Ολοζώντανη τροφή... τόσο κακό; Ζητάω γνώμες για να σχηματίσω άποψη.

Θέλω πολύ καιρό να το ρωτήσω για γενικότερο προβληματισμό, καθώς μου δημιουργήθηκε αρχικά η απορία όταν είδα κάποιους να μιλάνε πολύ αρνητικά για τη χρήση γαρίδων, χρυσόψαρων, guppy κ.α. ως ζωντανή τροφή.

Θέλω να ρωτήσω γιατί το κατακρίνουμε. Σε κανονικές συνθήκες διαβίωσης πολλά ζωντανά θα ήταν τροφή. Επίσης, μεγάλο ποσοστό των τροφών που χρησιμοποιούνται είναι από ζωντανά τα οποία εκτρέφονται για να γίνουν τροφή, οπότε συγχωρήστε με αν δεν καταλαβαίνω το διαχωρισμό του να τη δίνω ζωντανή ή σε κόκκους ή αποξηραμένη ή κατεψυγμένη!


Είναι το επιχείρημα ότι τα βάζουμε σε ένα κλειστό σύστημα και τα αναγκάζουμε να φαγωθούν; Αν ναι ποια η διαφορά του να τα σκοτώνει κάποιος από πριν για εμάς για τον ίδιο ακριβώς σκοπό;

Είναι απλά το ότι επειδή κάποιος ασχολείται για παράδειγμα με την εκτροφή γαρίδων νιώθει περίεργα να τις δίνει για φαΐ; Δηλαδή όσοι καλλιεργούν σκουλίκια για τροφή είναι κατάπτυστοι; Ή μήπως τα σκουλίκια είναι κατώτερη μορφή ζωής και τους κάνουμε ότι θέλουμε; Αλλά πάλι μήπως το ποιος αξίζει να γίνεται τροφή το αποφασίζουμε εμείς και όσα βαφτίζουμε κατοικίδια δεν τους αξίζει να γίνουν τροφή; Γιατί έτσι μπορώ να βαφτίσω καλλιέργεια τροφής ένα ενυδρείο με guppy και να ταΐζω ένα congo puffer ή πιράνχα.


Μπορείτε να με βοηθήσετε γιατί δεν καταλαβαίνω τη διαφορά, αν αυτή υπάρχει πραγματικά;