Σας φοβουνται τα ψαρια σας?

[stratigos24]

Ανοιγω το θεμα για να δουμε τι γινεται.

Εμενα:

- τα zebra danio που ειχα παλια δεν με φοβοντουσαν καθολου.

- Μετα ειχα cardinal tetra. Με φοβοντουσαν λιγο καποιες στιγμες αλλα γενικα για tetra ηταν μια χαρα. Και τρωγανε απο την τσιμπηδα και ερχοντουσαν κοντα μου κλπ. Απλα ηταν και διστακτικα που και που στην παρουσια μου.

- Τα rasbora epsei τωρα που εχω... Οταν τα πρωτο πηρα που ηταν μικρα, δεν φοβοντουσαν καθολου. Οσο μεγαλωναν αρχισαν να εχουν μια ανασφαλεια. Τωρα, θα ελεγα πως φοβουνται καπως, αλλα οχι παντα. Αλλες φορες ειναι πιο διστακτικα στο να ερθουν να φανε, αλλες ερχονται με μια. Το θεμα ειναι οτι τους τελευταιους 1-2 μηνες, στεκονται πιο πολυ στη μια μερια του ενυδρειου (που ειναι πιο μακρια απο εκει που καθομαι εγω στον υπολογιστη). Και εγω οταν δεν ειμαι (ή κοιταω κρυφα χωρις να με εχουν δει και χωρις να εχω μπει στο δωματιο) παλι σε εκεινη τη μερια ειναι. Παλια, σε ολο το ενυδρειο κινοντουσαν και περα δωθε κλπ. Δεν ξερω που οφειλεται. Ειναι και ενα που παει πιο πολυ προς τη μερια που ειμαι και φαινεται να ειναι ο ''νταης'' της υποθεσης και αρκετες φορες εχω δει να διωχνει τα αλλα (οταν κανουν να ερθουν στην πιο κοντινη μερια μου) παλι πισω στη μακρινη απο μενα μερια, σαν να επιβαλλεται.

Ολα τα παραπανω ενυδρεια ηταν με μονο ενα ειδος.

[ChocolatePuma]

1. Χρυσόψαρα : Ποτέ δεν εδειξαν φοβο. Το αντίθετο. Ανεβαίνουν στην επιφάνεια και "παρακαλάνε" για φαγητο
2. Cloud Minnows : Αδιάφορα. Ουτε φόβο ούτε ενδιαφέρον
3. Μονομάχοι : Κανένας φόβος. Λειτουργούν όπως τα χρυσόψαρα, αναφορικά με το ενδιαφέρον που δείχνουν. Δεν "παρακαλάνε" για φαγητό, θεωρώ πως ειναι κυρίως περιέργεια
4. CPDs : Φόβος και τρόμος η εμφάνιση οποιουδήποτε ανθρώπου κοντά στο ενυδρείο!!!Οταν αυξήθηκε το κοπάδι, μετριάστηκε λιγο ο φοβος...αλλά και πάλι...
5. Θαλασσινό : Ο γοβιός φοβάται τρελά και κρύβεται μόλις με δει. Οι άλλοι κάτοικοι (κλόουν, γαρίδες, καβουρας...) δεν δείχνουν καθόλου φόβο
6. Στο παρελθόν τα γκάπις που ειχα δεν έδειχναν κανεναν φοβο, το ίδιο και οι ρεντ τσερις. Το ίδιο και τα τετρα & τα κορις

[polykarpos]

πολύ καλό θέμα!

έχω διάφορα είδη κ στο ταϊσμα τα πάμε καλά!

τα δολαριάκια καθώς κ τα σκαλάρια είναι κάτι σαν τις κοτούλες , σαν με βλέπουν να περνάω απο μπροστά τους , όπου κάτσω κ σταθώ τσουκ όλα απο την μια μεριά!

οι αστακοί ειναι όλοι μεγαλωμένοι στο χέρι κυριολεκτικά (εκτός απο τις γέννες που τις αφήνω ελεύθερες στην φύση)

τα γκαπάκια είναι άλλο είδος κοτόπουλου κ βέβαια αν μπει το χέρι μέσα έχουν το συνήθειο να κάνουν μέχρι κ πίλινγκ ! αλλα αυτό ειναι γενικό χαρακτηριστικό τους!

