Ολοζώντανη τροφή... τόσο κακό; Ζητάω γνώμες για να σχηματίσω άποψη.
 

Θέλω πολύ καιρό να το ρωτήσω για γενικότερο προβληματισμό, καθώς μου δημιουργήθηκε αρχικά η απορία όταν είδα κάποιους να μιλάνε πολύ αρνητικά για τη χρήση γαρίδων, χρυσόψαρων, guppy κ.α. ως ζωντανή τροφή.

Θέλω να ρωτήσω γιατί το κατακρίνουμε. Σε κανονικές συνθήκες διαβίωσης πολλά ζωντανά θα ήταν τροφή. Επίσης, μεγάλο ποσοστό των τροφών που χρησιμοποιούνται είναι από ζωντανά τα οποία εκτρέφονται για να γίνουν τροφή, οπότε συγχωρήστε με αν δεν καταλαβαίνω το διαχωρισμό του να τη δίνω ζωντανή ή σε κόκκους ή αποξηραμένη ή κατεψυγμένη!


Είναι το επιχείρημα ότι τα βάζουμε σε ένα κλειστό σύστημα και τα αναγκάζουμε να φαγωθούν; Αν ναι ποια η διαφορά του να τα σκοτώνει κάποιος από πριν για εμάς για τον ίδιο ακριβώς σκοπό;

Είναι απλά το ότι επειδή κάποιος ασχολείται για παράδειγμα με την εκτροφή γαρίδων νιώθει περίεργα να τις δίνει για φαΐ; Δηλαδή όσοι καλλιεργούν σκουλίκια για τροφή είναι κατάπτυστοι; Ή μήπως τα σκουλίκια είναι κατώτερη μορφή ζωής και τους κάνουμε ότι θέλουμε; Αλλά πάλι μήπως το ποιος αξίζει να γίνεται τροφή το αποφασίζουμε εμείς και όσα βαφτίζουμε κατοικίδια δεν τους αξίζει να γίνουν τροφή; Γιατί έτσι μπορώ να βαφτίσω καλλιέργεια τροφής ένα ενυδρείο με guppy και να ταΐζω ένα congo puffer ή πιράνχα.


Μπορείτε να με βοηθήσετε γιατί δεν καταλαβαίνω τη διαφορά, αν αυτή υπάρχει πραγματικά;

Το τι σημαίνει να "υπάρχει πραγματικά η διαφορά" που λες στο τέλος, είναι πολύ μεγάλη κουβέντα, όπως καταλαβαίνεις.

Οι γιαπωνέζοι π.χ. δεν έχουν πρόβλημα να σκοτώνουν δελφίνια και να τα τρώνε, εμάς (τους περισσότερους) μας σηκώνεται η τρίχα...

Τα σκουλήκια, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι είναι ΟΚ να τα ρίχνεις σαν τροφή, αλλά σέβομαι και την άποψη που λέει ότι είναι κι αυτά ζωντανά...

Το που θα τραβήξουμε τη διαχωριστική γραμμή δεν είναι εύκολο να το συμφωνήσουμε.

Προσωπικά, η "ένσταση" που διαβλέπω είναι ότι στη φύση το θήραμα έχει την ευκαιρία να ξεφύγει, και συχνά το κάνει, ενώ όταν το ρίχνεις εσύ στο ενυδρείο δεν έχει καμμία ελπίδα, και αυτό φάινεται "άδικο" ή "ανήθικο" ή ότι άλλο.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι για να ζήσει ένα ζώο πρέπει κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα να πεθάνει.

Προσωπικά, αν το ψάρι ζει καλά και χωρίς τα ζωντανά "μεζεδάκια", θα του έδινα την "κλασσική" τροφή και όχι ζωντανή. Έτσι κι αλλιώς το έχω πάρει από τη φύση και το έβαλα σε ένα κουτί, η ζωντανή τροφή το μάρανε...

Κατ αρχας για να συζητησουμε το συγκεκριμενο θεμα θα πρεπει νομιζω να εχουμε στο μυαλο μας ολοι οτι το χομπυ μας δεν ειναι φιλοζωικο..οπως και να το κανουμε το φυσικο περιβαλλον των ψαριων δεν ειναι το ενυδρειο μας οσο μεγαλο και αν ειναι αυτο.

Με βαση αυτο ο καθενας βαζει τα δικα του ορια οσον αφορα το τι ειναι ηθικο και τι οχι.αλλοι θεωρουν σκληρο και ανηθικο να ταιζεις εναν ζωντανο οργανισμο σε εναν αλλο.εγω προσωπικα σκληρο σαν θεαμα ναι ανηθικο οχι.

Τωρα σε σχεση με το διαχωρισμο αναμεσα σε σκουληκια,γαριδες γκαπυ κλπ για μενα εχει να κανει καθαρα με το εξελιξης του οργανισμο.αλλο ειναι ενα ψαρι με εγκεφαλο που πιθανον να μπορει και να παραγει σκεψεις και αλλο ενα σκουληκι που λειτουργει απλα με τα αντανακλαστικα του νευρικου του συστηματος...

αυτη ειναι γνωμη μου για την ηθικη διασταση του θεματος που θετεις.νομιζω οτι υπαρχουν κ αλλες παραμετροι που πρεπει να εξεταστουν για τις ζωντανες τροφες και ποσο συχνα μπορουμε να τις ταιζουμε,οπως η περιεκτικοτητα σε λιπη κλπ..

Δηλαδή μιλάμε απλά για το ποιος έχει το πιο γερό στομάχι και όχι καθαρά για ηθικό ζήτημα; Γιατί το να καλλιεργεί μια εταιρεία γαρίδες, μύδια κλπ και να τα λιώνει να τα κάνει τροφή δεν έχει ουσιαστική διαφορά από το να το δίνω εγώ. Είναι το ίδιο με το να παίρνω το κοτόπουλο από το μαγαζί και να μην έχω στον κήπο και να τα σκοτώνω μόνος μου.



Καλά, αυτό είναι άλλη κουβέντα!:D

Πιστεύω ότι είναι απλό. Η "κουλτούρα" μας ως Έλληνες, δεν προβλέπει την κατανάλωση γενικά ζωντανών τροφών. Κοινώς, ενώ δεν μας πειράζει να σκοτώσουμε ένα ζώο, να το ψήσουμε και να το φάμε, όπως βλέπεις και σε άλλο πρόσφατο θέμα, μας πέφτει "βαρύ" ακόμη και το να βλέπουμε να τρώνε ζωντανά τα ζώα.
Για μένα δε, είναι αποκρουστικό ακόμη και το θέαμα με τα γκάπυ, όπου τα μεγάλα τρώνε τα μικρά. Τα βίντεο του προαναφερθέντος θέματος δεν τολμώ να τα δω.

Μεγάλο θέμα πάντως και οι απόψεις διίστανται... Προσωπικά συμφωνώ με την άποψη ότι είναι "ανήθικο" να ταΐσεις μεγάλο ψάρι με μικρότερο σε ενυδρείο, αφού δεν έχει ελπίδα διαφυγής... Ανήθικο αλλά και σχετικό, αλλιώς το βλέπω εγώ, αλλιώς κάποιος άλλος... Και πολλοί περισσότεροι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να το "φιλοσοφήσουν"...

Πολύ παλιά είχα πιράνχα.
Το τάιζα ότι ζωντανό έβρισκα.
Ξεκίνησα από τα ζωντανά δολώματα και πήγα στα ζωντανά ψάρια.
Πήγαινα σε καταστήματα και διάλεγα ψάρια που ήταν άρρωστα και ήταν θέμα ημερών να ψοφήσουν. Έτσι, είχα τη συνείδησή μου πιο ήσυχη.
Μετά κατάλαβα ότι το να ρίχνεις ψάρια και να καταδικάζεις εσύ κάποιο ψάρι, είναι λάθος.
Από τότε, δεν ξαναδιάλεξα ψάρι και έδιωξα και το πιράνχα.

Ζωντανή τροφή, δεν υπάρχει ούτε ένας που να έχει ασχοληθεί σοβαρά με το χόμπι και να μην έχει ρίξει.

Στην καλύτερη, έχει ρίξει αρτέμια για να μεγαλώσει κάποιους γόνους που είναι το μόνο που τρώνε.

Ότι και να φας, κάτι έχεις σκοτώσει. Και τα φυτά έχουν ζωή και όσοι έχουμε ή είχαμε φυτεμένο γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο κόπο θέλει να τα αναπτύξεις σωστά.

Η ηθική του Κάντ: "αν το σκευτείς, είναι σαν να το έκανες" είναι πολύ αυστηρή ηθική και θα μας έβγαζε όλους δολοφόνους στη σύγχρονη εποχή.

