Ανακύκλωση νερού

[Τάκης]

Γεια σας και πάλι παιδιά,
θέλω να σας δείξω πως εκμεταλλεύομαι τα νερά από τις αλλαγές των ενυδρείων.

Έως τώρα έχω 3 ενυδρεία








Και ένα ταρατσόκηπο με 60 περίπου γλάστρες μικρές μεγάλες




Όλα ξεκίνησαν το 2011 που όταν ήρθε ο λογαριασμός νερού με ποσό 185 Ευρώ είδα αστράκια και να σκεφτείτε πως τότε δεν είχα ενυδρεία. Και τότε αποφάσισα να υλοποιήσω μια ιδέα που είχα 2-3 χρόνια πριν αλλά η γκρίνια της συζύγου πως θα χαλάσω πάλι λεφτά για τη ταράτσα έπαιρνε παράταση. Υπήρχε ήδη μια υποδομή, υπήρχε ένα είδος αποχέτευσης και σε κάθε πιατάκι κάθε γλάστρας είχα προσαρμόσει σωλήνα (σπιράλ ηλεκτρολογικό βαρέως τύπου όπως αυτό που έχουν και τα air condition για το νερό).



Εκμεταλλευόμενος τη ρήση της ταράτσας είχα βάλει περιμετρικά σωλήνα 32αρα PVC που επάνω της είχα συνδέσει τα σωληνάκια από κάθε γλάστρα και όλο αυτό κατέληγε στη υδρορροή της ταράτσας. Αυτό το είχα φτιάξει για να μη τρέχουν τα νερά στη ταράτσα γιατί μετά από κάθε πότισμα πλημύριζαν τα πιατάκια και το νερό μου λέρωνε το χώρο, και το έφτιαξα για να μαζεύεται το νερό στην υδρορροή. Κάθε φορά που πότιζα έβλεπα να τρέχει το νερό στο δρόμο και να φτάνει 2 τετράγωνα μακριά και ήταν αδύνατο να προσαρμόζω συνέχεια τα μπεκάκια για να τρέχει το ανάλογο νερό στη κάθε γλάστρα έτσι ώστε να μη έχω υπερχείλιση. Σκέφτηκα λοιπόν πως πρέπει να κάνω κάτι να μαζεύω αυτό το νερό που περισσεύει γιατί τελικά ήτα πάρα πολύ και η σπατάλη μεγάλη. Τεχνικά υπήρχε το πρόβλημα πως όλο αυτό ήταν στην επιφάνεια της ταράτσας και δεν είχα τη κατάλληλη υψομετρική διαφορά για μαζεύω το νερό. Η λύση ήταν πως η περισυλλογή έπρεπε να γίνει στον από κάτω όροφο. Άνοιξα 2 τρύπες στη ταράτσα δίπλα από την υδρορροή και κατέβασα τη 32αρα σωλήνα , τη σωλήνα επιστροφής και καλώδια για παροχή ρεύματος, έφτιαξα ένα δοχείο γαλβανιζε χωρητικότητας 60-70 λίτρων περίπου και έβαλα μέσα μια υποβρύχια αντλία λυμάτων με ηλεκτρικό φλοτέρ. Όταν το νερό σε αυτό το δοχείο φτάνει περίπου στη μέση του δοχείου, ενεργοποιείτε η αντλία και μου στέλνει το νερό πάλι επάνω στη ταράτσα.








Εκεί τοποθέτησα ένα βαρέλι 60 λίτρων σαν φίλτρο που έχει μέσα χαλίκι και 3-4 παλιά μαξιλάρια από αφρολέξ που καθαρίζει το νερό πριν φτάσει σε ένα βαρέλι 200 λίτρων.






Μετά υπάρχει ένα πιεστικό που τραβάει από το μεγάλο βαρέλι και στέλνει το νερό στους χρονοδιακόπτες για το αυτόματο πότισμα και σε βρύση για να ποτίζω εξτρά όποτε θέλω.



