτω όλα τα ζώα "αδέσποτα", δηλαδή ελεύθερα έπρεπε να είναι και όχι με σκλάβοι με ... αφεντικά)

Κώστα θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μαζί σου. Πολλοί άνθρωποι κάνουν το λάθος να πιστεύουν ότι και ο σκύλος τους είναι άνθρωπος, με ανθρώπινες ανάγκες και σκέψη. Αυτό είναι τελείως λάθος και νομίζω ότι το κάνεις και εσύ. Ο σκύλος είναι ζώο που ζει σε αγέλη με αυστηρή ιεραρχία. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ο αρχηγός "αφεντικό", ο υπαρχηγός κλπ μέχρι τον τελευταίο. Ο σκύλος έχει ανάγκη αυτήν την ιεραρχία και δεν θα ήθελε να ζει χωρίς αφεντικά "ελεύθερος". Με απλά λόγια θέλει ή να είναι το αφεντικό ή να έχει αφεντικό, γιατί έτσι λειτουργεί η συνοχή της ομάδας και νιώθει ασφάλεια. Έτσι εξηγείται γιατί όταν είναι κουτάβια 6-7 μηνών, αντιδρούν στο ανθρώπινο αφεντικό τους, γιατί πιστεύουν ότι μπορεί να γίνουν αρχηγοί. Και η αλήθεια είναι ότι πολλά σκυλιά γίνονται τελικά αφεντικά της οικογένειας (βλέπε σκύλοι που γαβγίζουν στο αφεντικό τους ή δεν ακούνε εντολές κλπ). Πρέπει λοιπόν με υπομονή και διάφορες τεχνικές να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι εμείς είμαστε τα αφεντικά (παίρνει κάποιους μήνες αυτό). Έτσι νιώθουν ασφάλεια δίπλα μας και γι' αυτό μας έχουν ανάγκη. Τέλος θέλω να τονίσω ότι είναι σημαντικό ο σκύλος μας, να συνειδητοποιήσει ότι είναι τελευταίος στην ιεραρχία του σπιτιού (μετά από παιδιά, γιαγιάδες κλπ) ώστε να ζεί ήρεμα μαζί μας.
-------------------------
και νομίζω είναι πολύ ακραία η άποψη ότι όλοι οι σκύλοι θα έπρεπε να είναι αδέσποτοι ή ελεύθεροι. Ο σκύλος έχει εξημερωθεί και είναι δίπλα στον άνθρωπο από τα προϊστορικά χρόνια. Με λίγα λόγια ο άνθρωπος δημιούργησε αυτό το "είδος" από τον λύκο. Τώρα λοιπόν έχει την ευθύνη να του δώσει την προσοχή που του αξίζει. Αν ο σκύλος δεν μπορεί να ζήσει στην άγρια φύση, τότε ποια η χρησιμότητα να ζει ελεύθερος μέσα στις πόλεις???
-------------------------
Τα τελευταία χιλιάδες χρόνια ο σκύλος, ήταν δίπλα στον άνθρωπο. Ως φύλακας, ως βοηθός στο κυνήγι, ως σύντροφος. Σήμερα λοιπόν, με την εξέλιξη του πολιτισμού του, που δεν τον χρειάζεται πλέον όσο παλαιότερα, πρέπει να τον αμολήσει στους δρόμους της πόλης? Σε ποιον αρέσει αυτή η εικόνα με τα άρρωστα αδέσποτα?

[GAIA LYKAIA]

dimitris21 - Συμφωνώ απολύτως, το πιό αναγκαίο πράγμα γιά έναν σκύλο είναι η ανθρώπινη παρουσία - τίποτα δεν είναι πιό σημαντικό

KwstasV - Αν κατάλαβες από το τίτλο υπάρχει ήδη post που χαρίζουν κόλεϋ http://www.aquatek.gr/vb/showthread.php?t=19816.
Σχετικά με το σχόλιο σου "Τα αδέσποτα που γεννιούνται αδέσποτα επιβιώνουν σε μεγάλο βαθμό..." είναι ολίγον τι άστοχο, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα αδέσποτα δεν επιβιώνει τον 1ο χρόνο ούτε το 1 στα δέκα και η αναμενώμενη διάρκεια ζωής τους είναι τα 2½ χρόνια....

Όπως αναφέρει και ο accnt, η πιό σημαντική παράμετρος στο πρόβλημα των σκύλων (και των ζώων γενικότερα.... και της Φύσησς ειδικότερα στην Ελλάδα) είναι η έλλειψη βασικής παιδίας γύρω από το περιβάλον.

