Paratilapia "small spots east coast"

[Tolis]

Από τα τόσα μικρά του Τόλη πόσα υιοθετήθηκαν από Έλληνες χομπίστες?

Κανενα. Δεν ειχε ζητηση, εκτος απο καποιον που ηθελε ...ενα.
Τα ειδη αυτα θελουν πολλα λιτρα, και εμπειρους κατοχους με καταλληλη υποδομη, εξ ου και η δυσκολια.

[nashty11]

Αρχική Δημοσίευση από Tolis

Κανενα. Δεν ειχε ζητηση, εκτος απο καποιον που ηθελε ...ενα.
Τα ειδη αυτα θελουν πολλα λιτρα, και εμπειρους κατοχους με καταλληλη υποδομη, εξ ου και η δυσκολια.

Γι'αυτό και εγώ μίλησα για καμπάνια ενημέρωσης, ίσως και σε συνεργασία με συλλόγους του εξωτερικού αφού υπάρχουν οι επαφές... Το να ξεκινήσουμε να βάζουμε όλοι τέτοια ψάρια σε κάθε ενυδρείο θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα... Όμως από τη στιγμή που υπάρχουν και στην Ελλάδα κάμποσοι με την δυνατότητα ενός μεγάλου ενυδρείου γιατί να το χαραμίσουν σε δίσκους αφρικάνες ή οτιδήποτε άλλο συνηθισμένο? Από την άλλη μία τέτοια προσπάθεια είναι κάθε άλλο παρά εύκολη... Κατά την άποψη μου όμως είναι από τις πιο αξιόλογες κινήσεις...

[Moutralewn]

Αρχική Δημοσίευση από nashty11

Γι'αυτό και εγώ μίλησα για καμπάνια ενημέρωσης, ίσως και σε συνεργασία με συλλόγους του εξωτερικού αφού υπάρχουν οι επαφές... Το να ξεκινήσουμε να βάζουμε όλοι τέτοια ψάρια σε κάθε ενυδρείο θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα... Όμως από τη στιγμή που υπάρχουν και στην Ελλάδα κάμποσοι με την δυνατότητα ενός μεγάλου ενυδρείου γιατί να το χαραμίσουν σε δίσκους αφρικάνες ή οτιδήποτε άλλο συνηθισμένο? Από την άλλη μία τέτοια προσπάθεια είναι κάθε άλλο παρά εύκολη... Κατά την άποψη μου όμως είναι από τις πιο αξιόλογες κινήσεις...

Και αυτό είναι σχετικό...

Όσοι έχουν μεγάλο ενυδρείο και θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοια ψάρια, μπορεί,πολύ απλά, να μην τους αρέσουν τα εν λόγω ψάρια και ο βιότοπος τους.
Επίσης, δεν έχουν σκοπό ούτε να γίνουν breeders αλλά ούτε να τα θυσιάσουν όλα στον βωμό της διάσωσης κάποιου είδους.

Οπότε αυτοί οι κάμποσοι που λες, μειώνονται δραματικά.

Προσωπικά, εγώ θα ήθελα να είχα κάποιο είδος υπο εξαφάνιση που να μπορεί να ζήσει και να αναπαραχθεί σε μικρότερα ενυδρεία.

[Tolis]

Και συνεργασιες με συλλογους του εξωτερικου εχουμε μια χαρα. Προσβαση στα ψαρια υπαρχει (με ολες τις δυσκολιες). Ο προεδρος των Γαλλων μας δωρησε το 2004 ενα καρο νεαρα apistogramma πιασμενα αγρια στο Περου. Τα μεγαλωσαμε, τα αναπαραγαμε, και οταν ηρθε η ωρα να τα δωσουμε, δεν τα ηθελε κανεις. Εγω εχω επιτυχημενες αναπαραγωγες απο δυο ειδη Μαδαγασκαρης, και δεν βρεθηκε ουτε ενας να τα παρει και τατρεχα στις Γαλλιες. Τα A. fasciatus που ειναι και σχετικα ευκολα ψαρια, τα στειλαμε στο βελγιο, εδω δεν ταθελε κανεις. Τιποτα ακομα δεν ειναι τοσο τραβηχτικο οσο τα κιτρινα κοκκινα μπλε χρωματα των δισκων εκτροφης?
Μεχρι στιγμης ειναι κυριολεκτικα μετρημενοι στα δαχτυλα ενος χεριου αυτοι που ενδιαφερονται.
Οπως σε ευρυτερη εννοια ειναι μετρημενοι στα δαχτυλα αυτοι που ασχολουνται πιο συστηματικα με ενα ειδος ή μια οικογενεια ψαριων κι εχουν τις υποδομες για μια τετοια κινηση.