τα εντλερακια ειναι παιχνιδιάρικα κ ολη μέρα δεν δίνουν σημασία για την παρουσία μου αλλά μόλις ανοίξει το πορτάκι , όλα έρχονται σε μια μεριά. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ιδέα μου ή οτι τύγχανε επειδή τα τάϊζα κ μαζευόταν αλλα τελικά έρχονται επάνω πριν την ρίψη τροφής!

οι κάβουρες ειναι εξοικειωμένοι πλην τις νεες παραλαβες αλλα κ αυτοι θα στρώσουν , όμως πάντα κ αυτοι κ οι αστακοι έχουν τις δαγκάνες σε μια μερική ετοιμότητα!

οξυρρυγχοι τηλαπιες ειναι κ στην ώρα τους στο σημείο φαγητού άρα είναι άλλο θέμα παρά "αγάπης"

οι γαρίδες δεν... φαίνεται ειναι πιο "κυρίες" αλλά είναι κ πάντα περίεργες αν δουν μια χερούκλα μέσα κ παντα έρχονται κατα πανω του!!!

Ολα τα παραπανω ενυδρεια ηταν με μονο ενα ειδος εκτός απο μερικά που έχουν κανενα αλγοφάγο ή τα κορυντόρας που ειναι σε συγκατοίκηση.. αυτά δεν συγκινούνται καν με την παρουσία μου , όλη μέρα κόβουν βόλτες στο βυθό...

[Χρηστος Ζ.]

με 2 διαφορετικα ειδη pelvicachromis που ασχολουμαι οταν τα ειχα μονα τους δεν τα εβλεπα ουτε στην ωρα του φαγητου. αστραπιαια ερχοντουσαν και τσιμπαγαν κανα κομματακι τροφης οταν απομακρυνομουν αρκετα απο το ενυδρειο, πολυ φοβιτσιαρικα ψαρια. μολις εβαλα και απο ενα ζευγαρι γκουραμακια σε καθε ενυδρειο (που μου αρεσουν πολυ και ειναι ενδιαφεροντα ψαρια) κατεληξαν να τρωνε απο το χερι μου.
με αλλα ψαρια δεν εχω ασχοληθει.

[nikolakis94]

Τα κριμπενσις που ειχα ετρωγαν από το χερι μου αποξηραμένα bloodworms.Ο αρσενικος όμως που τον εχω φωτο στην υπογραφη μου οποτε πηγαινα κοντα στο ενυδρειο να βγαλω φωτογραφιες με το κινητο ερχοταν και πουλουσε μαγκιες.
Το οσκαρ που ειχα το φοβομουν και δεν με φοβοταν
Διαφορα μικροψαρα όπως cardinal, ροδοστομους ,ραμιρεζι, που ειχα εβαζα bloodworms στο δαχτυλο μου και ερχονταν με μεγαλη ταχυτητα και τα αρπαζαν.
Οι μονομαχοι αρσενικοι και θηλυκοι ετρωγαν από το χερι μου το ιδιο και τα χρυσόψαρα που ειχα για μια περιοδο.

[Τάκης]

Τα χρυσόψαρα καθόλου, όταν με βλέπουν κολλάνε στο τζάμι λες και θέλουν να ρίξουν το ενυδρείο κάτω, το μεγάλο τρώει και από το χέρι μου και κάθεται να το χαϊδεύω, τα υπόλοιπα δεν ερχονται ευκολα στο χερι μου, αλλά ουτε κρυβονται.
Τα συννεφάκια στη κοσμαρα τους, ούτε κρύο ούτε ζέστη, έχουν μάθει βεβαία και όταν ανοίγω το καπάκι για να ταΐσω ανεβαίνουν όλα επάνω.
Οι ροδοστομοι δεν θα έλεγα πως φοβούνται , είναι πιο θαρραλέοι, τρώνε από τη τσιμπίδα, αρπάζουν και φεύγουν, αν βάλω και κανα κομμάτι σκουλήκι γίνεται χαμός, το ξεσκίζουν από τη τσιμπίδα.
Τα Buenos Aires είναι χεστηδες, παρόλο που είναι τα πιο μεγάλα μέσα στο ενυδρείο κρύβονται, όταν δουν πως έπεσε φαί τότε βγαίνουν

