Greek Aquarist's Boards - Φόρουμ συζητήσεων γιά το χόμπυ του Ενυδρείου

Επιστροφή   Greek Aquarist's Boards - Φόρουμ συζητήσεων γιά το χόμπυ του Ενυδρείου > Νότιος Αμερική > Δίσκοι

Δίσκοι Κατά πολλούς οι βασιλιάδες του ενυδρείου.

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 03-03-11, 02:53
Το avatar του χρήστη Γιώργος Κ
Γιώργος Κ Ο χρήστης Γιώργος Κ δεν είναι συνδεδεμένος
Δισκοπαθής
 
Εγγραφή: 06-02-2008
Περιοχή: Κολωνός
Μηνύματα: 9.462
Send a message via Skype™ to Γιώργος Κ
Arrow Άρθρο από τον Andrew Soh περί ασθενειών & θεραπευτικών αγωγών & για το Discus plaque

Ο Andrew Soh συγγραφέας του Discus Naked truth και Problems and solutions είχε ερωτευτεί τους δίσκους από την ηλικία των 19. Το 1989 το χόμπι του μετατράπηκε σε επιχειρηματικό εγχείρημα, ιδρύοντας την εταιρία Associates Ενυδρείο Pte Ltd ένα κατάστημα στο πάρκο Outram που ειδικεύεται στους δίσκους. Το 1994 αγόρασε μια έκταση 1,95 εκταρίων στο πάρκο Lim Chu Kang Agrotechnology για να επεκταθεί περαιτέρω στην αναπαραγωγή ψαριών και των εξαγωγών. Εκτός από δίσκους στις εγκαταστάσεις του αναπαράγονται επίσης Xiphophorus και Poecilia reticulata.

Με προθυμία παραχώρησε το παρακάτω άρθρο του για το φόρουμ μας και τον ευχαριστώ άλλη μια φορά από την καρδιά μου!
Thank you again Andrew !!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Έχω κρατήσει πολλά είδη ψαριών στο παρελθόν αλλά οι δίσκοι εξακολουθούν να είναι στην καρδιά μου. Τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την αγάπη για τους δίσκους που δε συγκρίνεται με τα γκάπυ ή τους ξιφοφόρους. Αν και έχω κερδίσει κάποια αναγνώριση για γκάπυ αναπαραγωγής μου και κέρδισα πολλά βραβεία σε πρωταθλήματα, δεν συγκρίνεται με την αγάπη που έχω για τους δίσκους.

Τι είναι τόσο ιδιαίτερο στους δίσκους? Μεταξύ όλων των λόγων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να υπάρχουν, υπάρχει ένας που με διασκεδάζει ... ακόμα και μετά από από 33 χρόνια αγάπης μου για αυτά τα ψάρια. Έχει σκεφτεί κανείς ότι η φυσική ικανότητα των δίσκων να εκκρίνουν τροφή, με τη μορφή της βλέννας από ολόκληρο το σώμα τους για να θρέψουν τα μικρά τους, είναι αρκετά παρόμοια με τον ανθρώπινο θηλασμό? Στην πραγματικότητα, οι δίσκοι είναι ακόμα καλύτεροι από ότι εμείς οι άνθρωποι, επειδή και οι δύο οι γονείς μπορούν να παράγουν τροφή για τον γόνο τους, ενώ στους ανθρώπους μόνο οι μητέρες μπορούν να παράγουν γάλα. Πιστεύω ότι αυτό είναι το μόνο είδος των ψαριών που γεννιέται με αυτή τη μοναδική ικανότητα ... και ίσως το μόνο ζωντανό πλάσμα σε αυτόν τον πλανήτη που είναι ικανό να το κάνει αυτό.

Για να έχετε επιτυχία στην προσπάθειά σας να τους διατηρήσετε είτε ως χομπίστας είτε ή ως έμπορος υπάρχουν τρεις βασικές αρχές που πρέπει να γνωρίζετε και να εξοπλίσετε τον εαυτό σας έτσι ώστε να έχετε μια ολοκληρωτική προσέγγιση σε ότι αφορά την διατήρηση των δίσκων.

ΤΡΕΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

1) Νερό: Παράμετροι και Ποιότητα

Οι παράμετροι στο νερό είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διατήρηση δίσκων, αλλά και γενικότερα σε όλα τα είδη των ψαριών. Οι δίσκοι ωστόσο είναι ένα από αυτά τα υδρόβια ζώα που είναι πιο ευαίσθητα στις παραμέτρους του νερού. Οι παράμετροι μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη των δίσκων και την αναπαραγωγική τους ικανότητα.

Επιπλέον, λάθος παράμετροι στο νερό προκαλούν στρες στα ψάρια κάνοντας τα πιο ευάλωτα σε κάποια ασθένεια. Ως εκ τούτου είναι ζωτικής σημασίας να προσπαθήσουμε να προσαρμόσουμε τις παραμέτρους του νερού μας όσο είναι δυνατόν με αυτές που επικρατούν στο φυσικό τους περιβάλλον. Οι παράμετροι του νερού μας περιλαμβάνουν το pH, την ολική σκληρότητα (gh), την αγωγιμότητα (tds) καθώς και τα φυσικά ιχνοστοιχεία και μέταλλα στο νερό.

Για να πετύχουμε τις παραμέτρους που επιθυμούμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χημικές ουσίες ή να προμηθευτούμε ένα σύστημα αντίστροφης όσμωσης ή κάποιο deionizer ώστε να εξασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατόν νερό για τους δίσκους μας. Με την παρούσα τεχνολογία, δεν είναι δύσκολο να δημιουργήσουμε σπίτι μας παρόμοιες παραμέτρους με αυτές που επικρατούν στο φυσικό περιβάλλον των δίσκων.

Δεν χρειάζεται όλοι οι δίσκοι να διατηρούνται κάτω από αυστηρές παραμέτρους του νερού με αυτές του φυσικού τους περιβάλλοντος. Οι δίσκοι μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες. Η πρώτη είναι οι άγριοι δίσκοι ενώ η άλλη είναι οι δίσκοι εκτροφής. Δεδομένου ότι οι άγριοι δίσκοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη φύση, είναι λογικό να υποτεθεί ότι θα ευδοκιμούν σε ένα ενυδρείο με περιμέτρους όμοιες με φυσικό τους περιβάλλον. Αλλά οι δίσκοι εκτροφής που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε ένα ενυδρείο είναι πιο ανεκτικοί και προσαρμόζονται σε νέα περιβάλλοντα έτσι μπορούν να ευδοκιμούν στους περισσότερους τύπους νερού που τους παρέχουμε, εφόσον δεν υπάρχει ακραία διαφορά είτε θετική είτε αρνητική σε κάθε έναν από τους παράγοντες του νερού μας.

Η ποιότητα του νερού είναι ακόμα πιο σημαντικό ζήτημα από τις παραμέτρους του νερού αν και επικεντρώνεται κυρίως σε ασταθείς παράγοντες όπως αμμωνία, νιτρώδη και νιτρικά άλατα και άλλοι παράγοντες όπως η θερμοκρασία και το ποσοστό του διαλυμένου οξυγόνου. Η ποιότητα του νερού έχει σχέση με την παθογένεια των ψαριών μας. Οποιαδήποτε ανεπιθύμητη μεταβολή σε ένα ή σε συνδυασμό αυτών των παραγόντων μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση, λοίμωξη, παραμόρφωση, καθυστέρηση ανάπτυξης ή θάνατο.

2) Τροφές: Είδος και Πρόγραμμα διατροφής

Ένα κινέζικο γνωμικό λέει: η μόλυνση προέρχεται από την κατάποση και ισχύει ακόμη και στις ιχθυοκαλλιέργειες. Ζωντανοί υδρόβιοι οργανισμοί του γλυκού νερού όπως tubiflex, προνύμφες κουνουπιών και bloodworms μεταφέρουν μαζί τους ακόμα μικρότερους οργανισμούς. Όταν αυτοί οι οργανισμοί εισαχθούν στο ενυδρείο μας, οι περισσότεροι από αυτούς γίνονται παθογόνοι για τους δίσκους. Και επειδή υπάρχει περιορισμένος όγκος νερού σε ένα ενυδρείο οι δίσκοι είναι υπό συνεχή επίθεση και όταν επιδεινωθεί η ποιότητα του νερού δημιουργείται μια κατάσταση που ευνοεί την εξάπλωση των παθογόνων οργανισμών που οδηγούν τελικά σε μόλυνση και τελικά σε θάνατο. Ως εκ τούτου το είδος των τροφών που χρησιμοποιούμε είναι πολύ σημαντικό. Όσο και αν μας αρέσει να κερνάμε λιχουδιές τους μικρούς υδρόβιους φίλους μας είναι πάντοτε πεποίθησή μου για να μην ταΐζετε κατεψυγμένους ή ζωντανούς υδρόβιους οργανισμούς του γλυκού νερού. Οποιαδήποτε τροφή που δεν προέρχεται από γλυκό νερό και οι μεταποιημένες τροφές που έχουν περάσει από το μαγείρεμα (βράσιμο) είναι οι επιλογές μου.

Το πρόγραμμα διατροφής είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας για την ιχθυοκαλλιέργεια. Αν και ο αριθμός των ταϊσμάτων ανά ημέρα έχει άμεση σχέση με την ανάπτυξη των μικρών, όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια μεταξύ των ταϊσμάτων, τόσο πιο γρήγορα θα αναπτύσσονται οι δίσκοι σας. Με απλά λόγια, ένας δίσκο που τον ταΐζουμε με 1 γραμμάριο τροφής (κάθε φορά που ταΐζουμε) 3 φορές την ημέρα στις 06:00 π.μ., 15:00 και 22:00 θα αναπτυχθεί γρηγορότερα από ένα δίσκο που ταΐζουμε με 1 γραμμάριο τροφής (κάθε φορά που ταΐζουμε) 3 φορές την ημέρα στις 08:00 π.μ., 12.00 και 5:00 π.μ.

3) Θεραπεία: διάγνωση, κατανόηση και εφαρμογή

Η διάγνωση είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία του ψαριού και αφού έχουμε διαγνώσει τη φύση του προβλήματος, το επόμενο πράγμα που πρέπει να κατανοήσουμε είναι η σχέση της κατάστασης του ψαριού και των μελλοντικών θεραπειών. Με άλλα λόγια, πρέπει να έχουμε πλήρη κατανόηση της αιτίας του προβλήματος και τη κατάσταση του ψαριού, το πόσο ανεκτικό θα είναι το ψάρι σε διάφορες θεραπείες σε συνάρτηση με την κατάσταση του, τις ιδιότητες, τη δύναμη και τις αδυναμίες των παθογόνων, κατανόηση των πιθανών αλληλεπιδράσεων μεταξύ των διαφόρων φαρμάκων και χημικών ουσιών και την αποτελεσματικότητά τους για τους παθογόνους οργανισμούς και το σημαντικότερο, αν η χρήση αυτών θα είναι επιβλαβής για εμάς και την οικογένειά μας.

Τέλος, πριν προχωρήσουμε στη θεραπεία, θα πρέπει να αποφασίσουμε για τη καλύτερη θεραπευτική αγωγή που θα ακολουθήσουμε. Πρέπει να προκαλεί το λιγότερο στρες για τα ψάρια, να εξασφαλίζει τις υψηλότερες πιθανότητες ανάρρωσης στο συντομότερο χρονικό διάστημα με τη μικρότερη δυνατή ποσότητα φαρμάκων και χημικών ουσιών, αν η θεραπεία θα πρέπει να εφαρμοστεί στο νερό η στις τροφές και αν τα ψάρια θα έχουν παρενέργειες ή μόνιμες βλάβες μετά την ανάρρωση. Αυτά είναι πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως έχει αποδειχτεί η υπερδοσολογία ορισμένων φαρμάκων ή χημικών ουσιών, είτε σε ποσότητα είτε και σε διάρκεια μπορεί να προκαλέσει βλάβη ορισμένων οργάνων π.χ. τη νηκτική κύστη (Swim Bladder), το συκώτι και το αναπαραγωγικό όργανο.

Μια Παρανόηση:
Είναι αστείο το πως εξελίσσεται το χόμπι μας. Βλέπεις ανθρώπους να συμβουλεύουν τους άλλους να βάλουν αυτό το και να βάλουν το άλλο χωρίς καν βλέπουν μια φωτογραφία των ψαριών, πόσο μάλλον να τα δουν από από κοντά. Ακόμα και αν έβλεπαν τον δίσκο που έχει ασθενήσει, νομίζετε ότι μπορεί να κάνει διάγνωση απλά κοιτάζοντας τον δίσκο επιφανειακά? Πιστεύετε ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν κοιτάξει μέσα από το μικροσκόπιο? Εσείς το έχετε κάνει? Από την μια πλευρά χαίρομαι που όλοι προσπαθούν να βοηθήσουν και αξίζουν τον έπαινο για τη καλή τους πρόθεση. Ταυτόχρονα όμως λυπάμαι γιατί μερικές από αυτές τις συμβουλές θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πώς θα μπορούσαν πολλοί από τους λεγόμενους "ειδικούς στους δίσκους" να κάνουν διάγνωση μιας συγκεκριμένης ασθένειας χωρίς καν να έχουν πάρει δείγμα προς εξέταση από το σώμα του δίσκου για να διαπιστώσουν ποιο παράσιτο είναι υπεύθυνο? Οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι με την πολυετή πείρα τους, είναι σε θέση να προσδιορίσουν την αιτία βλέποντας μόνο το χρωματισμό του ψαριού, το μοτίβο κολύμβησης και την υπερβολική έκκριση βλέννας του δίσκου. Αυτή είναι μια ακριβής διάγνωση? Αμφιβάλλω.