Δεν χρειάζεται όμως να πάμε στην άλλη άκρη και να γίνουμε εμείς δήμιοι.

Είναι εντελώς διαφορετικό να σκοτώνεις ένα κοτόπουλο (το παράδειγμά σου) που έχει μεγαλώσει με σκοπό να θανατωθεί, δεν έχει γνωρίσει την φύση, δεν έχει καν τρέξει, ζευγαρώσει, ζήσει και εντελώς διαφορετικό να επεμβαίνεις εσύ στο κοτόπουλο του κήπου σου και να γίνεσαι ο δήμιος του.

Στην πρώτη περίπτωση, καλύπτεις τις διατροφικές σου ανάγκες με τη μικρότερη δυνατή παρέμβαση στη φύση. Στη δεύτερη περίπτωση παρεμβαίνεις με τον μέγιστο βαθμό.

Αυτές οι λεπτές διαχωριστικές γραμμές, είναι γραμμές πολιτισμού. Και για να φτάσουμε ως εδώ κάναμε αιώνες. Για να γυρίσουμε πίσω, θέλουμε δευτερόλεπτα.

Κάτσε φίλε μου γιατί μάλλον δεν κατάλαβες ότι αυτό που έγραψες στο τέλος είναι πολύ προσβλητικό. Ελπίζω να μην το κατάλαβες δηλαδή.

Επειδή απάντηση στα ερωτήματά μου δεν έδωσες, να στο εξηγήσω. Εγώ π.χ. μεγαλώνω κοτόπουλα για να τα τρώω. Ποια η διαφορά με τα κοτόπουλα που μεγαλώνουν στο εργοστάσιο για να τα φάω;
Εγώ π.χ. μεγαλώνω γαρίδες για να τις δίνω στο ψάρι μου. Ποια η διαφορά με αυτές που μεγαλώνουν στο εργοστάσιο και αποξηραίνονται για να τις δώσω εγώ μετά;

Νομίζω ότι είναι ξακάθαρα αυτά που γράφω.

Τώρα αν εσύ τα βρίσκεις προσβλητικά, όταν το κείμενο ξεκινάει με την αποδοχή μου ότι αυτό που εσύ ρωτάς εγώ το έχω πράξει, τι άλλο να πω..

Αν και αποφεύγω να απαντάω λόγω της μικρής μου εμπειρίας στο χώρο των ενυδρείων, λόγω της αρκετά μεγάλης εμπειρίας μου πάνω σε άλλου είδους κατοικίδια θα ήθελα να πω 2 πράγματα πάνω στο θέμα του ταϊσματος.

Κατ'αρχάς να συμφωνήσω με τον dimitris vas ότι το χόμπυ μας δεν είναι και τόσο φιλοζωικό. και αυτό το πιστεύω για κάθε μορφής κατοικίδιο.

Όσον αφορα το θέμα του ταϊσματος τώρα, πιστεύω πως το αν βλέπεις το τάισμα με ζωντανές τροφές καλό ή κακό είναι θέμα τελείως προσωπικό του καθενός. Για να γίνουν οι τροφές θυσιάζονται άλλα ζώα. Η ουσιαστική διαφορά είναι στο αν αντέχεις να είσαι εσύ αυτός που θα τα θυσιάσεις ή προτιμάς να το κάνει κάποιος άλλος για σένα. Προσωπικά ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, αν και θεωρώ ότι είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Ένα πεινασμένο σκυλί ας πούμε μπορεί να φάει ζωντανό κοτόπουλο, πράγμα το οποίο είναι απεχθέστατο (και επικίνδυνο στη περίπτωση αυτή αλλά για άσχετους με το θέμα λόγους). Το 1/3 περίπου όμως από τις τροφές για σκύλους γίνονται από κοτόπουλο. Άρα τα κοτόπουλα θυσιάζονται ούτως ή άλλως.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις τροφές για ψάρια.

Νομίζω ότι το θέμα είναι τελείως υποκειμενικό και δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις καλό ή κακό. Είναι μάλλον υποκριτικό να χαρακτηρίζεις ένα είδος ταϊσματος "λάθος" ακόμα κι αν δεν το προτιμάς. Είτε είσαι ο δήμιος είτε είσαι ο μισθός του είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Το να χαρακτηρίζει κάποιος τον εαυτό του είναι δικαίωμά του. Το να χαρακτηρίζει τους υπόλοιπους είναι κατι διαφορετικό.