[Κωστας Malawi]

τα αφρικανικα οταν κανω αλλαγη νερου μπορω ακομα και να τα ταισω αν θελω.ετσι κι αλλιως εκει που σιφωναρω ψαχνουν για τροφη
φυσικα πολλες φορες τα χαιδευω λιγο οταν περνανε διπλα απο το χερι μου.
οταν δουν το κουτακι με τη τροφη κολλανε στο τζαμι και περιμενουν.

το θεμα ειναι οτι δεχονται μονο εμενα και αν πλησιασει αλλος εξαφανιζονται..
επισης το βενουστους συγκεκριμενα μπαινει και μεσα στην αποχη αν της βαλω λιγο τροφη.

οποιος θελει να κανει χαζι κερναω καφε

[delta66]

Δεν νομιζω οτι εχει να κανει με το ειδος των ψαριων.
Πιστευω οτι ο φοβος ή το θαρρος τους, οφειλεται α) στις συνθηκες διατηρησης (νερο, φωτισμος, αριθμος ατομων, συγκατοικοι κλπ) και β) στο τροπο που τους φερομαστε (κατα την συντηρηση, το ταισμα, τις κινησεις μας γενικα, του θορυβους κλπ - τα ψαρια εχουν μνημη)
Αν αλλαξε κατι στο θαρρος των ψαριων, το πιθανοτερο ειναι να αλλαξε κατι απο αυτα τα δυο.
Πιστευω οτι με υπομονη και διορθωση των λαθων αυτων, διορθωνεται και το θαρρος των ψαριων.

Κι αυτα τα πιστευω γιατι εχω δει αγριοπιασμενα και "δυσκολα" ψαρια να καθονται να τα χαιδευεις ή και να ερχονται μονα τους μεσα στο χερι σου και μονομαχους εκτροφης και χρυσοψαρα να κρυβονται μολις δουν την παραμικρη κινηση.
-------------------------
Ωστοσο μια ιστορια μου προκαλεσε εντυπωση.

Ειχα καμια 100η καρδιναλιους σε ενα μεγαλο ενυδρειο (1.5 μετρο μηκος) με κατι cory, κατι ram, ψαρια δλδ που δεν προκαλουν φοβο σε τοσο μεγαλο κοπαδι καρδιναλιων.
Όποτε εκανα κινηση εξω απο το ενυδρειο (οχι τιποτα αποτομο, απλα να με δουν να μπαινω στο δωματιο ή να σηκωνομαι απο το γραφειο) γινονταν μπαλα και φευγαν κοπαδι στην αλλη μερια. Ενω η κανονικη τους συμπεριφορα, οταν μετα καθομουν και δεν κινιομουν, ηταν να ειναι σκορποχωρι και να βοσκανε οτι βρισκουν να τσιμπολογανε κλπ. Αν ξανασηκωνόμουν (ηρεμα), παλι μπαλα και κοπαδιασμα.
Περιεργο.
Ολα σωστα, χαμηλος φωτισμος, pH Gh θερμοκρασιες, ΑΟ, τυρφες, φυτα, ξυλα, παραδεισος.

Θελω λοιπον να κανω ενα πειραμα μελετωντας τη κοπαδικη συμπεριφορα των καρδιναλιων υπο την παρουσια θηρευτων και παω και παιρνω απο ενα φιλο 2 αγγελοψαρα (θηρευτης για τα τετρα), τα οποια δεν εχουν ιστορικο επιθεσεων στους δικους του καρδιναλιους.
Απλα ηθελα να παρατηρησω τη συμπεριφορα τους, εκ του ασφαλους (με τους λουληδες αγγελοψαρα), οταν δουν οι καρδιναλιοι τους μπαμπουλες κοντα τους.
Σημειεωση: οι καρδιναλιοι του φιλου με τα 2 αγγελοψαρα (που δεν τα πειραζαν), μια χαρα στο ενυδρειο, ουτε φοβος ουτε τιποτα.

