#1
|
||||
|
||||
Περί χρυσόψαρων*
--------------------------------------------------------------------------------
Title: Re: Μια βοήθεια για έναν αρχάριο!!! Post by: zincfree on 03/23/02 at 05:55:50 -------------------------------------------------------------------------------- Πάρτε μία ιδέα: Χρυσόψαρα (Goldfish) - επιστημονικό όνομα: Carassius auratus. Κοινώς ο Κινέζικος Κυπρίνος που ζει πλέον σε όλες τις περιοχές του πλανήτη όπου υπάρχουν δροσερά νερά. Έχει χρυσαφί πορτοκαλί χρώμα σε αντίθεση με τον κοντινό του συγγενή Carassius carassius του ευρωπαϊκού Κυπρίνου (και Cyprinus carpio ή Crusian και Prussian Carp), που είναι καφετίς ή καφεπράσινος, του κοινώς ονομαζομένου στη χώρα μας και Γριβάδι. Το C. auratus, φτάνει σε τελικό μέγεθος τα 40 cm, σε αντίθεση με τον ευρωπαίο συγγενή του (C. carassius) που διπλασιάζει το τελικό του μέγεθος (για όποιον δεν το κατάλαβε αυτό, μιλάμε για 80 cm). Kαι τα δύο είδη ζουν σε αρκετά σκληρά και σχετικά αλκαλικά νερά. Αυτά που κυκλοφορούν στην Ελλάδα (από τις αρχές της δεκαετίας του '50) προέρχονται είτε από υποτυπώδεις "υδατοκαλλιέργειες" της γειτονικής μας Ιταλίας (οπότε είναι και υβρίδια των δύο ειδών με αποτέλεσμα να επηρρεάζεται το τελικό τους μέγεθος και το χρώμα), από υδατοκαλλιέργειες των Ισραηλινών Κιμπούτς που ασχολούνται μόνο με το μικρόσωμο ασιάτικο είδος, από προσπάθειες κάποιων στα Γιάννενα (μιλάμε για το ευρωπαϊκό μεγαλόσωμο και μακροβιότερο είδος ζευγαρωμένο με το ασιάτικο εξαδελφάκι του), από την Κίνα και κάποιες σπανιότερες φορές από νησιά του Αιγαίου (πχ. Σύρος, Τήνος, Χίος κλπ) όπου τα ψάρια καλλιεργούνται από σπόντα σε δεξαμενές συγκέντρωσης ομβρίων και υπόγειων υδάτων για τις ανάγκες άρδευσης των χωραφιών. Και τα δύο είδη ζουν πάρα πολλά χρόνια στο φυσικό τους περιβάλλον, ενώ σπάνια ξεπερνούν τα τρία χρόνια ζωής (από προσωπικές "έρευνες"), αν και δε βγάζουν κάποιες φορές ούτε το μήνα σε γυάλες. Σημειωτέον τα ευρωπαϊκά ζουν καμμιά πενηνταριά χρόνια - ή και περισσότερο ίσως, αφού τα μακρινά εξ' Ιαπωνίας εξαδέλφια τους Nishigigoi (κοινώς Κόι) ξεπερνούν κάποιες φορές τον αιώνα ζωής (έχει σημειωθεί Κόι 110 ετών) και παίρνουν αρκετά καλό βάρος. Στη Βόρεια Ελλάδα τα λένε απλά "Ψάρι" (ψαράδες των Πρεσπών) και αποτελούν μαζί με άλλα είδη, τα βρώσιμα ψάρια που καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες των παραλίμνιων κατοίκων αλλά και των υπολοίπων βοριοελλαδιτών που δεν διαθέτουν πρόσβαση στη θάλασσα. Η επιλεκτική αναπαραγωγή των ειδών οδήγησε σε διάφορα "τεχνητά" strains Κυπρίνων όπως τα τρίχρωμα Σουμπούνκιν (και όχι Ζουμπούκια όπως τα αποκαλούν κάτι άσχετοι), Κάλικο, Ρυούκιν, Λάιον χεντ, Σαράσσα, Μπαμπλ άι, Περλ σκαίηλ και λοιπά Οράντα, καθώς και τα Κόι (Νισίκιγκόι). Ζουν σε νερά με χαμηλές θερμοκρασίες (έως 22 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι) πλούσια σε Οξυγόνο και τρέφονται με μακροφύκη, πλακτονικούς οργανισμούς, νύμφες και προνύμφες εντόμων, σκουλήκια και άλλους βενθικούς οργανισμούς. Το ασιάτικο είδος γεννάει περί τα 1.000 αβγά όταν η θερμοκρασία ανέβει στους 22 βαθμούς Κελσίου. Τα αρσενικά είναι πιο μικρόσωμα και πιο αδύνατα από τα θηλυκά άτομα και μπορεί να παρουσιάζουν εξογκώματα επάνω στα βραγχιακά επικαλύματα την εποχή της ωοτοκίας τους. Το χρυσαφί τους χρώμα το παίρνουν μετά το πρώτο οκτάμηνο της ζωής τους. Το ευρωπαϊκό ξαδέλφι του γεννάει έως και 300.000 αβγά (περί τις 4000 κάθε γέννα) από το Μάιο μέχρι τον Ιούνιο. Τα θηλυκά είναι πιο μεγαλόσωμα και πιο παχουλά από τα αρσενικά. Και τα δύο είδη ζουν σε μεγάλης έκτασης υγροτόπους (πχ λίμνες) και δεν είναι ψάρια ενυδρείων, λόγω των αυξημένων αναγκών τους για χώρο, πολύ διαλυμένο Οξυγόνο στα νερά τους και γιατί στις υψηλότερες - από ότι τα είδη συνηθίζουν να ζουν στους φυσικούς τους χώρους - θερμοκρασίες ο μεταβολισμός τους αυξάνεται δραματικά με αποτέλεσμα να απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες ενώσεων του Αζώτου (Αμμώνιο, Αμμωνία) δια μέσου των ούρων/κοπράνων και των βραγχίων τους. Τα κρύα νερά ως γνωστόν περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες διαλυμένου Οξυγόνου γι' αυτό σε θερμοκρασίες εντός σπιτιού τα ψάρια υποφέρουν από έλλειψη Οξυγόνου με αποτέλεσμα βραγχιακά προβλήματα (συνήθως παρασιτικές μολύνσεις και μυξοβακτήρια) ή και περεταίρω προβλήματα τέτοιας φύσης. Το καθεστώς που έχει επιβληθεί για την φροντίδα τους (αδειάζουμε όλο το νερό της γυάλας, αφού συνήθως διατηρούνται εντελώς εσφαλμένα σε γυάλες) τους προξενούν stress με αποτέλεσμα τον γρήγορο θάνατο ή τα σοβαρά προβλήματα υγείας. -------------------------------------------------------------------------------- Title: Re: Μια βοήθεια για έναν αρχάριο!!! Post by: zincfree on 03/23/02 at 05:57:51 -------------------------------------------------------------------------------- Συνέχεια από το προηγούμενο (δεν μου πήγαινε να κόψω κάτι): Εκατομμύρια τέτοια ψάρια ψοφολογάνε καθημερινά σε γυάλες οπότε ξανασκεφτήτε το όταν πάτε να πάρετε χρυσόψαρα για τη γυάλα σας ή για το στρώσιμο των ενυδρείων σας. Η φυσική τους ανθεκτικότητα σε παράσιτα (αφού μπορούν να ζούν ακόμη και σε λασπώδεις βυθούς) τα κάνει - συν τοις άλλοις - φορείς επικίνδυνων παρασίτων, που ενώ δεν ενοχλούν τους ίδιους τους κυπρίνους καθόλου ή τους ενοχλούν ελάχιστα, μπορεί να σας σκοτώνουν τα τροπικής προέλευσης ψάρια σας, μιας και σε ζεστά νερά αυτοί οι οργανισμοί αναπτύσονται ραγδαία και γρηγορότερα από ότι στα κρύα νερά του φυσικού τους περιβάλλοντος. Εάν έχετε την τύχη διατήρησης garden pond (λιμνούλα κήπου) μπορείτε να τα προτιμήσετε άνετα, αρκεί να ακολουθήτε τη σωστή κατεύθυνση για τη διατήρησή τους γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο είδος για διατήρηση, παρ' όλο που έτσι έχει - κακώς - διαδωθεί. Οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με αυτά τα ψάρια στην Ελλάδα ήταν ο Αντρέας ο Δημητρόπουλος και ο Βάος (εάν δεν έχω λάθος πληροφορίες) ο οποίος μάλιστα εισήγαγε για πρώτη φορά (αρχές της δεκαετίας του '60) μαύρα Orandas και (εάν επίσης δεν κάνω λάθος) ο πατέρας του Χρήστου του Καλούδη (αξιοπρεπές Lfs στον Πειραιά) τα ονόμασε Κογκολέζους, προφανώς λόγω του χρώματός τους. Μην πιάσω κανένα να πει ότι δεν ήξερε, γιατί σας τα είπα όσο καλύτερα γινόταν και ο Takis τώρα με βρίζει που δεν έγραψα ένα άρθρο για το θέμα αλλά περιορίστηκα σε ένα απλό post. |
#2
|
||||
|
||||
ΕΥΓΕ!
Παρα πολυ καλο, πρεπει να γινει και αρθρο.
__________________
Και ειπε το χρυσοψαρο:"Πρεπει να υπαρχει Θεος, αλλιως ποιος αλλαζει το "νερο"." Το παλιό 90λιτρό μου Ο βιότοπος Tanganyika μου Το 120λιτρό μου Ο 2ος βιότοπος Tanganyika μου To παλιο 35λιτρο Amano μου |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|