Ναι, στην περίπτωση που γράφεις είναι ξεκάθαρα, αλλά εγώ μιλάω για την περίπτωση που κάνω ό,τι και το εργοστάσιο παραγωγής τροφής και όχι να βγω στο δάσος με δίκανο και να θερίζω.

Γράφεις: "Το να χαρακτηρίζει κάποιος τον εαυτό του είναι δικαίωμά του. Το να χαρακτηρίζει τους υπόλοιπους είναι κάτι διαφορετικό."

Και τα 2 είναι δικαιώματα που τα έχουμε και οι 2 μόνο που δεν άσκησα κάποιο από αυτά.

Αντίθετα, εσύ λες ότι ελπίζεις να μην κατάλαβα αυτό που έγραψα, δηλαδή να έχω άγνοια, δηλαδή να είμαι βλάξ. Αλλά δεν απαντάω σε αυτό, γιατί δεν μπορεί με γραπτή κουβέντα όταν 2 άτομα δεν γνωρίζουν ο ένας την προσωπικότητα του άλλου να παρεξηγιούνται τόσο εύκολα. Απλά τα πράγματα.

Τώρα αν επειδή το ερώτημά σου, επειδή είναι καθαρά φιλοσοφικό, ψάχνεις για μεταμυνήματα ανάμεσα στις λέξεις, να σου πω ότι δεν χρειάζεται γιατί αν ήθελα να σε χαρακτηρίσω, θα το είχες καταλάβει.

Θα σου απαντήσω σε pm γιατί ξεφεύγουμε.

Γιατί είναι ηθικό ένα ψαρί που στην φύση τρέφετε μονό με φρέσκιες τροφές (έντομα- μικρότερα ψαριά – σκουλήκια- κτλ ) ξαφνικά να το αναγκάζουμε να τρώει αποξεραμένες τροφές και κατεψυγμένα ψοφίμια..

Έχεις δει κανείς άνθρωπο που να είναι υγιές αν τρώει μονό αποξεραμένες τροφές και κονσέρβες?? Γιατί αφού είναι σωστή διατροφή (αυτό προτείνουν αρκετοί για τα ψαριά ) δεν την ακολουθούμε και εμείς.

Το να ρίξεις ζωντανό ψαρί η άλλο οργανισμό για να φάει το ψαρί σου είναι το φυσιολογικό. Το θέμα είναι ότι έχουμε κάνει το φυσιολογικό να μοιάζει με σαδισμό.

Γνώμη μου είναι ότι αυτός που ταΐζει με ζωντανή τροφή τα ψαριά του έχει καταλάβει την πραγματική φύση των ψαριών.
Αυτός που ταΐζει μονό φλακς η ότι νάνε ταμπλέτες έχει μάθει ότι τα ψαριά ζούνε σε ένα τετράγωνο κουτί .

Το ερώτημα για μένα είναι ο λόγος που ο κάθε χομπιστας μπαίνει στην διαδικασία στο να ταΐσει ζωντανή τροφή.

Για μένα υπάρχουν 2 κατηγορίες χομπιστων:
α) έχει να κάνει με το ότι εχει καταλάβει ότι οργανισμός που δεν τρέφετε συχνά με ζωντανές τροφές έχει κακό μεταβολισμό κακό ανοσοποιητικό, το ψαρί γίνετε παχύσαρκο κτλ.
Και η
β) κατηγορία ταΐζει με ζωντανές τροφές για να παρακολουθεί τους ακρωτηριασμούς που προκαλουν τα ψαριά του στα θυματα τους. κάτι που εμένα με κάνει να πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος χομπιστας έχει ψυχολογικά προβλήματα.

Άρα και 2 κατηγορίες κάνουν το ίδιο πράγμα απλά στην πρώτη περίπτωση ταΐζει και φεύγει ενώ στην δεύτερη παρακολουθεί με ενδιαφέρων ένα μακελειό

POURITANOS συμφωνώ μαζί σου όσον αφορά τα ψάρια. Και τα άλλα κατοικίδια όμως στη φύση θα τρώγανε ζωντανή τροφή. Και εκείνα πρέπει να τα ταϊζουμε με τον ίδιο τρόπο για είναι πιο φυσικό;

Στην πραγματικότητα ταΐζουμε τα κατοικίδια μας με τροφές από ζώα .
Όλες η γατοτροφες-σκυλοτροφές ή βοδινό κρέας θα είναι ή κουνέλι ή ψαρί κτλ.
Απλά για θέμα πρακτικότητας τα αγοράζουμε είτε σε τσουβαλιά Κονσέρβες – αεροστεγώς σακουλάκια και ένα σωρό αλλά.