Τα βαζω λοιπον και ποιο το αποτελεσμα?
Οι καρδιναλιοι σταματησαν να με φοβουνται και ειχαν το νου τους στα αγγελοψαρα.
Δεν τρεχαν σαν τρελλα απο εδω και κει μεν, αλλα ειχαν το νου τους. Δλδ αν πλησιαζαν αρκετα τα αγγελοψαρα, την κανανε με ελαφρα απο το πλαι. Σχετικα ηρεμα παντα.
Εγω και να χοροπηδαγα απεξω, τιποτα αυτα. Στη θεση τους ηρεμα.
Οταν δε, αραιωσα τα φυτα στη μεση του ενυδρειου που μπαιναν αναμεσα τους οι καρδιναλιοι, τα εβλεπα πιο κρυμμενα τα ψαρια στις γωνιες και χαμηλα, εκει που δεν συχναζαν τα αγγελοψαρα.
Το συμπερασμα μου?
Οι καρδιναλιοι μπορει να φαινονταν ηρεμοι, αλλα δεν ηταν ηρεμοι.
Ειχαν παντα του νου τους και ξεχναγαν εμενα που ημουν πιο μακρυα απο τους αμεσους κινδυνους τα αγγελοψαρα.

Το κουφο?
Οταν εφυγαν τα αγγελοψαρα απο το ενυδρειο του φιλου, αρχισαν να τον φοβουνται οι καρδιναλιοι του ακομα και οταν εκανε ηρεμη κινηση.

Τα κοπαδοψαρα τον εχουν το φοβο στο αιμα τους. Γιαυτο ειναι και κοπαδοψαρα.
Κατι πιστευουν οτι παντα υπαρχει κοντα για να τα κυνηγησει.
Θελει μεγαλη προσοχη η αντιμετωπιση μας απεναντι τους για να μας εμπιστευονται.
Κι αν γινει καποια στραβη, θελει αρκετο χρονο για να το ξεχασουν.

[nicpapa]

Σπυρο ενδιαφερον...

Εγω εχω παρατηρησει στα ροδοστομα0 hemigramus bleheri.

Αν τους πειραξεις τις παραμετρους , λιγο co2 παραπάνω, αρχιζουν να γινονται περιεργα, μετο που πας κοντα εξαφανιζονται, και αρχιζουν να τρεχουν να κρυφτουν.
Σε κανονικες συνθηκες τρωνε απο το χέρι.
To κοπαδιασμα το εχουνε συνεχεια, αν και δεν εχω καποιο μεγαλυτερο ψάρι.

Πάλι εχω παρατηρησει , δεν ξερω για τα δικα σας ψαρια, αλλα αν ανάψω τα φωτα μετα απο 2-3 ωρες οπου εχουν κλεισει με τον χρονοδιακοπτη, τα ψάρια ειναι οπου φυγει φυγει...

Εχει τυχει να πεταχτουν και εκτος ενυδρειου αν και εχω 5 cm χαμηλοτερα την σταθμη του νερου.

Τα ansictrus παλι ειναι αδιαφορα, δεν το κουνανε απο τις θεσεις τους, πεσει δεν πεσει τροφη.

Οι οτοκυκλοι , και αυτα μια απο τα ιδια, αγνοουν εντελως εμένα και τις τροφες.

Τα πλάτυ ειναι τα πιο αγαπητα , ψαρια, κτυπας λιγο το τζαμι και αντι να τρομαξουν μαζευονται ολα γυρω σου, και περιμένεις να τα ταισεις.

Δεν εχω ασχοληθει με αλλα ψαρια ....

Απο γαριδες αυτες που μου κανουν ενυπωση ειναι οι sulawesi cardinals, με το που πας κοντα στο τζαμι , στο ενυδρειο κρυβονται.
Ειναι στην φυση τους , επειδη απειλουνται απο τα ψαρια στις λιμνες, με το που δουν καποια σκια εξαφανιζονται.

Ολες οι αλλες γαριδες που εχω , με το που ταισεις εμφανιζονται , και πολλες φορες στο κλαδεμα , αναιβενουν στο χέρι.

[Diskus fan]

Αρχική Δημοσίευση από delta66

Δεν νομιζω οτι εχει να κανει με το ειδος των ψαριων.
Πιστευω οτι ο φοβος ή το θαρρος τους, οφειλεται α) στις συνθηκες διατηρησης (νερο, φωτισμος, αριθμος ατομων, συγκατοικοι κλπ) και β) στο τροπο που τους φερομαστε (κατα την συντηρηση, το ταισμα, τις κινησεις μας γενικα, του θορυβους κλπ - τα ψαρια εχουν μνημη)
Αν αλλαξε κατι στο θαρρος των ψαριων, το πιθανοτερο ειναι να αλλαξε κατι απο αυτα τα δυο.
Πιστευω οτι με υπομονη και διορθωση των λαθων αυτων, διορθωνεται και το θαρρος των ψαριων.

Κι αυτα τα πιστευω γιατι εχω δει αγριοπιασμενα και "δυσκολα" ψαρια να καθονται να τα χαιδευεις ή και να ερχονται μονα τους μεσα στο χερι σου και μονομαχους εκτροφης και χρυσοψαρα να κρυβονται μολις δουν την παραμικρη κινηση.
-------------------------
Ωστοσο μια ιστορια μου προκαλεσε εντυπωση.

Ειχα καμια 100η καρδιναλιους σε ενα μεγαλο ενυδρειο (1.5 μετρο μηκος) με κατι cory, κατι ram, ψαρια δλδ που δεν προκαλουν φοβο σε τοσο μεγαλο κοπαδι καρδιναλιων.
Όποτε εκανα κινηση εξω απο το ενυδρειο (οχι τιποτα αποτομο, απλα να με δουν να μπαινω στο δωματιο ή να σηκωνομαι απο το γραφειο) γινονταν μπαλα και φευγαν κοπαδι στην αλλη μερια. Ενω η κανονικη τους συμπεριφορα, οταν μετα καθομουν και δεν κινιομουν, ηταν να ειναι σκορποχωρι και να βοσκανε οτι βρισκουν να τσιμπολογανε κλπ. Αν ξανασηκωνόμουν (ηρεμα), παλι μπαλα και κοπαδιασμα.
Περιεργο.
Ολα σωστα, χαμηλος φωτισμος, pH Gh θερμοκρασιες, ΑΟ, τυρφες, φυτα, ξυλα, παραδεισος.

Θελω λοιπον να κανω ενα πειραμα μελετωντας τη κοπαδικη συμπεριφορα των καρδιναλιων υπο την παρουσια θηρευτων και παω και παιρνω απο ενα φιλο 2 αγγελοψαρα (θηρευτης για τα τετρα), τα οποια δεν εχουν ιστορικο επιθεσεων στους δικους του καρδιναλιους.
Απλα ηθελα να παρατηρησω τη συμπεριφορα τους, εκ του ασφαλους (με τους λουληδες αγγελοψαρα), οταν δουν οι καρδιναλιοι τους μπαμπουλες κοντα τους.
Σημειεωση: οι καρδιναλιοι του φιλου με τα 2 αγγελοψαρα (που δεν τα πειραζαν), μια χαρα στο ενυδρειο, ουτε φοβος ουτε τιποτα.

Τα βαζω λοιπον και ποιο το αποτελεσμα?
Οι καρδιναλιοι σταματησαν να με φοβουνται και ειχαν το νου τους στα αγγελοψαρα.
Δεν τρεχαν σαν τρελλα απο εδω και κει μεν, αλλα ειχαν το νου τους. Δλδ αν πλησιαζαν αρκετα τα αγγελοψαρα, την κανανε με ελαφρα απο το πλαι. Σχετικα ηρεμα παντα.
Εγω και να χοροπηδαγα απεξω, τιποτα αυτα. Στη θεση τους ηρεμα.
Οταν δε, αραιωσα τα φυτα στη μεση του ενυδρειου που μπαιναν αναμεσα τους οι καρδιναλιοι, τα εβλεπα πιο κρυμμενα τα ψαρια στις γωνιες και χαμηλα, εκει που δεν συχναζαν τα αγγελοψαρα.
Το συμπερασμα μου?
Οι καρδιναλιοι μπορει να φαινονταν ηρεμοι, αλλα δεν ηταν ηρεμοι.
Ειχαν παντα του νου τους και ξεχναγαν εμενα που ημουν πιο μακρυα απο τους αμεσους κινδυνους τα αγγελοψαρα.

Το κουφο?
Οταν εφυγαν τα αγγελοψαρα απο το ενυδρειο του φιλου, αρχισαν να τον φοβουνται οι καρδιναλιοι του ακομα και οταν εκανε ηρεμη κινηση.

Τα κοπαδοψαρα τον εχουν το φοβο στο αιμα τους. Γιαυτο ειναι και κοπαδοψαρα.
Κατι πιστευουν οτι παντα υπαρχει κοντα για να τα κυνηγησει.
Θελει μεγαλη προσοχη η αντιμετωπιση μας απεναντι τους για να μας εμπιστευονται.
Κι αν γινει καποια στραβη, θελει αρκετο χρονο για να το ξεχασουν.

ΔΕΝ έχω να συμπληρώσω ούτε λέξη... άψογος... αλλά νομίζω... ότι αναιρείς... το πρώτο που έγραψες Σπύρο!!!!!

[delta66]

It's complicated

[Undertaker]

Έχω labidichromis, Iodotropheus και Maingano. Τα έχω ενα χρόνο τωρα και οταν κανω απότομες κινήσεις (σηκώνομαι απο τον υπολογιστή, εμφανίζομαι απο την πόρτα ξαφνικα μπροστά στο ενυδρειο κτλ κρύβονται αμέσως στις πέτρες και ειναι λογικό. Λίγο πριν την ωρα του φαγητού όμως οταν πλησιάζω το ενυδρειο, εμφανίζονται όλα μπροστά στην οθόνη και παρακαλάνε για φαγητο. Πριν ρίξω την τροφή κάποιες φορές έβαλα το χέρι μου λίγο κάτω απο την επιφάνεια. Ερχόταν όλα κοντά και περνώντας, λίγο επιφυλακτικό όμως, ακουμπούσαν τα χέρια μου. Τα λαμπίντο εμπαιναν μέσα στα δάχτυλά μου και καθόταν για μερικά δευτερόλεπτα. Αρκετές φορές έκλεινα τα δάχτυλα και τα επιανα πολύ ελαφρα. Δεν έδειχναν φόβο, δε προσπαθούσαν να ξεφύγουν και έδειχναν να απολαμβάνουν τα χάδια. Μάλιστα οταν άνοιγα το χέρι και έφευγε το ενα, έπαιρνε τη θέση του το επόμενο. Σα να περιμένουν τη σειρά τους ενα πράμα. Απίστευτη αίσθηση!

[polykarpos]

Σχετικα με τις παραμετρους του νερου ειναι απολυτα λογικο να αλλαζει η συμπεριφορα των ψαριων κ ειδικα εκεινων οπου γεωγραφικα ο τοπος διαμονης τους μπορει να επικοινωνει με λιμνη ποταμο ακομη κ εκβολη στην θαλασσα. Αυτο εχει να κανει με τα φυσικα αιτια... Οταν αλαζουμε εμεις νερο για εμας κανουμε απλα αλαγη.αν το νερο ειναι απο φιλτρα αο με επεξεργασιες κτλ το νερο εθναι σχεδων παντα ιδιο ομως αν ειναι απο βρυση κοκ πολλα μπορουν να αλαξουν ως γνωστον. Αυτο στην φυση ειναι αναλογο με την ενωση ενος ποταμου σε μια λιμνη λχ που κατεβαζει φρεσκο νερο βροχης κτλ αρα αλλες παραμετρους. Παντα σε τετοιες περιπτωσεις βλεπουμε μεχρι κ μεταναστευσις ψαριων για σκοπους αναπαραγωγης κοκ. Αρα νεα ψαρια στην γειτονια οπου μπορει μερικα να ειναι θυματα αλλα κ θηρευτες. Σιγουρα κ αλαζει η συμπεριφορα των ψαριων. Απο μελετη 4 χρονων σε φραγματα κ ποταμους. Οντος εχει δικιο ο Σπυρος για τα κοπαδοψαρα κ ειδικα οσοι ειχαν tige που το παιζουν τα τσογλανια του ενυδρειου μεχρι να βρεθει κατι μεγαλυτερο κ εκει στρωνουν χαρακτηρα

[tsala]

εγω νομιζω πως εχει να κανει και με το ειδος του ψαριου...

πολυ δυσκολα βρισκεις χρυσοψαρο να φοβαται... οι περισσοτεροι τα ταιζουμε στο στομα...
οπως και πολυ δυσκολα να πετυχεις κοπαδοψαρα ανετα...
οκ, με την τσιμπιδα και το φαι.. αλλα αν βαλεις χερι μεσα και φτιαχεις φυτα -διακοσμο κλπ.. εχουν εξαφανιστει εννωμενα στην απεναντι πλευρα..
τα χρυσοψαρα δεν σε αφηνουν σε ησυχια αν μπει το χερι μεσα

Γενικα οτι ψαρι να εχω δοκιμασει , ολα φοβουνται το χερι αν μπει στο ενυδρειο.. εκτος απο τα χρυσοψαρα και τις γαριδες.

[hellas]

εμενα ο μονομαχος μου με λατρευει!!! ερχετε στο τζαμι οταν πλιασιαζω ή βγαινει απο την κρυψωνα του οταν με δει και ανεβαινει στην επιφανεια (σχεδον παντα) για να τον ταισω!
Απο τα τετρα που εχω μονο τα neon με ακολουθανε (μεσα στο ενυδρειο φυσικα ) ενω τα serpae αδιαφορουν εκτος απο την ωρα του φαγητου χεχ και τελος τα cory που οταν με βλεπουν τρομαζουν και τρεχουν να κρυφτουν οπου βρουν (δεν ξερω γιατι )

[delta66]

Αρχική Δημοσίευση από tsala

εγω νομιζω πως εχει να κανει και με το ειδος του ψαριου...

πολυ δυσκολα βρισκεις χρυσοψαρο να φοβαται... οι περισσοτεροι τα ταιζουμε στο στομα...
οπως και πολυ δυσκολα να πετυχεις κοπαδοψαρα ανετα...
οκ, με την τσιμπιδα και το φαι.. αλλα αν βαλεις χερι μεσα και φτιαχεις φυτα -διακοσμο κλπ.. εχουν εξαφανιστει εννωμενα στην απεναντι πλευρα..
τα χρυσοψαρα δεν σε αφηνουν σε ησυχια αν μπει το χερι μεσα

Γενικα οτι ψαρι να εχω δοκιμασει , ολα φοβουνται το χερι αν μπει στο ενυδρειο.. εκτος απο τα χρυσοψαρα και τις γαριδες.