(Το πιεστικό είναι καλυμμένο σε ένα ξύλινο κουτί από παλέτες για να το προφυλάσσω από βροχή και ήλιο, αυτό με τις περσίδες)





Στο μεγάλο βαρέλι υπάρχει και φλοτέρ που όταν το νερό πέσει κάτω από ένα συγκεκριμένο σημείο τραβάει νερό από το δίκτυο. Τη περίοδο που έκανα αυτή τη κατασκευή έφτιαξα και το 1ο ενυδρείο. Το συνολικό κόστος της κατασκευής μου στοίχισε περίπου 300-350 Ευρώ (105 το πιεστικό, 35 η αντλία λυμάτων, 60 περίπου το γαλβανιζέ, 50-60 τα 2 βαρέλια, και τα υπόλοιπα σωληνώσεις υδραυλικά και ηλεκτρολογικά).
Η γκρίνια βέβαια από τη σύζυγο υπήρχε πως το σύστημα δεν θα αποδώσει και πως θα πάνε χαμένα τα λεφτά και μάλιστα σε μια περίοδο που υπήρχαν μεγάλες δυσκολίες. Εγώ περίμενα το λογαριασμό νερού Ιουνίου-Ιουλίου-Αυγούστου που τη προηγούμενη χρονιά ήταν 185 Ευρώ, και ήρθε, 74 Ευρώ, όπως καταλαβαίνεται έπεσε μούγκα στη στρούγκα, το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από το αναμενόμενο και υπήρχε ήδη και 1 ενυδρείο. Επίσης εφαρμόζοντας το σύστημα αυτό σταμάτησα και όλα τα λιπάσματα που έβαζα στα φυτά, εκτός από τις γλάστρες με τα λαχανικά (έχω και από αυτά) που βάζω μόνο κοπριά. Όπως καταλαβαίνεται τα θρεπτικά στοιχεία που υπήρχαν στο νερό που έφευγε από τις γλάστρες και πήγαινε στον δρόμο , γύριζαν πάλι στις γλάστρες και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό, τα φυτά καλοποτίσμενα, καταπράσινα και μεγάλωναν πολύ γρήγορα . Ήρθε και ο επόμενος λογαριασμός που το 2011 ήταν 75 Ευρώ και με το σύστημα αυτό έπεσε στα 47, αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Βέβαια και φέτος είχα μια μικρή γκρίνια πως ότι κόστος κερδίσαμε θα μας τα φάνε τα νερά από τα ενυδρεία αλλά όταν ήρθε και ο φετινός μεγάλος λογαριασμός με 71 Ευρώ (3 Ευρώ μικρότερος από το προηγούμενο) ξανά μούγκα στη στρούγκα. Τώρα πλέον όλες οι αλλαγές από τα 3 ενυδρεία πάνε στο γαλβανιζέ δοχείο στο μπαλκόνι και οτιδήποτε νερό χωρίς χημικά ή απορρυπαντικά καταλήγουν εκεί, πλύσιμο κουβάδων, σφουγγάρισμα ταράτσας, σφουγγαρίζω μόνο με μάπα και καθαρό νερό και αδειάζω το κουβά του σφουγγαρίσματος στις γλάστρες που καταλήγει στην ανακύκλωση και αυτό, και 1-2 φορές το χρόνο με πλυστικό και χλωρίνη που αυτό καταλήγει στον υπόνομο. Το όλο σύστημα θέλει 2 φορές το χρόνο καθάρισμα στα αφρολέξ του φίλτρου γιατί μαζεύεται πολύ λάσπη από τις γλάστρες και 1 φορά το χρόνο άδειασμα και καθάρισμα το μεγάλο βαρέλι. Υπάρχει και ένα φιλτράκι πριν το πιεστικό που και αυτό θέλει καθάρισμα κάθε 2-3 μήνες. Το νερό που έρχεται από την ανακύκλωση είναι κίτρινο μεν αλλά ξάστερο που σημαίνει πως το φίλτρο κάνει καλή δουλεία και δεν έχω κανένα πρόβλημα με το πιεστικό ή να βουλώνουν τα μπεκάκια. Τελικά το όλο επιχείρημα πέτυχε και από ότι υπολόγισα χοντρικά έκανα απόσβεση σε 1,5 χρόνο ίσως και λιγότερο και τα νερά των ενυδρείων επαναχρησιμοποιούνται στο έπακρον εκτός τώρα τον χειμώνα που το πότισμα δεν είναι τόσο συχνό αλλά και το βαρέλι γεμίζει και από τη βροχή. Ξέχασα να σας πω πως εκμεταλλεύομαι και το βρόχινο νερό γιατί ρίχνω στην ανακύκλωση και ότι βρόχινο νερό μαζεύεται στο ταρατσάκι του πλυσταριού που είναι 10-12 τμ περίπου.

Και μία άποψη του ταρατσόκηπου