Θερμοκρασία - υψηλή, χαμηλή και γιατι?

[Χαραμάδας]

[quote=Tolis;352118]Καλως σας βρηκα αλλά δεν θα παρω!

Αγαπητέ κ.Τόλη, βλέπω ότι δεν έχετε και πολλή μεγάλη συμπάθεια στους δίσκους, ίσως λόγω δυσκολίας και συνθηκών,που χρειάζεται ένα ενυδρείο με δίσκους,ίσως για κάποιον άλλο λόγο.Η δική μου άποψη όσον αφορά αυτά τα υπέροχα(κατ'εμέ )ζωντανά είναι η εξείς.Πιστεύω ότι ο δίσκος,όπως και όλα τα ζωντανά του πλανήτα μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικες συνθήκες όσον αφορά το PH και τη θερμοκρασία του νερού.Το 1995 το περιοδικό ''τροπική ζώνη'' σε άρθρο του για τους δίσκους,έγραψε ότι τους συναντάμε σε όλους τους τυπους των νερών του Αμαζονίου,από τα πολύ όξινα,σχεδόν μαύρα νερά του Rio Negro,μέχρι τα αλμυρά και ξασπρισμένα νερα μερικών από τους νότιους παραποτάμους του.Αλλο το PH και η θερμοκρασία στη μια περιοχή και τελείως διαφορετικές οι συνθήκες στην άλλη.Από την προσωπική μου εμπειρία,πρίν 15 χρόνια είχα δίσκους σε κοινονικό (κιβωτό του Νόε) ενυδρείο,με PH 7.0 και θερμοκρασία 25c,χωρίς κανένα πρόβλημα,ενώ τώρα έχω δισκοενυδρείο,με PH 6.5 και temp 29c, με λίγα(ευτυχώς) προβληματάκια.Καταλήγω ότι το βασικότερο είναι οι ''σταθερές συνθήκες νερού και temp" και το φρέσκο νεράκι(συχνές αλλαγες).Ευχαριστώ.

[Tolis]

Αγαπητέ κ.Τόλη, βλέπω ότι δεν έχετε και πολλή μεγάλη συμπάθεια στους δίσκους, ίσως λόγω δυσκολίας και συνθηκών,που χρειάζεται ένα ενυδρείο με δίσκους

Οταν πριν 25 χρονια κραταγα δισκους στο Βελγιο οπου το νερο της βρυσης ειναι υγρη πετρα, (και δεν ειχαμε οσμωσεις και αλλα καλουδια) μαζι με αλλο ενα μελος του συλλογου που ημουνα μελος, πηγαιναμε καθε δυο τρεις κυριακες στις Αρδεννες στα συνορα με τη Γαλλια σε ενα συγκεκριμενο χωριο ψηλα και γεμιζαμε μπιτονια απο τη βρυση του χωριου που ειχε (μονο εκει) μαλακο νερο (και συνανταγαμε χομπιστες απο βελγιο, ολλανδια, γερμανια, γαλλια που ερχοντουσαν για τον ιδιο λογο - οι χωρικοι μας κυτταγανε περιεργα). Ακομα και τωρα κανω ταξιδια σε συνεδρια συλλογων μονο για να παρω ειδη που θελω (η για να δωσω εκει ειδη που εχω αναπαραγει) - η δυσκολια δεν με τρομαζει πιστεψε με! Απλως δεν εχω το "παθος" με τους δισκους που εχω με αλλα ειδη - τα υπολοιπα που λεω ειναι χιουμορ που απευθυνεται σε συγκεκριμενους δισκαδες με πολλα(το) μαλλια.

[Χαραμάδας]

Αρχική Δημοσίευση από Tolis

Οταν πριν 25 χρονια κραταγα δισκους στο Βελγιο οπου το νερο της βρυσης ειναι υγρη πετρα, (και δεν ειχαμε οσμωσεις και αλλα καλουδια) μαζι με αλλο ενα μελος του συλλογου που ημουνα μελος, πηγαιναμε καθε δυο τρεις κυριακες στις Αρδεννες στα συνορα με τη Γαλλια σε ενα συγκεκριμενο χωριο ψηλα και γεμιζαμε μπιτονια απο τη βρυση του χωριου που ειχε (μονο εκει) μαλακο νερο (και συνανταγαμε χομπιστες απο βελγιο, ολλανδια, γερμανια, γαλλια που ερχοντουσαν για τον ιδιο λογο - οι χωρικοι μας κυτταγανε περιεργα). Ακομα και τωρα κανω ταξιδια σε συνεδρια συλλογων μονο για να παρω ειδη που θελω (η για να δωσω εκει ειδη που εχω αναπαραγει) - η δυσκολια δεν με τρομαζει πιστεψε με! Απλως δεν εχω το "παθος" με τους δισκους που εχω με αλλα ειδη - τα υπολοιπα που λεω ειναι χιουμορ που απευθυνεται σε συγκεκριμενους δισκαδες με πολλα(το) μαλλια.

Εγώ πάλι πιστεύω ότι όση μεγαλύτερη είναι η δυσκολία,στη διατήρηση κάποιου είδους στο ενυδρείο,τόσο περισσότερος είναι και ο χρόνος(αρκεί να τον έχουμε) που αφιερώνουμε σ'αυτό,άρα μαθαίνουμε περισσότερα και αποκτούμε παραπάνω εμπειρίες.Κάθε είδος στο ενυδρείο έχει τη δική του ομορφια και μαγεία.Το ίδιο έκανα και έγω το 1991 στη Στουτγαρδη,οταν κουβαλούσαμε 30lit μπιτόνια από το Kόlle zoo,για να διατηρισουμε τα σκαλαράκια μας αφου το νερό εκεί ήταν heavy metal.Ωραίες εποχές τότε φίλε μου.