Επιτρέψτε μου να το θέσω αλλιώς. Κάθε φορά που ένας δίσκος έχει μια σοβαρή λοίμωξη, βαριά παρασίτωση ή βρίσκεται σε ακραίο στρες, οι χρωστικές ουσίες στο σώμα του κλείνουν με συνέπεια να σκουραίνει το σώμα του ανεξάρτητα από την αιτία. Επίσης θα εμφανιστούν και οι μπάρες του (stress bars). Στην πραγματικότητα, έχει διαπιστωθεί ότι οι δίσκοι όταν αρρωσταίνουν συχνά πάσχουν από πολλαπλές μολύνσεις και για να διαπιστωθούν τα είδη των παράσιτων που είναι υπεύθυνα, θα πρέπει απαραίτητα να γίνει αυτοψία και καλλιέργεια βακτηρίων. Γνωρίζετε ότι οι δίσκοι κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τους σκουραίνουν?

Η αλλαγή του χρώματος ενός δίσκου και η εμφάνιση των stress bar μοιάζει πολύ με τον μηχανισμό των αδένων που δημιουργούν τον ανθρώπινο ιδρώτα.

1. Όταν οι δίσκοι τρομάζουν, το σώμα τους σκουραίνει καθώς εμφανίζονται και οι stress bars. Οι άνθρωποι ιδρώνουν όταν φοβούνται.
2. Οι περισσότεροι δίσκοι όταν στρεσάρονται το σώμα τους σκουραίνει καθώς εμφανίζονται και οι stress bars. Οι άνθρωποι όταν στρεσάρονται τους πιάνει "κρύος ιδρώτας".
3. Όταν ένας δίσκος πάσχει από δυσκοιλιότητα το σώμα του σκουραίνει καθώς εμφανίζονται και οι stress bars. Όταν οι άνθρωποι έχουμε στομαχόπονο ή δυσκοιλιότητα, επίσης ιδρώνουμε.
4. Όταν δίσκος έχει μια χρόνια λοίμωξη το σώμα του σκουραίνει καθώς εμφανίζονται και οι stress bars. Όταν έχουμε μια σοβαρή πληγή ή αν είμαστε σε ένα σοβαρό ατύχημα ιδρώνουμε. Ιδρώνουμε όταν ασκούμαστε. Ακόμα και όταν λέμε ένα ψέμα που έχει σοβαρές συνέπειες.

Παραπάνω είναι είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που μπορούμε να σκεφτούμε. Για να δείτε το όλο θέμα πιο συναρπαστικά, ας υποθέσουμε ότι είσαστε σαν τους δίσκους χωρίς να μπορείτε να μιλήσετε και χωρίς να μπορείτε να επικοινωνήσετε με νοήματα και ότι ιδρώνετε πάρα πολύ. Τι είδους βοήθεια περιμένετε από αυτόν που σας φροντίζει ή τον κηδεμόνα σας? Να σας δώσει αντιβιοτικά μετά από έντονη άσκηση? Να σας δώσει Μεφεναμικό οξύ για τις πληγές σας? Να σας διατηρεί κρύους σε ένα δωμάτιο με air-condition για τη δυσκοιλιότητα και αν έχετε διάρροια ή να σας δώσει Flagyl για τα ψέματα?

Όπως μπορείτε να δείτε από τα παραπάνω, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις διάγνωση με το να κοιτάζεις απλά το ψάρι επιφανειακά. Πολλοί "ειδικοί" στηρίζονται σε πολλές επιτυχημένες θεραπείες που είχαν κάνει στο παρελθόν, συνιστώντας έτσι την ίδια θεραπεία για μελλοντικές περιπτώσεις, μόνο επειδή είναι μάρτυρες παρόμοιων σεναρίων. Θα μπορούσαν να έχουν απλά την τύχη να κερδίσουν το «τζακ ποτ» την πρώτη φορά? Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τον ένοχο, αλλά είναι δυνατό για όλους τους χομπίστες και τους επαγγελματίες να αποκτήσουν τις γνώσεις και να μάθουν να διενεργούν αυτοψία? Ναι, είναι δυνατόν να αποκτήσετε τις δεξιότητες αυτές, αλλά δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να φθάσουν αυτό το επίπεδο της σοβαρότητας στο χόμπι τους.

Συχνή υπόθεση:
Μια άλλη κοινή φράση ή όρος που επινοήθηκε από πολλούς εκτροφείς και χομπίστες στη δεκαετία του 80 είναι ο όρος "Discus Aid". Αναφέρεται σε μια κατάσταση όπου όλοι οι δίσκοι στο ενυδρείο σκουραίνουν και κρύβονται ομαδικά στις γωνίες πολύ κοντά στην επιφάνεια του νερού ενώ ταυτόχρονα εκκρίνουν υπερβολική βλέννα. Αν αφεθούν χωρίς θεραπεία και η μόλυνση είναι πολύ παθογόνα, οι περισσότεροι από τους δίσκους μπορεί να πεθάνουν μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες.

Είναι πράγματι "Discus Aid"? Εάν επιβεβαιωθεί πανδημία "Aid" τότε θα μπορούσαμε επίσης να παραιτηθούμε, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία για τον εν λόγω ιό. Δεν ξέρω ποιος το ονόμασε "Discus Aid", αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο ότι δεν είναι μια ιογενής λοίμωξη. Από την εμπειρία και τους πειραματισμούς μου, πρόκειται για "Πολλαπλές προσβολές παρασίτων". Είναι ενδιαφέρον ότι λίγα χρόνια αργότερα δεν ονομάζονταν πια "Discus Aid" αλλά "Discus Plague". Είτε πρόκειται για "Discus Aid" είτε για "Discus Plague" είναι υπερβολή. Από ότι μπορώ να αποκρυπτογραφήσω, το όνομα αυτό δόθηκε γιατί η ασθένεια ήταν τόσο παθογόνα, έχοντας θνησιμότητα από 10% έως 90%. Και για κάθε χομπίστα είναι ένας εφιάλτης. Ακόμη και γνωστοί εκτροφείς στην Ασία εγκατέλειψαν το ιχθυοτροφείο τους όταν έχασαν τη μάχη με αυτή την πανδημία.
Κατά ειρωνικό τρόπο το να δίνετε πολλά χρήματα για να αγοράσετε όλα τα είδη των φαρμάκων από το τοπικό πετσοπ και να ρίχνετε στο ενυδρείο ότι νομίζετε ότι είναι πιο κατάλληλο περιπλέκει πιο πολύ την κατάσταση. Χωρίς καλές υγειονομικές πρακτικές και κατάλληλες θεραπείες, μπορεί επίσης να καταστρέψει το χόμπι σας ή το σύνολο των δίσκων σας στο εκτροφείο σε μερικές ημέρες. Μέσα από την εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια και από τους χιλιάδες δίσκους που πραγματοποίησα αυτοψία και όσους δίσκους έστειλα για βακτηριακή καλλιέργεια και ιστολογία είμαι στην ευχάριστη θέση να σας επιβεβαιώσω ότι δεν βρέθηκε κάποιος ιός υπεύθυνος για την πανδημία. Στην πραγματικότητα δεν είναι ένα πολύ δύσκολη η θεραπεία της λοίμωξης. Βέβαια η θεραπεία και η όλη διαδικασία είναι αρκετά δαπανηρή και απαιτεί πολύ προσωπικό χρόνο, αλλά η ανάρρωση γίνεται μέσα σε λίγες μέρες. Όλες οι μέθοδοι θεραπείας καταγράφονται στο βιβλίο μου "Discus: Naked truth", το βιβλίο μου, αλλά εδώ πρόκειται να μοιραστώ μαζί σας μια μέθοδο από το βιβλίο μου.
Ανθεκτικά παθογόνα:

Λυπάμαι πάρα πολύ που θα το πω αυτό αλλά "ο κόσμος των παθογόνων θριαμβεύει εξαιτίας του ανθρώπινου γένους». Τα παθογόνα ανεξάρτητα από το αν είναι πρωτόζωα, σκουλήκια ή βακτήρια γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά σε ορισμένες χημικές ουσίες, φάρμακα και σίγουρα σε ένα ευρύ φάσμα αντιβιοτικών. Ποιος φταίει? Είναι 100% δικό μας φταίξιμο ... το λεγόμενο "πιο νοήμων ων σε αυτόν τον πλανήτη". Οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Πολλοί εκτροφείς και χομπίστες δεν κατέχουν τις απαραίτητες γνώσεις σε ότι αφορά τις θεραπείες και το χειρισμό μιας κρίσης στους δίσκους, επιτρέποντας έτσι στους μικροοργανισμούς να επιβιώνουν ακόμα και μετά από τις θεραπείες, να προσαρμόζονται και να μεταλλάσσονται σε πιο ανθεκτικά στελέχη και τελικά να μας νικούν. Παρακάτω είναι ένα παράδειγμα από μια επιστημονική έρευνα που τα έντομα έγιναν ανθεκτικά σε χημικά στο τέλος του πειράματος.
Πείραμα: "αντίδραση εντόμων σε συνεχή έκθεση σε χημικά".
Το έντομο που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα: κοινή μύγα
Τα χημικά που χρησιμοποιήθηκαν: Diptrex, επίσης γνωστό ως Masoten, Dylox, Trichlorfon ή Neguvon.

Πρώτη μέρα: Πολλές μύγες τοποθετήθηκαν σε ένα καθαρό άδειο γυάλινο δοχείο. Ψέκασαν το δοχείο με Diptrex σε θανατηφόρα δόση. Όλες οι μύγες πέθαναν μέσα σε δευτερόλεπτα.

Δεύτερη μέρα: Ίδιος αριθμός μυγών τοποθετήθηκαν στο ίδιο δοχείο. Ψέκασαν το δοχείο με Diptrex με την ίδια συγκέντρωση Diptrex. Όλες πέθαναν μέσα σε ένα λεπτό.
Τρίτη μέρα: Ίδιος αριθμός μυγών τοποθετήθηκαν στο ίδιο δοχείο. Ψέκασαν το δοχείο με Diptrex με την ίδια συγκέντρωση Diptrex. Μερικές από τις μύγες πέθαναν ενώ άλλες αγωνίστηκαν και τελικά επιβίωσαν της δηλητηρίασης.

Τέταρτη μέρα: Οι μύγες που επέζησαν που ήταν ακόμη μέσα στο γυάλινο δοχείο χρησιμοποιήθηκαν για το επόμενο πείραμα. Αυτή τη φορά ψέκασαν Diptrex σε υψηλότερη δόση. Όλες οι μύγες δεν πέθαναν.

Πέμπτη μέρα: Η ποσότητα του Diptrex αυξήθηκε ακόμα περισσότερο αλλά καμία μύγα πάλι δεν πέθανε.

Το πείραμα αυτό μας έκανε να καταλάβουμε την ικανότητα των εντόμων να μπορούν να μεταλλαχθούν και να γίνουν ανθεκτικά στα χημικά. Πού ήταν το "παραθυράκι" του παραπάνω πειράματος που έδωσε την ευκαιρία στις μύγες να προσαρμοστούν? Όπως μπορείτε να δείτε από την τρίτη μέρα, στις νέες μύγες που τοποθετήθηκαν στο δοχείο υπήρχε μια περίοδος χάριτος πριν την εφαρμογή του Diptrex. Κατά την περίοδο αυτή οι μύγες που επιβίωσαν ήταν εκτεθειμένες στο χαμηλής ισχύος ή το ανενεργό Diptrex από τις προηγούμενες ημέρες (το δοχείο δεν είχε καθαριστεί και είχε υπολείμματα από το Diptrex) και βρήκαν τρόπο για να το παρακάμψουν. Είναι γνωστό ότι η υπερβολική χρήση του Diptrex ή κάποιας άλλης χημικής ουσίας που δεν χορηγείται σε κατάλληλη δοσολογία ή χωρίς να αφαιρεθεί (καθαριστεί) 100% χωρίς να μείνουν ανενεργά κατάλοιπα στο ενυδρείο θα οδηγήσει στη δημιουργία ανθεκτικών παθογόνων οργανισμών.

Έχω πολλές προσωπικές εμπειρίες και πειραματιστεί με πολλά φάρμακα και χημικές ουσίες και λυπάμαι που θα επιβεβαιώσω την άποψη και άλλων επαγγελματιών που ανάμεσα σε όλα τα φάρμακα και τα χημικά, τα αντιβιοτικά είναι είναι αυτά που συχνότερα χρησιμοποιούνται με λάθος τρόπο. Αν και το να μην είναι σε θέση κάποιος να κάνει διάγνωση και να μην έχει πλήρη κατανόηση του προβλήματος είναι δύο παράγοντες που συμβάλλουν στην δημιουργία ανθεκτικών στελεχών παθογόνων οργανισμών, σημαντικότερος ακόμα παράγοντας είναι η γνώση εφαρμογής της θεραπείας.

Πολλοί χομπίστες και εκτροφείς ακόμα και βιολόγοι επικεντρώνουν τη προσοχή τους στη συνιστώμενη δοσολογία και το πρόγραμμα θεραπείας που θα ακολουθηθεί. Απλά ψάξτε σε όλα τα σχετικά βιβλία για τις ιχθυοκαλλιέργειες και να είστε βέβαιοι ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι δεν υπάρχει ούτε ένας συγγραφέας, εκτός από μένα, που να δίνει έμφαση στην ανάγκη να έχουμε ένα αυστηρά και ελεγχόμενο σύστημα εφαρμογής για την πρόληψη της ανάπτυξης ανθεκτικών στελεχών των παθογόνων παραγόντων.

Συνηθισμένα λάθη κατά την εφαρμογή μιας θεραπείας
Τα παρακάτω είναι συνηθισμένα λάθη που κάνουμε. Μπορεί να ακούγονται υπερβολικά, ελπίζω όμως ότι μετά την ανάγνωση των παρακάτω, θα κάνετε κάποιες διορθώσεις στη μέθοδο θεραπείας που ακολουθείτε.

1. Αγοράζετε ένα πακέτο με μια σκόνη από την Ιαπωνία. Χωρίς να καταλαβαίνετε ούτε μια μία ιαπωνική λέξη που αναγράφεται στη συσκευασία, τη ρίχνετε μέσα στο ενυδρείο και να σταματάτε μόνο όταν νερό έγινε κίτρινο.

2. Αγοράζετε φάρμακα που έχουν κατασκευαστεί από αδίστακτους εμπόρους που δεν έχουν καν εμπειρία στη διατήρηση ψαριών, πόσο μάλλον στη θεραπεία τους.

3. Μετά την εφαρμογή της συνιστώμενης δόσης, ανησυχήσατε γιατί οι δίσκοι στρεσαρίστηκαν. Αμέσως κάνετε 50% αλλαγή νερού μειώνοντας έτσι έμμεσα τη θεραπευτική ισχύ και το επίπεδο της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου.

4. Αγοράζετε ληγμένα φαρμακευτικά προϊόντα.

5. Μετά από μία ή δύο ημέρες θεραπείας, το νερό φαίνεται θολώσει. Κάνετε μερική αλλαγή νερού αλλά ξεχνάτε να προσθέσετε το φάρμακο που αντιστοιχεί στην αλλαγή αυτή για να ανακτήσει τη "δύναμη" του.


6. Μετά μια ή δύο ημέρες θεραπεία, κάνετε 100% αλλαγή νερού και ξαναγεμίζετε το ενυδρείο χωρίς πριν να έχετε προσθέσει το φάρμακο στην κατάλληλη ποσότητα.

7. Πριν τη θεραπεία αφαιρείτε τα άρρωστα ψάρια και εφαρμόζετε θεραπεία χωριστά σε καραντίνα. Όταν τα ψάρια ανακάμψουν τα βάζετε πίσω στο κυρίως ενυδρείο.

8. Αγοράσατε αντιβιοτικό. Το τοποθετήσατε κάτω από άμεσο ή έμμεσο φως ή δεν το καλύψατε.

9. Χρησιμοποιείτε ένα κουτάλι για να μαζέψετε το φάρμακο από το δοχείο του, βυθίζετε το κουτάλι στο ενυδρείο το ανακατεύετε για να διαλυθεί και να αδειάσει και στη συνέχεια χρησιμοποιείτε το ίδιο κουτάλι για να επαναλάβετε το ίδιο.

10. Κάνετε λανθασμένη θεραπεία και λάθος εκτίμηση.

11. Μετά την διάρκεια της θεραπείας κάνετε 20% καθημερινές αλλαγές νερού.

12. Μετά την διάρκεια της θεραπείας, κάνετε 100% αλλαγή νερού.

13. Χρησιμοποιείτε οποιαδήποτε τα φάρμακα βρείτε για να κάνετε θεραπεία στου δίσκους.

14. Βάζετε ψάρια που ασθένησαν σε μια καραντίνα που "τρέχει" εδώ και καιρό.

15. Η καραντίνα βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο κυρίως ενυδρείο η χρησιμοποιείτε ίδια ενυδρειακά εργαλεία και στα δυο ενυδρεία.

Οι παραπάνω πρακτικές είναι πολύ συχνές αλλά όλες απαράδεκτες. Μερικοί εγωιστές εκτροφείς μπορεί να είναι αδιάφοροι γιατί από τη στιγμή που τα ψάρια θεραπεύτηκαν και πωλήθηκαν νομίζουν ότι τελείωσε η ευθύνη τους και ότι δεν έχει επίπτωση στο ίδιο τους το εκτροφείο. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι τα βακτήρια που υπάρχουν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θεραπείας θα αναπτύξουν αντίσταση στα φάρμακα και όταν μπουν νέοι δίσκοι στο ίδιο ενυδρείο και υποκύψουν σε κάποια μόλυνση η ίδια θεραπεία μπορεί να μην λειτουργήσει καθόλου. Και αν συνεχιστούν αυτές οι πρακτικές ίσως να μην υπάρχουν πια φθηνά φάρμακα που να είναι αρκετά αποτελεσματικά για να σώσουν τους δίσκους μας. Είναι πια κοινό φαινόμενο οι εκτροφείς να μιλάνε για τη μαρτυρική τους ιστορία τους που αφορά τη χρήση ενός θαυμάσιου φάρμακου που λειτούργησε στο παρελθόν αλλά τώρα δεν είναι πια αποτελεσματικό. Ποιες είναι λοιπόν οι σωστές μέθοδοι και ορθές πρακτικές θεραπείας?

Τώρα που έχουμε τονίσει τα καθημερινά λάθη έχουμε την τάση να κάνουμε, θα ήθελα να εξηγήσω και να σας προτείνω τις κατάλληλες πρακτικές που θα πρέπει να υιοθετήσετε.

1. Η ιαπωνική σκόνη είναι ένα μείγμα χημικών και αντιβιοτικών. Το κύριο συστατικό ένα αντιβιοτικό το Furnance. Θα πρέπει να μεταφράσετε την ετικέτα του για να βρείτε τη κατάλληλη δοσολογία που πρέπει να βάλετε. Αν βάλετε μικρότερη δόση θα οδηγήσει στη δημιουργία ανθεκτικών παθογόνων οργανισμών.

2. Για τον απλούστατους λόγους ότι τα φάρμακα για τα ψάρια σε ορισμένες χώρες δεν ελέγχονται από έναν αυστηρό ρυθμιστικό φορέα, τη μικρή αξία που έχει η ζωή των ζώων και η αδυναμία να διαπιστωθεί με ακρίβεια η σχέση μεταξύ του θανάτου των ζώων και των φαρμάκων, ορισμένοι αδίστακτοι κατασκευαστές φαρμάκων εκμεταλλεύονται αυτές τις γκρίζες ζώνες και παράγουν ότι θέλετε μη λαμβάνοντας υπόψη τον συντελεστή ασφαλείας που πρέπει να υπάρχει. Για εκείνους το πιο σημαντικό πράγμα είναι η περιγραφή στην ετικέτα πρέπει να είναι αρκετά πειστική ώστε να σας κάνει να δώσετε τα χρήματά σας. Ορισμένα φάρμακα παρασκευάζονται χωρίς γνώση και την ευαισθησία της κάθε ουσίας που περιέχουν ακόμα και αραιωμένα για να έχουν μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερη ζωή στα ράφια ή να χαλάσουν ή να γίνουν τοξικά. Συνεπώς να αγοράζετε φάρμακα που παράγονται από κατασκευαστές που επιδίδονται σε R&D που είναι αξιόπιστα στην παγκόσμια αγορά.

3. Πολλοί χομπίστες ανησυχούν για τους δίσκους τους πάρα πολύ. Με την αρχική δόση του μιας συγκεκριμένης θεραπείας πολλά ψάρια στρεσάρονται ... ειδικά οι δίσκοι. Αφήστε τους να προσαρμοστούν στη θεραπεία. Κάντε 200% αλλαγή νερού μόνο εάν το στρες διαρκεί περισσότερο από 6 ώρες ή αν οι δίσκοι πεθαίνουν. Αν αυτό οφείλεται σε δηλητηρίαση ή όχι (αυτό είναι πολύ κοινό με ληγμένα φάρμακα ή ένα λανθασμένο μείγμα χημικών και αντιβιοτικών, χημικών ουσιών με χημικών και αντιβιοτικά με αντιβιοτικά), ποτέ μην κάνετε 50% αλλαγή νερού ... Αν η ισχύς της θεραπείας χωρίς λόγο θα δημιουργηθούν ανθεκτικά παθογόνα. Πρέπει να γνωρίζετε την κατάλληλη δόση και να έχετε πίστη στη θεραπεία.

4. Όπως έχει αναφερθεί τα ληγμένα προϊόντα μπορεί να γίνουν τοξικά. Αν δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης η τρόπος να την βρείτε μην τα αγοράσετε.

5. Κατά την πρώτη ημέρα της θεραπείας τα βακτήρια θα παλέψουν πολύ σκληρά για να επιβιώσουν. Κατά τη διαδικασία αυτή τα βακτήρια θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται και να πεθαίνουν εξαιτίας της θεραπείας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να θολώνει το νερό. Χρησιμοποιήστε ένα αερόφιλτρο. Καλύτερα να μην κάνετε αλλαγή νερού, παρά μόνο αν υπάρχει ανάγκη, να κάνετε 100% αλλαγή νερού και χορηγήστε ξανά την κατάλληλη δόση από το φάρμακο για να μη χάσει την ισχύ του. Εάν κάνετε αλλαγή νερού μη ξεχάσετε να χορηγήσετε την αντίστοιχη δόση από το φάρμακο. Εάν το ξεχάσετε το θεραπευτικό επίπεδο στο ενυδρείο θα είναι χαμηλό πράγμα που μπορεί να επιτρέψει στα βακτήρια να προσαρμοστούν, να αναζωογονηθούν, να γίνουν πιο ανθεκτικά και να πολεμούν ακόμα πιο δυνατά το φάρμακο όταν τελικά θυμηθείτε να χορηγήσετε τη δόση που πρέπει.

6. Η συμβουλή μου είναι να μην κάνετε άσκοπα αλλαγές νερού. Αλλά αν χρειαστεί, για οποιονδήποτε λόγο, για αποτρέψετε την δημιουργία ανθεκτικών παθογόνων αφού αδειάσετε όσο νερό θέλετε αμέσως βάλτε την ανάλογη δοσολογία του φαρμάκου πριν το γεμίσετε με νερό και όχι μετά. Καθώς η ροή του νερού είναι διαφορετική από εγκατάσταση σε εγκατάσταση μπορεί να χρειαστεί περισσότερο από μισή ώρα για γεμίσει πλήρως το ενυδρείο. Σε αυτό το χρονικό περιθώριο υπάρχει αρκετός χρόνος για τα βακτήρια να προσαρμοστούν και να μεταλλαχθούν όσο δεν είναι θανατηφόρο για αυτά το επίπεδο του φαρμάκου.

7.
Η παρακάτω είναι μια πολύ κακή πρακτική. Ποτέ μην βάζετε τα άρρωστα ψάρια σε καραντίνα καθώς αυτό μπορεί να τα στρεσάρει ακόμη περισσότερο. Η πρότασή μου είναι να κάνετε θεραπεία των ψαριών στο κυρίως ενυδρείο γιατί θα πρέπει επίσης να έχει προσβληθεί και αυτό. Δεύτερον αν έχετε ήδη μεταφέρει τα άρρωστα ψάρια στη καραντίνα μετά από μερικές ημέρες, νομίζετε ότι ότι συνήλθαν (οπτική εκτίμηση αλλά αν ο δίσκοι δεν έχουν αναρρώσει πλήρως?) και τα ξαναβάζετε με τα "υγιή" στο κυρίως ενυδρείο. Η ασθένεια μπορεί να επανέλθει επηρεάζοντας έτσι και τους άλλους. Όχι μόνο αυτό, τα βακτήρια που έφεραν μαζί τους θα μπορούσαν να είναι πιο ανθεκτικά στο ίδιο φάρμακο που χορηγήσατε νωρίτερα και μπορεί να είναι αναποτελεσματικό αυτή τη φορά.

8. Πολλές χημικές ουσίες και φάρμακα είναι ευαίσθητα στην άμεση ή έμμεση έκθεση στο φως του ηλίου αλλά και το οξυγόνο. Τα περισσότερα θα υποστούν βλάβη. Κάποια γίνονται τοξικά, ενώ άλλα διασπώνται ή οξειδώνονται. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο για τα αντιβιοτικά να ήταν πολύ αποτελεσματικά εναντίον μιας μόλυνσης στο παρελθόν και ξαφνικά έγιναν άχρηστα όσο και να αυξήσουμε τη δόση τους.
9. Τα φάρμακα και κυρίως τα αντιβιοτικά και το diptrex εύκολα οξειδώνονται. Έτσι διασπώνται με συνέπεια να χάνουν τις ιδιότητές τους και να αχρηστεύονται. Να χρησιμοποιείτε πάντα στεγνό κουτάλι κατά το χειρισμό των φαρμάκων. Ποτέ μην βουτάτε το κουτάλι από το ένα ενυδρείο στο άλλο ή βρεγμένο κουτάλι στο δοχείο του φάρμακου/χημικού.

10. Πολλοί χρησιμοποιούν αντιβιοτικά ελεύθερα χωρίς να αντιλαμβάνονται κατά πόσο είναι πραγματικά μια βακτηριακή μόλυνση η όχι. Θα μπορούσε να είναι πρωτόζωα ή σκουλήκια σωστά? Θα μπορούσε να είναι η ποιότητα του νερού? Να είστε προσεκτικοί, μπορεί να προκαλείτε ανθεκτικά παθογόνα στα φάρμακα. Ο δίσκος δεν μπορεί να αναπνεύσει? Αντιβιοτικό. Ο δίσκος αρνήθηκε να φάει? Αντιβιοτικό. Ο δίσκος φαίνεται ασθενικός? Δίνετε αντιβιοτικό. Ο δίσκος κοιτάει προς τη πλάτη του ενυδρείου και ακόμα και αν χορεύετε μπροστά του δεν σας δίνει σημασία? Αντιβιοτικό. Δεν είναι τρελό? Σας παρακαλώ μην το κάνετε από εδώ και πέρα!

11. Είναι θλιβερό λάθος να κάνετε 20% αλλαγή νερού ημερησίως μετά από το τέλος μιας θεραπείας. Αν καθημερινά αλλάζετε το 20% του νερού η συγκέντρωση του φαρμάκου μειώνεται αλλά υπάρχει ακόμα ακόμα και 30 ημέρες μετά τη θεραπεία. Το ξέρετε ότι μετά από 5 ημέρες το 50% της συγκέντρωσης του υπάρχει ακόμα στο ενυδρείο? Κάντε μερικούς μαθηματικούς υπολογισμούς και θα καταλάβετε τι εννοώ. Η επόμενη φαρμακευτική αγωγή αχρηστεύεται λόγω της αντοχής που θα αναπτύξουν τα παθογόνα. Η σωστή μέθοδος είναι 200% αλλαγή νερού.

12. Κάνοντας μόνο 100% αλλαγή νερού είναι επίσης λάθος. Για να εξασφαλίσουμε ότι το ίδιο φάρμακο θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον το ενυδρείο πρέπει να το καθαρίσουμε και να το αδειάσουμε. Μετά να το ξαναγεμίσουμε 100% και πάλι να βουρτσίσουμε όλες τις επιφάνειες. Σιφωνάρουμε όλο το νερό και το γεμίζουμε πάλι. Αυτό είναι αυτό που αποκαλούμε 200% αλλαγή νερού.

13. Μην χρησιμοποιείτε οποιοδήποτε φάρμακο ή χημικό προϊόν πέσει στα χέρια σας. Μπορεί να μη λειτουργήσει και να επιδεινώσει ακόμα πιο πολύ τη κατάσταση και να σκοτώσει τους δίσκους σας. Πρέπει να έχετε ένα σχέδιο ... και ένα σχέδιο προέρχεται από τη γνώση.

14. Ποτέ μην τοποθετείτε ψάρια που αρρώστησαν πρόσφατα σε καραντίνα που ήδη έχετε άλλα σε θεραπεία πιστεύοντας ότι αυτό θα σας γλυτώσει από επιπλέον έξοδα αγοράς νέων φαρμάκων. Απλά μπορεί να χειροτερέψετε την κατάσταση και μπορεί να σκοτώσετε τους δίσκους που βρισκόντουσαν ήδη κάτω από θεραπεία ... αν όχι όλους. Αυτό συμβαίνει επειδή το επίπεδο των φαρμάκων είναι χαμηλό, αν και εξακολουθεί να πολεμά τα υπάρχων βακτήρια, αλλά ξαφνικά τα νέα παθογόνα από τα νεοεισαχθέντα άρρωστα ψάρια συμμετάσχουν στον πόλεμο, όπως είναι αυτονόητο, θα έχουν καλύτερη πιθανότητα να νικήσουν, με αποτέλεσμα μια νέα λοίμωξη. Αυτοί οι δίσκοι που ήταν ήδη πολύ άρρωστοι και στρεσαρισμένοι μπορεί να μην έχουν καμιά πιθανότητα επειδή δεν έχουν το σθένος να καταπολεμήσουν ένα νέο πόλεμο.

15. Είναι σκόπιμο να τοποθετήσετε την καραντίνα μακρυά από το κυρίως ενυδρείο. Αυτό γίνεται για να αποτρέπεται η αλληλομόλυνση, μέσω του αέρα ή τα σταγονίδια νερού. Ποτέ μη χρησιμοποιείτε τα ίδια ενυδρειακά εργαλεία.

Έχουμε καλύψει σημαντικό μέρος των πρακτικών που πρέπει να αποφεύγουμε στην αντιμετώπιση ασθενειών που έχουν ως αποτέλεσμα σε πολλά προβλήματα και δημιουργία παθογόνων που αντιστέκονται στα φάρμακα. Για την ενημέρωσή σας τα κοινά βακτηρίδια μπορούν να γίνουν ανθεκτικά σε περισσότερα από 20 είδη αντιβιοτικών. Το χειρότερο από όλα, με στεναχωρεί να πω είναι ότι αυτά κοινά βακτηρίδια έχουν βρεθεί να είναι ανθεκτικά σε ορισμένα από τα νεότερα και πιο ακριβά αντιβιοτικά που ανήκουν στις ομάδες των uinolones και Cephalosporins.

Λύση
Είναι πάντα την πεποίθησή μου ότι η βραχυχρόνια θεραπεία είναι η καλύτερη επιλογή. Φανταστείτε μια μέθοδο θεραπείας να διαρκεί 2 εβδομάδες για να αναρρώσουν οι δίσκοι και μια μέθοδος η οποία είναι συμπαγής και έντονη αλλά παίρνει μόνο 4 με 5 ημέρες για να αναρρώσουν. Ποια προτιμάτε?

Η πρώτη μέθοδος θεωρείται ότι είναι αργή και σταθερή αλλά δημιουργεί περισσότερο στρες στα ψάρια και η θνησιμότητα είναι υψηλή καθώς οι δίσκοι μπορεί να χάσουν τη μάχη στα μισά του δρόμου κατά τη διάρκεια των δύο εβδομάδων.

Η δεύτερη μέθοδος είναι δύσκολη, ακριβή, δημιουργεί βραχυπρόθεσμα πάρα πολύ στρες στα ψάρια αλλά αρχίζουν να τρώνε σε 2 - 3 ημέρες και ενδεχομένως έχει μηδενική θνησιμότητα.

Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι η δεύτερη μέθοδος κάνει λιγότερο κακό στους δίσκους και μπορείτε να τη βρείτε στο βιβλίο μου: Discus, The Naked Truth

Μέθοδος θεραπείας μου για το λεγόμενο "discus plaque"
Βήματα:

1.
Διατηρήστε την ίδια στάθμη νερού.

2. Βρείτε ένα αντιπαρασιτικό φάρμακο ή χημική ουσία που είναι αποτελεσματικό στα περισσότερα πιθανά εξωπαράσιτα. Χρησιμοποιήστε φορμόλη 36 ml στα 100 λίτρα νερό για 25 λεπτά μπάνιο. Χρησιμοποιήστε δυνατή αεραντλία κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

3. Κάνετε πλήρη αλλαγή του νερού μετά από το σύντομο μπάνιο.

4. Κάντε σύντομο μπάνιο 2,5 ωρών με αντιβιοτικό. Η δοσολογία του να είναι 2,5 φορές (της συνιστώμενης δόσης για 5 ημέρες). Βεβαιωθείτε ότι το αντιβιοτικό είναι ευρέως φάσματος ... ακόμα καλύτερα να είναι βακτηριοκτόνο από το να εμποδίζει απλά την απορρόφηση των πρωτεϊνών. Δεν μπορώ να συστήσω κανένα αντιβιοτικό διότι δεν είναι σωστό. Ένα αντιβιοτικό μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα αν δεν το έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει σε θεραπεία στο παρελθόν. Επειδή το ίδιο αντιβιοτικό για το ίδιο πρόβλημα, το ίδιο είδος βακτηριδίων, μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί από ένα άλλο εκτροφείο και έτσι μπορεί να είναι ανθεκτικά σε αυτό μπορεί να μην λειτουργήσει. Έτσι οι συγγραφείς που συνιστούν τη χρήση διαφορετικών αντιβιοτικών σε διαφορετικά είδη βακτηρίων μας δίνουν μόνο τις επιλογές που μπορούμε να ακολουθήσουμε αλλά οι συστάσεις τους δεν είναι απαραίτητο ότι θα δουλέψουν. Να ψάξετε να βρείτε κάποιο αντιβιοτικό που δεν χρησιμοποιείται συχνά ακόμα καλύτερα αν δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Ως εκ τούτου είναι σημαντικό το αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται να είναι ένα προσωπικό μυστικό χωρίς να το χρησιμοποιούν και οι φίλοι σας. Δεν είναι ένα μυστικό όπλο για να νικήσετε τους φίλους σας αλλά ένα όπλο κατά των βακτηρίων. Αν τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται σωστά, με ακρίβεια και ο καθένας διαφορετικά τότε σίγουρα το χόμπι μας θα σωθεί. Παρακαλώ να λάβετε υπόψη σας: Κανένα φάρμακο δεν είναι για πάντα αποτελεσματικό. Αν οι πληροφορίες για τα φάρμακα μοιράζονται μεταξύ μας τότε είναι χειρότερα τα πράγματα.

5. Κάντε αλλαγή νερού 100% μετά από 2,5 έως 3 ώρες. Μερικά αντιβιοτικά προκαλούν περισσότερο στρες από ότι άλλα. Πάντα να έχετε ισχυρό αερισμό και παρατηρείτε τη συμπεριφορά των δίσκων.

6. Όταν η δεξαμενή αδειάσει θυμηθείτε να προσθέσετε το ίδιο αντιβιοτικό σε κανονική δοσολογία πριν γεμίσετε ξανά με νερό για να αποτραπεί η ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών.

7. Προσθέστε εμπορικά παρασκευασμένο θειικό χαλκό (χηλικό) σε δοσολογία που συνιστάται από τον κατασκευαστή του μαζί με τη θεραπεία με το αντιβιοτικό. Διάρκεια των δύο θεραπειών: Δώδεκα ημέρες. Οι δίσκοι θα πρέπει να αρχίσουν να ανακάμπτουν από την δεύτερη ημέρα. Εάν την τρίτη ημέρα οι δίσκοι εξακολουθούν να είναι πολύ άρρωστοι υπάρχει πιθανότητα το αντιβιοτικό που χρησιμοποιήσατε να είναι ακατάλληλο. Αλλάξτε το φάρμακο και επαναλάβετε τη θεραπεία από το Νο 1.

8. Αν κατά την τρίτη ημέρα αν έδειξαν σημάδια ανάκαμψης αλλά όχι πλήρως επαναλάβετε την διαδικασία από το Νο 1 και πάλι με το ίδιο φάρμακο. Οι δίσκοι αναμένεται να έχουν ανακάμψει εντός των επόμενων δύο ημερών. Θυμηθείτε να μην κάνετε αλλαγή νερού καθόλη τη διάρκεια της θεραπείας. Μπορείτε να κάνετε αλλαγή νερού μετά από κάθε τέσσερις ημέρες και να προσθέσετε ξανά την ανάλογη δοσολογία των φαρμάκων πριν γεμίσετε το ενυδρείο.

9. Μετά την πλήρη ανάκαμψη των δίσκων θυμηθείτε τη συνιστώμενη μέθοδο καθαρισμού ... 200% αλλαγή νερού.

10. Ακόμα και αν το φάρμακο αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό και είστε σίγουροι για την φαρμακευτική αγωγή υποσχεθείτε στον εαυτό σας να μη χρησιμοποιήσετε το ίδιο αντιβιοτικό ξανά σε προληπτικές θεραπείες. Να το χρησιμοποιήσετε ξανά όταν χτυπήσει μια άλλη σοβαρή λοίμωξη.

Εκτός αυτών μια καλή διατροφή με ένα ισορροπημένο συνδυασμό υδατανθράκων, πρωτεϊνών, φυτικών ινών, βιταμινών και ποσότητας σε συνδυασμό με καλή χημεία του νερού και χωρίς μολυσμένα κατεψυγμένα ή ζώντα υδρόβια ζώα του γλυκού νερού αποτελούν μια καλή εγγύηση για να έχουμε υγιείς δίσκους.

Συμπέρασμα
Στη αναπαραγωγή των δίσκων η ικανότητα μας να θεραπεύουμε και να σώνουμε τους δίσκους μας είναι ζωτικής σημασίας. Σας καλώ όλους να είσαστε προσεκτικοί με τη χρήση και το χειρισμό των φαρμάκων και των χημικών ουσιών είτε είστε εκτροφέας είτε χομπίστας. Αν χρησιμοποιηθούν σωστά δεν θα πρέπει να προκαλέσουν ανθεκτικά στελέχη. Πραγματικά δεν επιθυμώ να έρθει εκείνη η ημέρα που εξαιτίας της απροσεξίας μας όλα τα χημικά, φάρμακα και αντιβιοτικά να μη είναι αποτελεσματικά στο φάσμα των προβλημάτων που υποτίθεται ότι λύνουν ... χάνοντας τη μάχη από τους μικροσκοπικούς μας φίλους.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Γιώργος Κ : 02-04-11 στις 10:25
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 03-03-11, 09:25
Το avatar του χρήστη kostasagk
kostasagk Ο χρήστης kostasagk δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 19-05-2009
Περιοχή: ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
Μηνύματα: 102
Προεπιλογή

ΜΠΡΑΒΟ!!!!! ενα πολυ πολυ κατατοπιστικο αρθρο και ισως αυτα που λεει ν α απομυθοποιησουν μερικες αποψεις που διαβαζω σε διαφορα φορουμ ....
μπραβο και στους δυο σας...
__________________
Φιλιαν αγαπα

Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 03-03-11, 11:33
Το avatar του χρήστη Maverick
Maverick Ο χρήστης Maverick δεν είναι συνδεδεμένος
Shaman
 
Εγγραφή: 28-11-2004
Περιοχή: Αθήνα
Μηνύματα: 2.186
Προεπιλογή

Ωραίος!
__________________
Γιάννης

Φυλλάδιο πληροφοριών/φροντίδας μονομάχου από το GAB - Προωθήστε το!
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας

Που θέλετε να σας πάμε;

Παρόμοια Θέματα
Θέμα Δημιουργός Forum Απαντήσεις Τελευταίο Μήνυμα
Βιβλία Andrew Soh Giorgos Δίσκοι 0 08-10-10 14:23
Discus 2010”, the 5th Italian Discus Contest Pritanis Δίσκοι 1 19-04-10 18:42
Άρθρο για τεχνητή εκκολαψη αυγων νεκρης γαριδας Celda Γαρίδες 2 26-01-10 18:00
Άρθρο στο Έψιλον της Ελευθεροτυπίας για τα βαμμένα ψάρια και τα υβρίδια Tolis Πανελλήνιος Σύλλογος Φίλων του Ενυδρείου 6 29-10-06 18:06

No_parrots

Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 20:09.


Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Copyright 2000-2016 Greek Aquarists Board
Page generated in 0,11236 seconds with 13 queries