Πόλεμος

[nikos mennis]

καλησπερα και απο μενα παιδια.η δικη μου ιστορια εχει ως εξης.πριν απο τρια χρονια ηθελα να παρω ενα ενυδρειο,οι δικοι μου μου ελεγαν ρε παιδι μου τι τα θελεις τα ψαρια,αχρηστα ειναι θα βρωμησει το σπιτι.καποια στιγμη αποφασισα να το παρω και το συζητουσα με τους φιλους μου οτι θα κανω την αγορα.εκεινες τις μερες ειχα τα γεννεθλια μου,ηρθαν τοτε τα παιδια σπιτι μου φερνοντας μου ενα ενυδρειο 54λτ.περιτω να πω για το ποσο χαρηκα.οι δικοι μου στην αρχη ηταν ψηλο αντιθετοι με αυτο και αποφασισα να βαλω το ενυδρειο μου μεσα στο δωματειο μου να μην εχουν επαφη οι δικοι μου.μετα απο εναν χρονο αγορασα ενα 250λτ,με το που το πηγα σπιτι αρχησε η μανα μου την γκρινια τυπου που θα το βαλεις τοσο μεγαλο τζαμπα τρως τα χρηματα σου και τετοια.το εστεισα μετα απο μια εβδομαδα μεχρι να ηρεμησουν και αναγκαστηκα το εβαλα στο καθημερινο δωματειο γτ δεν υπηρχε αλλο μερος.οταν το εστεισα και αρχησα να βαζω τα ψαρια μεσα φυτα και ολα οσα ηταν απαραιτητα και ηταν ετοιμο αρχισαν να μου λενε:ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ.ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ.Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΨΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΓΑΡΙΔΕΣ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΝΑΒΕΙ ΤΑ ΦΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΖΕΥΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΝ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΤΑΙΣΕΙ