Αγρυπνοι θηρευτες
 

Παρολο που εχει χειμωνιασει και η λιμνη αναπαυεται (σχεδον) με τα ψαρια να κινουνται νοχελικα (σημερα παρατηρησα να καθονται ολα ομαδικα στον πατο) εντουτοις καποιοι θηρευτες δεν λενε να ησυχασουν.
ΓΑΤΕΣ: απο τους πλεον δεινους θηρευτες στο ζωικο βασιλειο. Στην προκειμενη περιπτωση προκειται για γατα (δικια μου, σπιτικια) οπως θα δειτε πιο κατω στις φωτο πολλες φορες μου ερχεται στο μυαλο να την πνιξω. Φυσικα σαν στοργικος πατερας που ειμαι δεν θα το εκανα ποτε μου!:D Πολλοι φιλοι με ρωτουν γιατι δεν γεμιζω τη λιμνη μεχρι πανω. Λογικη ερωτηση..... αλλα οπως θα δειτε πιο κατω υπαρχει και η λογικη απαντηση.

Φωτο 1: τι να σκεφτεται αραγε??????:D :D :D
Φωτο 2: η επιθεση... που οπως παντα ειναι αποτυχημενη...

Χαριτωμένος ο άγρυπνος θηρευτής.... :)

Ελπίζω να μην εξελίξει την τεχνική του και πετύχει τους δόλιους σκοπούς του....

μου περισευει ενα ψαρετουφεκο... μηπος να της το εδεινα??:D :D :D

Οι γατες ως γνωστο απεχθανονται το νερο. Ακομα και οταν περπατουν (π.χ σε βρεγμενο πλακωστροτο) περπατανε στις μυτες των ποδιων τους και τα τιναζουν για να μην βραχουνε (τρομαρα τους):grin: στην προκειμενη περιπτωση, βαζει και τα δυο της ποδια μεσα για να πετυχει τον σκοπο της αλλα δεν...:grin: το μονο που ισως καταφερει ειναι μια μερα να πεσει μεσα και τοτε....ουτε να το σκεφτομαι δεν θελω:D :D :D

Ωραία φωτογραφία η δευτερη..... Εχει πέσει πεινα ?:D :D :D

Στην δική μου περίπτωση ήταν επιτυχημένη. Μου έφαγαν 2 χρυσόψαρα! Δεν τις είδα, αλλά τι γίναν τα ψαράκια μου; Όλο πάνω από την λιμνούλα είναι. Και δεν είναι μόνο μία αλλά έξι!!!

Και να πω την κακία που έκανα; Το καλοκαίρι που είδα μια γάτα να παρακολουθεί, πολύ πονηρά έκανα πως την χαιδεύω και την έριξα μέσα στην λίμνη. Πετάχτηκε σαν ελατήριο, και δεν με ξαναπλησίασε κοντά στην λίμνη. Το κόλπο όμως δεν έπιασε, μόλις έφευγα ξαναπήγενε :mad: Σιγά μην δεν πήγενε :mad:

Καλημέρα Άντρο...

Να πω ένα μεγάλο wow!

Από ότι βλέπω, έχεις και σκύλο ...και γάτα ...και ψάρια στην αυλή...
Εσένα θα σε ζήλευε και "η γιαγιά μας η καλή" (από το γνωστό παιδικό τραγουδάκι) με τα ζώα που έχεις...

Μπράβο σου.
Καλή η πρόνοια σου για πιο χαμηλή στάθμη του νερού σου.
Έχεις νεότερα από τη γέννα της ψαρίνας σου?

Να υποθεσω οτι η σταθμη του νερου ειναι ψηλα στη λιμνη σου lucy?:rolleyes: Γιατι μονο ετσι θα μπορουσαν να ψαρεψουν οι γατες.:D
-------------------------
Απλα το ενστικτο του θηρευτη:grin: Αφου καθε μερα τρωη σαν γαιδαρα!

Λες να βαλω και κοτες???:D (οπως λεει και το τραγουδακι) Απο την πρωτη γεννα Βασιλη δεν ειδα τιποτα (αφου εκανα την βλακεια) Τωρα περιμενω τη δευτερη που και εδω μαλλον δεν θα δω τιποτα:( τις τελευταιες μερες τα βλεπω να καθονται ομαδικα στον πυθμενα να υπολογισω οτι πλησιαζει χειμερια ναρκη? Αρχαριος βλεπεις...στα κρυα νερα :D

Ναι και κόβεις σιγά-σιγά και το τάισμα.

νομίζω ... χμ,...γύρω στα 10 εκ. από την επιφάνεια.

΄
Ο Σωκράτης πολύ καλά σου έχει πει να αραιώσεις σιγά-σιγά το τάϊσμα και έχει απόλυτο δίκαιο. Λόγο του ότι ο μεταβολισμός τους απ' εδώ και στο εξής θα είναι χαμηλός, αν και θα τσιμπολογάνε την τροφή που θα τους ρίχνεις, εντούτοις δεν θα καταφέρνουν να την χωνέψουν όπως πρέπει, με αποτέλεσμα ριψοκινδυνεύεις την υγεία τους. Εγώ προσωπικά περιορίζω το τάϊσμα τους μια ή το πολύ 2 φορές την εβδομάδα. Όταν βασικά βλέπεις κίνηση στην επιφάνεια και δείχνουν να απαιτουν τροφή.

Τώρα, από το άλλο σου ερώτημα με τις κότες, τί να σου πώ? Δεν θά'λεγες καλύτερα, λέω γω τώρα, να έβαζες χήνες και χηνοπουλάκια που πάνε καλύτερα στο περιβάλλον? :smt120 Αστειεύομαι βέβαια και ούτε να το τολμίσεις. Μέχρι να σκίσουν και το liner είναι ικανές!;)

Αγαπητοι φιλοι εδω και τρεις μερες εχω να ταισω. Αν δεν βγουν στην επιφανεια τροφη... γιοκ. Παντως ειναι παχουλα ευχομαι να αντεξουν παρα του οτι ο χειμωνας στην Κυπρο δεν ειναι βαρυς.

Να μη σε αγχώνει καθόλου... και μη νομίζεις ότι η μητέρα φύση θα τα αφήσει στην πείνα τους. Απλά, όταν πεινάσουν θα τσιμπολογάνε την άλγη που έχει σχηματιστεί στα τοιχώματα της λίμνης σου.

Τώρα, όσον αφορά τον δεύτερη σου επισήμανση, στο παρελθόν είχα ολοκληρωμένη απάντηση από ένα μεγάλο Αμερικάνο μάστερ που χρόνια ασχολείται με τις τεχνητές λίμνες. Όταν του ανέλυσα τις μετρήσεις της θερμοκρασίας κατά τη χειμερινή περίοδο εδώ στην Κύπρο, γέλασε και είπε ότι σχεδόν τροπικό κλίμα έχουμε..... Άντρο, αυτός ο κύριος μου είπε τότε να τολμήσω και για άλλα πιο ευαίσθητα ψάρια στη λίμνη, (που τότε φαινόταν ακόμα και για εμένα εξωπραγματικό), όπως fantail & orandas. Μετά την υπόδειξη του, προχώρησα δειλά-δειλά και έβαλα πρώτα το fantail και βέβαια δεν περίμενα καν να έβγαζε το καλοκαίρι. Τώρα, αυτό το ψάρι, είναι πέρα από τα 15 εκ. υγειέστατο και έχει ήδη περάσει 3 χειμώνες στη λίμνη μου. Το oranda 2 χρόνια. Να είσαι σίγουρος ότι όταν πια κατασκευάσω την μεγαλύτερη λίμνη που σκέφτομαι, θα βάλω μέσα κι άλλες πικοιλίες. Ο χειμώνας εδώ στην Κύπρο τώρα πιά, δύσκολα μπορεί να δημιουργήσει παγετό στις περιοχές μας, επιμένοντας μόνο στους πολύ ψυχρούς βοριάδες που μπορεί όντως να κατεβάζουν πολύ τη θερμοκρασία. Αυτοί όμως αντιμετωπίζονται...

Καπως ετσι μου τα ειπε και ο εγγλεζος στη Λεμεσο Βασιλη.

Ε, τότε? Τί σε βασανίζει? και μεγάλη λίμνη έχεις και περισσότερο βάθος από ότι πραγματικά χρειάζεται και τον παγωμένο βορία εκτοπίζεις με το σπίτι μπροστά στη λίμνη... όλα μια χαρά δείχνουν.

Αυτό που πραγματικά θα πρέπει να σκέφτεσαι, είναι γέννες, πολλές γέννες για να δώσουν χρώμα στη λίμνη!