Γίνετε και για την πρακτικότητας– ευκολία στο να καταλήγουμε να αγοράζουμε ετοιματσιδικες τροφές.
Εδώ αγοράζουμε για εμάς δεν θα αγοράζαμε για τα ζώα.

Ο σπουδαιότερος για εμένα λόγος που δίνουμε κύριος ετοιματσιδικη τροφή είναι για να μην έχουν τα ζωντανά σε εγρήγορση τα αγρία ένστικτα τους.
Αν βάζαμε σκυλιά να τρώνε ζωντανά κουνέλια θα υπήρχε ο φόβος κάποια στιγμή να επιτεθούν σε άνθρωπο.

Απλά όλα αυτά δεν ισχύουν σε ότι αφορά τα ψαριά που τα καημένα το πολύ να πηδήξουν μέχρι το καπάκι.

Στην περίπτωση με τα κατοικίδια (σκυλιά- γατιά ) ο λόγος είναι ο φόβος
Στα ψαριά δεν τίθεται τέτοιο θέμα.

Συμφωνούμε απόλυτα. :smt023

Όπως είπα και πιο πάνω:

Εγω δεν μπορω να διαφωνισω με καμια οπτικη πλευρα απο αυτες που προαναφερθηκαν...
Ειχα ακουσει καποτε ιστοριες για το πως σφαζονται τα κοτοπουλα σε σφαγεια οσο ανωδυνα κ αν προσπαθουν να το κανουν ειναι καπως αμα δεν εισαι συνιθισμενος (ασχετο αλλα το ξερατε οτι τις :confused:καμηλεσ:confused: οταν τις παν στο σφαγειο το καταλαβαινουν και κλαινε πραγματικα?) ...
Επισης στο χωριο μου ειχα δει κ την γιαγια μου να κατεβαινει στο κοτετσι κ να γυρναει με ενα ψοφιο κοτοπουλο στο χερι (θα μπορουσε να την κατηγορησει κανεισ για κατι αισχρο?) ετσι ειχαν συνηθισει οι ανθρωποι κ τουλαχιστον ακομα δεν το βρισκω πιο αισχρο απτο σφαγειο.... Το αποτελεσμα ιδιο μενει.. Ενα κοτοπουλο (στον φουρνο, σε σουπα, σε πιτα...) που καταληγει στο στομαχι σου.
Ειναι η φυση και δεν νομιζω οτι κανεισ της παει ευκολα κοντρα ειδικα οταν προκειται για το στομαχι του.
Εγω προσωπικα δεν θα μπορουσα να ταισω κατι ζωντανο ουτε να σκοτωσω κατι (ναι προτιμω να το κανει αλλοσ για μενα).

1. Λυπαμαι τα ζωακια στεναχωριεμαι απειρα οταν υποφερουν (εχω γατο απτα 8 μου κ ακομα πιστευω πως θα κλαψω απειρα αμα πεθανει)

2. Προσωπικη αποψη.. Νομιζω πως οταν λεει οτι καποιος αγαπαει το χομπι του ενυδρειου κ συνεπως τα ψαρια δεν αγαπαει μονο τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ ψαρια αλλα τα ψαρια γενικα. Οπως δεν νομιζω κανεισ να εχει σκυλο η γατα κ οταν βλεπει αντιστοιχο ζωο νεκρο να μην αισθανεται καπως. Ετσι νομιζω πως οταν αγαπας τα ψαρια δεν σου παει η καρδια να αγαπας κ να νοιαζεσαι μονο τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ ψαρια κ να κανεισ στα αλλα μισα ευθανασια μπρος στα ματια σου.

Μάλιστα,
Δεν θα προσεγγίσω καθόλου το θέμα αν είναι φιλοζωικό η όχι στο να κρατάς ψάρια σε ενυδρείο, γιατί το θέμα είναι αρκετά περίπλοκο με πολλές προεκτάσεις.