Στο θέμα Pet Shop - Εκτροφέα έχω αναφερθεί σε προηγούμενο post.

Και φυσικά αφού υπάρχει οικογένεια που ήδη είχε το σκύλο θα ξέρεις και τις ιδιοτροπίες και τις συνήθειές του, κάτι που μπορεί να είναι πολύ θετικό.

Φυσικά, συμφωνώ απόλυτα με τη gwgw, πάρε το σκυλί που θέλεις για να είσαι ευτυχισμένος μαζί του και αυτός μαζί σου...

ΥΓ. Τι θα κάνω επιτέλους με το Echinodorus tenellus μου?

[lucy]

Αρχική Δημοσίευση από gwgw

βρε παιδια, το ονειρο του ανθρωπου ειναι να αποκτησει ενα κολλευ..

μια χαρα ζωα ειναι και για παιδια οτι πρεπει..

σαφως και ολοι μας θα ηταν προτιμοτερο να διαλεγουμε αδεσποτα ή ημιαιμα, αλλα το οτι εχει παιδια και θελει να ξερει απο πριν με τι ζωο θα εχει να κανει είναι οντως καταλυτικος παραγοντας στην επιλογη του σκυλου..

...

Συμφωνώ απόλυτα! Τα κόλλευ έχουν πολύ καλό χαρακτήρα!

Εγώ πάντως που ήμουν πάντα της γνώμης να παίρνουμε αδέσποτο για να το σώσουμε, έχω αλλάξει γνώμη, γιατί όσα αδέσποτα (ουκ ολίγα) μάζεψα μου βγήκαν εντελώς σκάρτα. Δαγκώματα, ζημιές, επίθεση σε κοτέτσι και πνίξιμο ΟΛΕΣ τις κότες, πάπιες κτλ, τσαμπουκάδες σ' εμάς τους ίδιους που τα πήραμε από κουταβάκια, τα πήγαμε στο γιατρό όσα ήταν πληγωμένα ή άρρωστα, μέχρι και μέσα στην αποθήκη έμπαινε κάποιο για να τα κάνει εκεί!!!!! Και πάντα σε μεγάλες αυλές, με συνεχή παρουσία περιποίηση και αγάπη.

[Ryu]

Εγώ πάντως που ήμουν πάντα της γνώμης να παίρνουμε αδέσποτο για να το σώσουμε, έχω αλλάξει γνώμη, γιατί όσα αδέσποτα (ουκ ολίγα) μάζεψα μου βγήκαν εντελώς σκάρτα. Δαγκώματα, ζημιές, επίθεση σε κοτέτσι και πνίξιμο ΟΛΕΣ τις κότες, πάπιες κτλ, τσαμπουκάδες σ' εμάς τους ίδιους που τα πήραμε από κουταβάκια, τα πήγαμε στο γιατρό όσα ήταν πληγωμένα ή άρρωστα, μέχρι και μέσα στην αποθήκη έμπαινε κάποιο για να τα κάνει εκεί!!!!! Και πάντα σε μεγάλες αυλές, με συνεχή παρουσία περιποίηση και αγάπη.[/FONT][/COLOR]

διαφωνω απολυτα.εχω 6 σκυλια.τα 4 πρωην αδεσποτα και εχω σωση παρα πολλα απο τον δρομο και τους εχω βρει καλα σπιτια και εχουν γινει ολλα τους πολυ καλα σκυλια.το σκυλι ειναι οπως το μεγαλωσεις.τα δικα μου μεγαλωσαν μαζι με αλλα ζωα και δεν εχω προβλημα.και εξαλου ειναι λογικο να βλεπει τα αλλα ζωα σαν θυραμα αφου ειναι απο την φυση του ζωο κυνηγος.

[candus]

Εγώ πάντως που ήμουν πάντα της γνώμης να παίρνουμε αδέσποτο για να το σώσουμε, έχω αλλάξει γνώμη, γιατί όσα αδέσποτα (ουκ ολίγα) μάζεψα μου βγήκαν εντελώς σκάρτα. Δαγκώματα, ζημιές, επίθεση σε κοτέτσι και πνίξιμο ΟΛΕΣ τις κότες, πάπιες κτλ, τσαμπουκάδες σ' εμάς τους ίδιους που τα πήραμε από κουταβάκια, τα πήγαμε στο γιατρό όσα ήταν πληγωμένα ή άρρωστα, μέχρι και μέσα στην αποθήκη έμπαινε κάποιο για να τα κάνει εκεί!!!!! Και πάντα σε μεγάλες αυλές, με συνεχή παρουσία περιποίηση και αγάπη.