Ειδες οτι ακομα και στα χρυσοψαρα δεν ισχυουν παντου τα ιδια?
Τα δικα μου χρυσοψαρα φευγουν οταν κανω σοβαρη δουλεια (πχ καποια μετακινηση διακοσμησης) στο ενυδρειο.
Μαλιστα το καταλαβαινουν οτι παω για δουλεια, πριν ξεκινησω καν να βαλω χερι και την κανουν απο την αλλη μερια.
Μαλλον βλεπουν οτι κραταω καποιο εργαλειο και οχι τροφη, ή/και απο τις κινησεις μου και προετοιμασιες.
Δεν θα το ελεγα ομως φοβισμενες κινησεις με στρες.
Μαλλον σαν να μου κανουν χωρο φαινεται και να "φευγουν απο τα ποδια μου".
-------------------------
Επισης μια σημαντικη ερωτηση.
Εχετε παρατηρησει αν τα ψαρια συμπεριφονται πιο φυσικα (δλδ να απομακρυνονται ενστικτωδως απο τον ανθρωπο οπως θα εκαναν και στη φυση) σε οσο πιο φυσικα στημενα ενυδρεια βρισκονται?
Μου εχει κανει εντυπωση, οταν τα ιδια ψαρια (αγγελοψαρα f1) σε προχειρα στημενο ενυδρειο αδειο χωρις φυσικη διακοσμηση φαινονταν πιο ηρεμα (δεν εκαναν τιποτα, απλα κοιταγαν απ'εξω), και οταν μπηκαν σε φυσικο περιβαλλον η συμπεριφορα αλλαξε προς τη wild συμπεριφορα, πηραν δλδ θεσεις στο ενυδρειο, εκαναν κινησεις ιεραρχιας, επεφταν φαπες, κοπαδιαζαν σε αποτομες κινησεις εξω απο το ενυδρειο, εμπαιναν στις κρυψωνες τους αναμεσα στα ξυλα κλπ
Ακομα και τα pet χρυσοψαρα ειδα να αποκτουν πιο λιμνισια συμπεριφορα, οταν βρισκονται σε φυσικα στημενο χωρο με κρυψωνες.
Καπου διαβαζα και για τις αφρικανες που χωρις πετρες το ενυδρειο φαινονταν ηρεμες. Δεν ειχαν μαλλον τιποτα να διεκδικησουν.
.

[stratigos24]

Αρχική Δημοσίευση από delta66

Εχετε παρατηρησει αν τα ψαρια συμπεριφονται πιο φυσικα (δλδ να απομακρυνονται ενστικτωδως απο τον ανθρωπο οπως θα εκαναν και στη φυση) σε οσο πιο φυσικα στημενα ενυδρεια βρισκονται?

Ρε συ Σπυρο... δηλαδη με νοιωθεις. Απο οταν ξεκινησα να βαζω φυτα μεσα και δωσ'του να εχουν κρυψωνες και δωσ'του και αλλα φυτα και δωσ'του και φυτο επιφανειας κλπ, απο τοτε σιγα σιγα αρχισαν να εχουν αυτο τον φοβο που και που.

Στην αρχη (αν θυμασαι και απο τα βιντεακια που ειχα βαλει), σε ολο το ενυδρειο κινοντουσαν τα rasbora και δεν τα ενδιεφερε αν υπαρχω εγω. Kαι οταν ταιζα, ολα στο χερι μου (και τωρα ερχονται, αλλα ειναι αναλογα τις ωρες τους).

[delta66]

Μηπως σε καποιες περιπτωσεις οταν νομιζουμε οτι δεν φοβουνται, δεν βλεπουμε τον φοβο τους ή αδιαφορια τους (ως καταθεση των οπλων)?

[polykarpos]

εχει δικιο σε αυτο που λεει ο Σπυρος , σε αδειο ενυδρειο ειναι απλα πλήρως εκτεθειμένοι απο όλες τις πλευρές , αν μπουν μέσα φυτά , πέτρες ξύλα κλπ διακοσμητικά εκεί θα αλλάξει η συμπεριφορά τους αφού πρώτα εξασφαλίσουν μια κρυψώνα εκ του ασφαλούς κ μετά θα μπορέσουν να τσαμπουκαλευτούν. Πάντα στα όρια που τους παίρνει , άλλωστε το μεγάλο ψάρι πάντα τρώει το μικρό κ το μεγάλο ψάρι πάντα έρχεται απο εκεί που ΔΕΝ το περιμένεις!!!

χαχαχα μου θυμίζει εκείνο το καρτούν με το μικρό σκυλάκι που όσο ήταν δίπλα στο μεγάλο το μπουλντόγκ (τσιράκι,συνέχεια γάβγιζε!