Στο θέμα της "ζωντανής τροφής" προσωπικά πιστεύω ότι ανοίκω στην "αντίπερα όχθη", υποστηρίζοντας τους φίλους που εναντιώνονται στη χρήση ζωντανής τροφής σε ένα ελάχιστον κλειστό κύκλωμα, όπως είναι το "σαρδελλοκούτι" ενυδρείο μας. Αν θέλεις να το κάνεις αυτό, δώσε διαστάσεις βιότοπου στα ψάρια κυνηγούς σου και μετά βάλε και τα θηράματα, δίνοντας τους όμως κρυψώνες και ευκαιρία διαφυγής ώστε να μπορεί να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν οι "δυνατότεροι" του είδους. Το να πετάς αμέριμνα ένα χρυσόψαρο σε ένα ενυδρείο 500 λίτρων έστω, με πυράγχας είναι άλλο!

Είναι το ίδιο να ρίχνεις σε ένα κλουβί με αλεπού ένα ζωντανό λαγό, ή να ελευθερώνεις ένα λαγό σε ένα λιβάδι 4-5 χιλιομέτρων?

Πιστέψετέ με, σε αρκετές περιπτώσεις στη φύση οι κυνηγοί πεινάνε και λιμοκτονούν κυριολεκτικά. Μην εξαπατάστε από τα σύντομα ντοκιμαντέρ που παρακολουθείτε που οι κυνηγοί πετυγχαίνουν πάντα. Μην ξεχνάτε ότι η κάμερα "παίρνει" μόνο το θέαμα, αυτό που ζητάει και ο κόσμος.

Αυτό πιστεύω, αλλά σέβομαι παράλληλα και την άλλη γνώμη.

Όχι, στα ψάρια τίθεται το θέμα του πως θα καθαρίσεις το νερό από τις ουσίες που αφήνει μια ζωντανή τροφή. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να βγει το αίμα και οι άλλες υγρές ουσίες από το ενυδρείο;


Συμφωνώ απόλυτα.

Έτσι είναι. 'Εχω δει 3ωρο ντοκυμαντέρ για τον λευκό καρχαρία που θεωρείται ο νούμερο 1 θαλάσσιος κυνηγός. Κυνηγούσε φώκιες για να τραφεί και το ντοκυματέρ παρακολουθούσε και τη ζωή από τις φώκιες: πόσο χρονών είναι η κάθε μια, πόσα "παιδιά" έχει κτλ. Στην αρχή, λυπόσουνα τις φώκιες που ήταν παιχνιαδιάρικες. Όταν έβλεπες όμως ότι η Χάρη είχε 3 μήνες να πιάσει κάποια και ότι αν δεν έπιανε μέσα σε 1 εβδομάδα κυνδύνευε να λιμοκτονήσει, τότε έπαιρνες το μέρος του καρχαρία. Και ναι, οι κυνηγοί όταν γεράσουν ψοφάνε από ασιτία γιατί απλά δεν έχουν την ταχύτητα που πρέπει για να πιάσουν το θύραμα.

εγω ειμαι αντιθετος με το να εχω ενα κουβα με ψαρια που να τα χρισιμοποιο ως τρωφη για να ταιζω τα αλλα
οι κοτες και οι γαλοπουλες αν σφαζοντε ειναι αλλου παπα ευαγγελιο πιστευετε οτι στα σκυλια οταν αγωραζεις χοιρινο κοσερβα ειναι μπον φιλε αυτια μουσουδες και δερματα οπλες ολα αλεσμενα τιποτα δε παει χαμενο .
δηλαδοι οσοι εχουν γατες πρεπει να εκτρεφουν ποντικια πουλακια και φιδια για να της ταιζουν ???

και για να μη παμε και πολυ μακρια ενα μικρο γκαπι εχει τα ιδια θρεπτικα σιστατικα απο μια τροφη εμποριου σε ιδια ποσοτιτα ??? δε νομιζω

δειτε και αυτο αν αντεχετε http://video.google.com/videoplay?do...1031895551470#

και το ξανα συζηταμε
εγω αναθεορισα πολλα μετα απο αυτο το ντοκιμαντερ

Αυτό φίλε μου εξαρτάται από την τροφή που χρησιμοποιείς. Υπάρχουν αρκετές τροφές φιλέτου, αλλά τις πληρώνεις αντίστοιχα. Αν το επιθυμείς μπορείς να επισκευθείς όποτε θέλεις την εταιρία παραγωγής απροειδοποίητα και να ελέγξεις. Το δικαιούσαι με νόμο. Συνήθως όμως δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για αυτήν την πολυτέλεια (τα έξοδα για το ταξίδι εννοώ). Δεν είναι απόλυτο αυτό που λες. Αλλά αν απαιτείς κάτι καλύτερο, πληρώνεις και κάτι περισσότερο.