Όσοι έχουν μεγάλο ενυδρείο και θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοια ψάρια, μπορεί,πολύ απλά, να μην τους αρέσουν τα εν λόγω ψάρια και ο βιότοπος τους.
Επίσης, δεν έχουν σκοπό ούτε να γίνουν breeders αλλά ούτε να τα θυσιάσουν όλα στον βωμό της διάσωσης κάποιου είδους.

Αυτο ειναι σωστο. Και δεν μπορουμε να επιβαλλουμε σε κανεναν το "παθος" αυτο. Να το "εμπνευσουμε" ισως, αλλα μεχρι τωρα χλωμο το βλεπω.
Και μη ξεχναμε οτι περαν των παραπανω, αυτοι που θα θελησουν να ασχοληθουν πρεπει ναχουν και καποια αρκετη πειρα και να ξερουν τι κανουν.

[lingistis]

Στα ενυδρεία του Συλλόγου θα μπορούσαν να διατηρηθούν "δύσκολα" ή "υπό εξαφάνιση" ψάρια? ή σε κάποια δημόσια ενυδρεία?

Είναι κρίμα να μπαίνουν στο κόπο Έλληνες χομπίστες να ψάχνουν, να υποχρεώνονται, κλπ κλπ να βγάζουν γόνο και τελικά να μην διαδίδονται τα ψάρια στη χώρα μας.

[Moutralewn]

Αρχική Δημοσίευση από Tolis

Και συνεργασιες με συλλογους του εξωτερικου εχουμε μια χαρα. Προσβαση στα ψαρια υπαρχει (με ολες τις δυσκολιες). Ο προεδρος των Γαλλων μας δωρησε το 2004 ενα καρο νεαρα apistogramma πιασμενα αγρια στο Περου. Τα μεγαλωσαμε, τα αναπαραγαμε, και οταν ηρθε η ωρα να τα δωσουμε, δεν τα ηθελε κανεις. Εγω εχω επιτυχημενες αναπαραγωγες απο δυο ειδη Μαδαγασκαρης, και δεν βρεθηκε ουτε ενας να τα παρει και τατρεχα στις Γαλλιες. Τα A. fasciatus που ειναι και σχετικα ευκολα ψαρια, τα στειλαμε στο βελγιο, εδω δεν ταθελε κανεις. Τιποτα ακομα δεν ειναι τοσο τραβηχτικο οσο τα κιτρινα κοκκινα μπλε χρωματα των δισκων εκτροφης?

Αυτό είναι το χειρότερο...... δεν τα ήθελε κανείς....

..αλά και απ'την άλλη, θα ήσουν σίγουρος ότι αν κάποιος εκδήλωνε ενδιαφέρον θα μπορούσε να παρέχει στα ψάρια αυτά που πρέπει ή όταν τα βαριόταν ή έβλεπε κάποια πιο "όμορφα" ψάρια στο pet-shop της γειτονιάς, δεν θα τα πέταγε ή δεν θα τα χάριζε σε κάποιο pet-shop χωρίς κανείς να ξέρει το πόσο πολύτιμα είναι τα συγκεκριμένα ψάρια;

Σε τελική ανάλυση εγώ συμφωνώ ότι μεγάλος μέρος του χόμπυ μας είναι να έχουμε ψάρια που μας αρέσουν. Αν αναρωτηθούμε όμως: Τί εννοούμε όταν λέμε ότι μας αρέσει ένα ψάρι (είδος);;; ...Τί συμπέρασμα βγάζουμε;
Οι περισσότεροι απο μας "γουστάρουν" και, πολλές φορές λατρεύουν ένα είδος, λόγω συμπεριφοράς, ταμπεραμέντου, στοργικότητας προς το ταίρι ή τους γόνους τους και πολύ μετά πάει η εξωτερική εμφάνιση.

Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για να θέλουμε και να μας αρέσουν κάποια ψάρια πρέπει να δούμε συμπεριφορές, ταμπεραμέντο κλπ. και όχι χρωματισμούς ή σχήμα. Για το δούμε αυτό πρέπει να τους παρέχουμε τις κατάλληλες (αν όχι ιδανικές) συνθήκες προκειμένου να ζουν αξιοπρεπώς, να αναπαράγονται κλπ. Και δεν υπάρχει ούτε ένας (διαψεύστε με, αν μπορείτε!!!) που δεν "τρελλαίνεται" όταν τα ψάρια του γεννήσουν!! Αυτό τί σημαίνει;;

Σημαίνει ότι πολλοί απο εμάς οι οποίοι έχουν τα ενυδρείο που μπορεί να φιλοξενήσει κάποια ψάρια, αν το σκεφτούμε λίγο θα δούμε ότι στην πραγματικότητα θέλουμε να έχουμε κάποια ψάρια στα οποία θα περέχουμε κατάλληλες συνθήκες, θα αναπαραχθούν και θα ζουν όμορφα και παράλληλα θα έχουμε βάλει και ένα λιθαράκι στην διάσωση αυτών των ψαριών.

Τότε και μόνο τότε, πιστεύω ότι θα εξαληφθεί το φαινόμενο του .... δεν τα ήθελε κανείς

[Tolis]

Στα ενυδρεία του Συλλόγου θα μπορούσαν να διατηρηθούν "δύσκολα" ή "υπό εξαφάνιση" ψάρια? ή σε κάποια δημόσια ενυδρεία?

Στο Συλλογο μεχρι στιγμης και οσο ισχυει η τρεχουσα κατασταση, δλδ προσβαση μια φορα την εβδομαδα (αντε κι αλλη μια ισως μες στη βδομαδα απο κανεναν ξεμπαρκο), εχουμε στησει και τα αναλογα ενυδρεια, που να μην χρειαζονται κανεναν "απο πανω" συχνα. Οποτε δυσκολο.

Σε δημοσιο ενυδρειο, σε μια κουβεντα που ειχα με τον υπευθυνο της Ωκεανοπολης στο Αττικο παρκο, δεχτηκε μετα χαρας οταν γινει το ενυδρειο να στησει ο ΠΣΦΕ ενα μεγαλο ενυδρειο Μαδαγασκαρης. Ακομα εχουμε καιρο ομως.

..αλά και απ'την άλλη, θα ήσουν σίγουρος ότι αν κάποιος εκδήλωνε ενδιαφέρον θα μπορούσε να παρέχει στα ψάρια αυτά που πρέπει

Οχι βεβαια. Οσοι θα ηθελαν τετοια ψαρια θα επρεπε να πληρουν καποιες προυποθεσεις, πραγμα που κανει ακομα πιο δυσκολα τα πραγματα.

Οι περισσότεροι απο μας "γουστάρουν" και, πολλές φορές λατρεύουν ένα είδος, λόγω συμπεριφοράς, ταμπεραμέντου, στοργικότητας προς το ταίρι ή τους γόνους τους και πολύ μετά πάει η εξωτερική εμφάνιση.

Το αντιθετο συμβαινει, οι περισσοτεροι εδω κυττανε την εξωτερικη εμφανιση και λιγοι τα υπολοιπα.

[Moutralewn]

Αρχική Δημοσίευση από Tolis

Το αντιθετο συμβαινει, οι περισσοτεροι εδω κυττανε την εξωτερικη εμφανιση και λιγοι τα υπολοιπα.

Αρχικά ίσως.
Πόσα topics και πόσα ακόμα posts υπάρχουν απο χομπύστες που "στάζουν μέλι" γράφοντας για το πόσο καλοί γονείς είναι τα Kribs ή τα Multies, πόσο εκρηκτικό ταμπεραμέντο έχουν τα demasoni ή πόσο "ανθρώπινο" χαρακτήρα έχουν τα Oscar κλπ.

Θέλω να πω ότι αν το καλοσκεφτούμε ναι μεν ξεκινάμε απο την εξ. εμφάνιση αλλά τελικά αυτό που μας αρέσει είναι η συμπεριφορά γενικότερα.

Οπότε την επόμενη φορά που μας γοητεύσει η εξ. εμφάνιση ενός είδους και θέλουμε σίγουρα να το δούμε να κολυμπά στο ενυδρείο μας.....ας σκεφτούμε ξανά και πιο εκτενέστερα γιατί μπορεί τελικά να καταλήξουμε σε ένα λιγότερο ενυπωσιακό εμφανησιακά είδος.