Συμφωνώ απόλυτα με τον Ryu. Lucy πρέπει να προσέχουμε τι γράφουμε, γιατί δημιουργούμε λάθος εντυπώσεις σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν. Κατ' αρχήν πως είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό που λες, αφού τα περισσότερα αδέσποτα που κυκλοφορούν είναι καθαρόαιμα ή ημίαιμα (δηλαδή διασταύρωση δύο καθαρόαιμων). Δηλαδή ένα αδέσποτο Λαμπραντόρ θα πνίγει κότες και θα δαγκώνει, ενώ ένα σπιτίσιο όχι? Η' ένα ημίαιμο Λαμπραντόρ διασταύρωση με γκόλντεν θα κάνει τσαμπουκά και ένα σπιτίσιο ροντβάιλερ θα είναι αγγελούδι? Μήπως υπάρχουν γονίδια αδέσποτου και δεν το ξέρω? Αυτό που γράφεις είναι εντελώς αντίθετο και στην επιστήμη της βιολογίας αλλά και στην εμπειρία από αδέσποτα. Κατ' αρχήν ο χαρακτήρας του κάθε σκυλιού οφείλεται αποκλειστικά σε δύο παράγοντες : 1ον Στα γονίδια του (τα οποία κληρονομεί από τους προγόνους του), 2ον και σημαντικότερο στην ανατροφή και εκπαίδευση που θα λάβει, δηλαδή στα αφεντικά του.
Αντίθετα με όσα γράφεις, η εμπειρία μου είναι ότι όταν μαζέψεις ένα αδέσποτο, αυτό το εκτιμάει και στο ανταποδίδει. Αρκεί να ξέρεις να φερθείς σε ένα σκύλο, και να τον εκπαιδεύσεις κατάλληλα. Ας μην δυσφημούμε λοιπόν τα καημένα τα αδέσποτα. Αρκετά προβλήματα έχουν ήδη!!!

[JONNY]

Όλα τα σκυλιά ημίαιμα ή "καθαρά" δεν υπόκεινται σε στανταρ χαρακτήρα υπάρχει περίπτωση να πάρεις κόλλευ από εκτροφέα και να σου βγεί ψυχοπάθης,να πάρεις πιτ-μπουλ και να σου βγεί προβατάκι και να πάρεις ημίαιμο και να σου γίνει πρωταθλητής σε αγώνες υπακόης!
Το θέμα είναι να πάρει το κόλλευ ο άνθρωπος,αλλά να μην επαναπαυθεί στο 'οτι τα κόλλευ είναι καλά με τα παιδιά,αν δεν το μάθεις να είναι καλό λυπάμαι αλλά δεν........!
Χρόνο,αγάπη και ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!

[candus]

Συμφωνώ μαζί σου στο δεύτερο σκέλος, γι αυτό είναι μεγάλο λάθος να δυσφημίζουμε έτσι τα αδέσποτα. Ωστόσο οι περιπτώσεις που αναφέρεις είναι οι εξαιρέσεις του κανόνα. Δηλαδή, υπάρχουν στανταρ τα οποία βρίσκεις στις ράτσες. Αυτά όμως είναι γενικά χαρακτηριστικά (κυρίως εργασιακά) και δεν αφορούν πτυχές του χαρακτήρα που διαμορφώνονται. Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν να κάνουν με τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε η ράτσα. Για παράδειγμα τα bullmustif είχαν εκτραφεί για να συλλαμβάνουν ληστές στους αγρούς. Ετσι είναι ράτσα με πολύ ισχυρό χαρακτήρα που αγριεύει εύκολα. Βέβαια με την οικογένεια του είναι βούτυρο αλλά με τους ξένους πολύ επιφυλακτικό. Λόγω του ισχυρού χαρακτήρα, η ράτσα είναι ακατάλληλη για άπειρους ή μαλακούς ιδιοκτήτες. Αντίθετα μια ράτσα κυνηγόσκυλου πχ beagle είναι τόσο φιλική με τους ξένους, που είναι ακατάλληλή για φύλαξη. Θέλω να πω με τα παραπάνω ότι έχει θετικά η επιλογή ενός σκύλου ράτσας, ειδικά από ανθρώπους που παίρνουν σκυλί για πρώτη φορά ή που το θέλουν για συγκεκριμένη εργασία. Και αυτό γιατί τα χαρακτηριστικά ενός σκύλου ράτσας είναι κατά μεγάλο ποσοστό προβλέψιμα. Κάποιος όμως που ξέρει, μπορεί να επιλέξει ένα ημίαιμο το οποίο θα του βγει "διαμάντι" και θα κάνει και μία πολύ καλή πράξη.
Το σημαντικό στην όλη υπόθεση, και αυτό είναι το μύνημα που θα ήθελα να περάσω, είναι να είμαστε συνειδητοποιημένοι πριν αποφασίσουμε να βάλουμε στη ζωή μας ένα ζώο και πόσο μάλλον ένα σκυλί.

[kastmaniac]

Έχω τον σκύλο μου εδώ και 5 χρόνια. Τον βρήκα μισοπεθαμένο και εγκαταλελειμμένο στον δρόμο. Όταν τον μάζεψα έδειχνε σαν ένα μισοπεθαμένο κοπρόσκυλο. Μετά από λίγες εβδομάδες πήρε τα πάνω του. Όταν τον πήγα στην κτηνίατρο μου για εμβόλια μου υπέδειξε δύο πράγματα που δεν τα είχα πάρει χαμπάρι στην αρχή. Πρώτο ότι ο σκύλος είναι καθαρόαιμο Δαλματίας και δεύτερο ότι είχε τατουάζ στο αυτί. το πρώτο δεν με ένοιαζε μιας και δεν το πήρα για καθαρόαιμο αλλά γιατί με κοίταξε με ένα τρόπο που με έκανε να καταλάβω ότι θα μείνουμε μαζί. Το δεύτερο όμως με ένοιαξε πολύ γιατί σκέφτηκα ότι κάποιος τον έχασε και μπορεί να είναι στεναχωρημένος. Ψάξαμε και βρήκαμε (εκείνη δηλαδή το εντόπισε) από που είχε φύγει ο σκύλος. Με μικτά συναισθήματα του τηλεφώνησα. Εκείνος ήταν Χανιά ενώ εγώ Ηράκλειο. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Όταν του τηλεφώνησα μου τα μάσαγε. Ξέρεις δεν έχω χώρο με τα παιδιά τώρα που μεγάλωσε, είναι έξοδο, καλά φερε τον και θα δούμε. Μετά από λίγο ο πονηρίδης (που τον έφερε σχεδόν 1 έτους στο Ηράκλειο για να τον εγκαταλείψει και να μην μπορεί να γυρίσει - τον βρήκα κοντά στην Εθνική οδό) μου είπε να τον κρατήσω αν θέλω και να του στείλω 300€ και είμαστε εντάξει. Φυσικά και εγώ του είπα να πάει να <<<<<<< του έδωσα τη διεύθυνση μου και του είπα αν έχει άντερα να έρθει να τον πάρει και να του δώσω τα 3 από τα τριακόσια.. . . . .

Φυσικά και δεν φάνηκε. Ευτυχώς για εμένα (και τον Αλκή ελπίζω) έχω δίπλα ένα σύντροφο για όσο καιρό θελήσει ο Θεός ένας από τους δύο μας να φύγει πρώτος. Παιδεία δεν υπάρχει δυστυχώς. Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ στο να πάρει κάποιος ένα ζωντανό που το θέλει. Πριν το πάρει όμως θα ήθελα να σκεφτεί τα εξής:

Ένα μεσαίο προς μεγάλο σκυλί (σαν το δικό μου ή ένα κολλέυ) κοστίζει στη συντήρηση του γύρω στα χίλια ευρώ ετησίως (τροφές, βιταμίνες, εμβόλια, καλλυντικά, χαπάκια, καθαρισμούς, και χίλια δυο άλλα). Απαιτεί όμως και τουλάχιστο δυο μεγάλες βόλτες ημερησίως (πρωί - βράδυ / βρέξει - χιονίσει) από 30 - 40 λεπτά την φορά. Ας είναι μεγάλο το σπίτι. Ο δικός μου ζει σε ελεύθερα 230 τετραγωνικά.

Αν κάποιος τα σκεφτεί όλα αυτά και εξακολουθεί να θέλει φυσικά και να το πάρει τον σκύλο. Θα πάρει μια απόφαση με διάρκεια ζωής πάνω από 10 έτη . . . . .

Πάντως και μια βόλτα στις φιλοζωικές δεν βλάπτει.