Η πρώτη γέννα

[Pritanis]

μπραβο ρε Λεωνιδα...... ΚΑλο ειναι τωρα να μην κανεις τιποτα στο ενυδρειο γιατι οι γονεις ειναι στα προθυρα νευρικη κρισης και καθε αλλαγη μπορει να τους κανει να παρατησουν ή να φανε τα μικρα...... Ετοιμασε μια γεννηστρα και βαλε το ζευγαρακι σου μεσα......Προσεξε να δεις αν τα μικρα θα αρχισουν να κολλουν στους γονεις για να τραφουν....... Το βραδυ αφηνε το φως νυκτος αναμενο και ταιζε πολυ κοντα στους γονεις για να μην απομακρυνονται .......

[leonm]

Δυστυχώς τα νέα είναι πολύ ασχημα
Χθες για να ταίσω και τον αρσενικό έριξα από πάνω του tetra bits και με πολύ απαλές κινήσεις έτρωγε όποιο πλησίαζε κοντά του.
Το απόγευμα ενώ όλλα πήγαιναν μια χαρά μου ήρθε η ιδέα να κάνω την καθιερωμένη αλλαγή νερού. Με το που σβήσαν τα φώτα και ξεκίνησα τη διαδικασία ο κυρίαρχος δίσκος του ενυδρείου άρχισε μια τρομερή επίθεση στο αρσενικό του ζευγαριού.Αναγκάστηκα να πάρω μια ξύστρα άλγης και να τον χτυπήσω μερικές φορές για να σταματήσει η επίθεση .Γρήγορα γρήγορα τέλειωσα την αλλαγή με την ξύστρα στο χέρι να απειλώ το δίσκο κάθε φορά που πλησίαζε.
Οταν τέλειωσα και ξαναάναψα τα φώτα είδα ότι είχαν σκορπίσει πολλά μικρά και οι γονείς στρεσαρισμένοι έψαχναν για πολύ ώρα, πάντως η επίθεση του άλλου είχε σταματήσει.
Πέρασα κάνα δίωρο μπροστά στο ενυδρείο για να δω τι θα γινει και ν ασιγουρευτώ ότι όλλα θα είναι οκ.
Είχαν χαθεί αρκετά μικρά αλλά μετρησα 30-40 και οι γονείς ξεπέρασαν μου φάνηκε το σοκ και συνέχισαν να τα προσέχουν (κυρίως ο αρσενικός που αποδείχτηκε πολύ στοργικός αλλά και πολυ έυπνος).
Παρατήρησα βέβαια ότι κάποια που έπεφταν κάτω αργούσαν πολύ να τα δουν.
Το βράδυ βγήκα αφήνοντας αυτή την κατάσταση και όταν γύρισα αρκετά αργα είδα κάτι να μην πάει καλά, ο αρσενικός δεν ήταν ακριβώς δίπλα στα μικρά και οθυληκός να είναι αρκετά μακρυά.Αναψα λίγο το φως και είδα ότι υπήρχαν μικρά αλλά πολύ λιγότερα.
Ομως σήμερα όταν ξύπνησα μικρά-τέλος, δεν υπήρχε κανένα-μεγάλη απογοήτευση.
Ετσι όπως έγιναν τα πράγματα δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το τι συνέβει.
Σίγουρα η αλλαγή ήταν μεγάλο λάθος.Μήπως πάλι κουράστηκαν από τα πολλά ξενύχτια(και τους πολλούς κινδύνους που υπάρχουν στο ενυδρείο για τα μικρά)
Οσο μεγάλωναν τα μικρά τόσο πιο κινητικά γινόντουσαν οπότε και οι απαιτήσεις προσοχής τους μεγάλωναν.Μήπως έγινε και άλλη επίθεση όταν έλειπα;
Eίναι πάντως πίκρα-σήμερα περίμενα να δω έστω κάποια από τα μικρά να κολησουν στους γονείς και αντι γι αυτό να μην υπάρχει κανένα.
Αυτό με τη σίτα το έχω δει στο περιοδικό αλλά δεν ξέρω πόσο εφαρμόσιμο είναι στο ενυδρείο μου (ετσι οπως είναι).
Σίγουρα στην επόμενη γέννα δεν θα κάνω τίποτα περισσότερο από το να ρίχνω φαγητό.Οσο δεν ασχολιόμουν και δεν έκανα τίποτα 'ολλα πήγαιναν καλά.

[klaz]

Αρχική Δημοσίευση από leonm

Αναγκάστηκα να πάρω μια ξύστρα άλγης και να τον χτυπήσω μερικές φορές για να σταματήσει η επίθεση .Γρήγορα γρήγορα τέλειωσα την αλλαγή με την ξύστρα στο χέρι να απειλώ το δίσκο κάθε φορά που πλησίαζε.

την αλλη φορα να χρησιμοιησεις πατοφτυαρο.....αδελφε και συναδελφε...τα ψαρια δεν τα απειλουμε....ουτε τα εκβιαζουμε...γιατι απλα δεν μας καταλαβαινουν...χρησιμοποιησε την αλλη φορα ''αλλους τροπους''οπως η σιτα η φτιαξε μια δισκογεννηστρα χωρις υποστρωμα με κανα κωνο μεσα,και σταματα το''r you talking to me?''στους δισκους σου....αντε και με το καλο στην επομενη φορα......

[mikele]

....περαστικα σου κριμα να τα χασεις ετσι αφου εχεις και δευτερο ενυδρειο ετοιμασε το να κανεις την δουλεια σου ομορφα χωρις αγχος......καλη επιτυχια στην επομενη......καλα αυτο με την ξυστρα εγραψε......τι??? τα μαλωνεις τα ψαρακια???δεν θα καταλαβουν το μονο που θα καταφερεις ειναι να τα τραυματησεις...

[leonm]

Πλάκα-πλάκα η ξύστρα την έκανε τη δουλειά της...Με το πήγαινε να επιτεθεί την έβαζα στο νερό και με το που την έβλεπε άλλαζε δρόμο
Μάλλον πάντως με βλέπω να αρχίζω να ετοιμάζω τη σίτα σιγά σιγά.

[accnt]

Είναι ακόμα πολύ νωρίς να στενοχωριέσαι. Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να επιβιώσουν δισκάκια σε ενυδρείο με άλλα ψάρια μέσα. Επίσης ακόμα και τα φίλτρα κάνουν την δουλειά τους…
Το θέμα είναι να προσφέρουμε στους γονείς ένα περιβάλλον χωρίς στρες, στο οποίο να μπορούν να μεγαλώσουν εύκολα τα μικρά τους.
Εμείς θέλουμε να κρατήσουμε όλα τα μικρά, κάτι που βέβαια δεν συμβαίνει στη φύση. Εκεί μόνο ένα ελάχιστος αριθμός μικρών επιβιώνει τελικά, συμβάλλοντας έτσι στην σωστή διαιώνιση του είδους, μόνο με τους ισχυρούς.