δες το βιντεο που εβαλα
ασχολουμε με σκυλια πολλα χρονια
και ξερω
εχω την ιδια τρελα εχω ενα ροττ 9 χρονων απο γονεις με προταθληματα

εμενα η γνωμη μου ειναι να κανεις οτι θελεις.
Αλλος δεν τρωει κρεας αλλος τρωει αλλος σκοτωνει μυγες και αλλος τις λυπαται.
Ποιος θα σου πει τι να κανεις; Και γιατι να δωσεις σημασια στη δικη μου γνωμη αν δεν αισθανεσαι κατι εσυ;

Νομίζω η κουβέντα είναι αρκετά βαρετή!zw(σκότωμα χρόνου) ... όπως κάποιος δεν θα δοκίμαζε να βάλει το δαχτυλάκι του στο στόμα ενός κροκόδειλου έτσι δεν είναι σωστό να ταλεπορουμαι και τα καημένα τα ψαράκια ....τα πιράνχας είναι θηρευτές στο περιβάλλον όπου ζουν αλλά στο ενυδρείο μας νομίζω πως η διατροφή τους εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς ...Δεν ταΐζουμε πιρανιά λοιπόν με ζωντανούς οργανισμούς γιατί εμείς μπορούμε να τα ταΐζουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην τους λυπούν οι απαραίτητες βιταμίνες ούτε γενικότερα στοιχειά που είναι απαραίτητα για την διαβίωση τους
..τέλος είναι κάπως ματαιόδοξο αν αναρωτιέσαι για έναν Λιοντάρι μέσα σε ένα ''κλουβί'' τι θα κάνει πχ μια αντιλόπη εννοείται θα την κατασπαράξει το βρίσκω λοιπόν πολύ βαρετό να μπω σε μια τέτοια διαδικασία και αν αποκτούσα ποτέ πιράνχας που κατά αλλά είναι υπέροχα ψαράκια δεν θα με ενδιέφερε να κάνω κάτι τέτοιο
..φυσικά στο χέρι σου είναι να κάνεις ότι θες η επιλογή είναι δική σου ;)

Όλα αυτά φιλικά
krisos

το να βλεπεις ζωντανα ενα ειδος να κατασπαραζει το αλλο καποια αντιδραση θα πρεπει να σου δημιουργει

αν δεν σου την δημιουργει τι να συζηταμε τσαμπα

δηλαδη αν βλεπεις μια αραχνη να τρωει μια μυγα δεν σουρχεται κατι; ασχετα αν την σκοτωνεις μετα τη μυγα δεν μπορεις να το δεις ανετα το θεαμα

εμενα με αρτεμιες σκουλικια και τετοια δεν μου δημιουργηται καμια εντυπωση αν βλεπω να τα τρωνε
απο μυγα και πανω καπως μουρχεται

...ε τσαμπα τοτε συζηταμε!:smt069 ...η επιλογη δικη σου ;) :smt078

εχω μια απορια

για το παιδι που το ξεκινισε
τη ψαρια εχεις ??? μονο παφερ ???

Δεν έχω καν ψάρια ακόμα, απλά προβληματίστηκα και ζήτησα απόψεις.

Ολα αυτα εχουν συζητηθει παρα πολλες φορες!

Σαν Ελληνες δεν εχουμε μαθει να συζητουμε ... δυσκολα παραδεχομαστε κατι που ειναι εναντια σε αυτο που υποστηριζουμε ακομα και αν ο αλλος εχει ισχυροτερα επιχειρηματα!

Επι του θεματος συμφωνω με τον in the pond ... Ενα ενυδρειο ειναι περιορισμενο σε ογκο και ενα θηραμα δεν εχει καμια ελπιδα να ξεφυγει - σε αντιθεση με τη φυση!

Επισης τα ζωντανα που δινουμε σαν τροφη ... μπορει να μεταφερουν ασθενειες (σχεδον σιγουρο) που τελικα θα την εισαγει στο ενυδρειο μας και μετα θα εχουμε προβληματα!

ε αφου δεν εχεις αστα νυστηκα
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα