Η γαλανοματα. Μια ιστορια φιλιας.

[Raven]

Η ιστορια ξεκιναει πριν 3-4 χρονια οταν ανεπτυξα φιλια με μια αδεσποτη σκυλιτσα του δρομου.
Προκειται για μια δεμενη ομαδα απο 3-4 αδεσποτα, απο αυτα που εχουν στειρωθει ,εμβολιασθει απο τον δημο και κερδισαν το δικαιωμα να ζουν ελευθερα στην πολη.Αρχηγος τους ειναι η Γαλανοματα.

Μολις ειδα για πρωτη φορα την Γαλανοματα, τρελλαθηκα με τα υπεροχα, γλυκα, γαλανα ματια της και τον καλοσυνατο και χαρωπο χαρακτηρα της. Σιγουρα καποιος απο τους γονεις της ηταν Husky και απορω πως ενα τοσο ομορφο και καλοσυνατο ζωο βρεθηκε να ζει ολη του την ζωη αδεσποτο !

Παντοτε λοιπον οποτε περνουσα απο το στεκι τους τα χαιδευα και επαιζα για λιγο μαζι τους και με γνωριζαν αναμεσα στο πληθος.Ειχα ομως ιδιαιτερη αδυναμια στην Γαλανοματα μου και εκεινη εδειχνε να ανταποδιδει τα αισθηματα μου με τον ιδιο τροπο.

Τους τελευταιους μηνες καθε βραδυ που σχολουσα απο την δουλεια , περναγα απο το περιπτερο οπου ηταν εδρα της αγελης και η Γαλανοματα μαζι με την παρεα της ,με συνοδευε μεχρι την πορτα του σπιτιου μου.
Μια νυχτα μια τρελλη ηρθε φωναζοντας κατα πανω μου ζητωντας μου τσιγαρο, και παραλιγο να την φανε. Την κυνηγησαν για 100 μετρα περιπου !!
Μου αρεσε που ειχα τετοια συνοδεια καθε νυχτα και ενοιωθα ασφαλεια οταν ειχα την σκυλα αυτη να περπαταει διπλα μου.

Πριν 3 μερες η φιλια αυτη προχωρησε ενα σταδιο παρακατω, οταν η Γαλανοματα απαιτησε να ανεβει μαζι μου στο διαμερισμα, να δει που μενω.Αφησα λοιπον ανοιχτη την πορτα, μπηκε, ερευνησε ολο το σπιτι μυριζοντας και εξεταζοντας ολα τα δωματια και επειτα αφου με καληνυχτησε με μια ματια γυρισε και κατεβηκε τις σκαλες, πηγαινοντας στα αλλα αδεσποτα που την περιμεναν.
Ειχα δεχτει επισκεψη απο μια φιλη, αυτο ηταν ολο...

Την επομενη νυχτα ηταν παλι στην γνωστη θεση και με περιμενε. Αυτη τη φορα με ειδε απο μακρια και ετρεξε να περασει τον κεντρικο δρομο για να με προυπαντησει και να μου κανει τις γνωστες χαρες.
Συνοδεια παλι στο σπιτι, αποχαιρετισμος και ανεβαινω στο διαμερισμα. Πριν κλεισω την πορτα , ακουω σκυλισια βηματα στις σκαλες και να σου η κυρια να ανεβαινει παλι για επισκεψη. Αυτη τη φορα ομως δεν εδειχνε διαθεση να φυγει κι ετσι εκλεισα την πορτα, την κερασα δροσερο νερακι και καθησα στον υπολογιστη.
Η Γαλανοματα, εμεινε μαζι μου ολη νυχτα ξαπλωμενη διπλα μου στον καναπε οπου κοιμηθηκα και μου εκανε εντυπωση ποσο ησυχη ηταν. Φαινοταν οτι ειχε μεγαλωσει καποτε σε σπιτι, γιατι ηξερε να κινειται αναμεσα στα επιπλα και καταλαβαινε ο,τι της ελεγα. Το μονο που ηθελε ηταν να ειναι κοντα μου και φανηκε ποσο ευτυχισμενη ηταν που (νομισε) ειχε βρει ενα σπιτι επιτελους. Φαγητο δεν εχει δεχθει απο μενα ποτε παρολο που της κουβαλουσα ενα σωρο λιχουδιες.
Κι εγω ενοιωθα ενα ειδος ευτυχιας που την ειχα κοντα μου και δεν θεωρησα ουτε στιγμη τον εαυτο μου ως αφεντικο της αλλα ως 2 καλοι φιλοι που επιτελους ηταν μαζι. Αρχισα να σκεφτομαι το ενδεχομενο να την αφησω να ζει μαζι μου οσο και οποτε θελει,μιας και ειχα αρχισει να δενομαι με το ζωο αυτο και μου ειχε κανει εντυπωση η εξυπναδα της και ο ηπιος χαρακτηρας της.

Την αλλη μερα το πρωι, ξεκινησα για καποιες δουλειες που ειχα. Η Γαλανοματα περιμενε υπομονετικα εξω απο το κουρειο, την Τραπεζα, την καφετερια, χωρις να της πω τιποτα , και δεν με αφησε στιγμη.
Περνωντας απο το στεκι της, χαιρετισε με παιχνιδια την αγελη της αλλα επελεξε να με ξανακολουθησει ως το σπιτι, παρολο που δεν της το ζητησα.

Το σπιτι μου ειναι στον 1ο και πρεπει να περασω απο την αυλη της γειτονισας για να ανεβω στο διαμερισμα.
Η Γαλανοματα απο πισω μου, οταν την βλεπουν, αρχιζει η υστερια...
Η γειτονισσα φωναζε βοηθεια...να βγει ο αντρας της να διωξει το θεριο. Εκεινος να φωναζει "ουστ" και οι 2 μαζι να κρατανε το χερι μπροστα στο στομα τους να μην ....εισπνευσουν μικροβια. Φωνες και φασαρια, και επειτα προειδοποιησεις οτι εχουν μικρο παιδι και θα κολλησουν τιποτα, οτι μαδαει και οι τριχες ειναι επικινδυνες και τελεσιγραφο οτι θα γινει χαμος αν κρατησω το σκυλι.
Να πω οτι δεν το περιμενα...θα πω ψεμματα. Θα επρεπε να τσακωθω ασχημα με την γειτονια αν ηθελα να κρατησω την φιλη μου.Και θα το εκανα..
Το προβλημα ομως ειναι αλλου...
Οταν νοικιασα το σπιτι, ενας ορος μονο υπηρχε. Οτι δεν θα φερω κατοικιδιο (προφανως η σπιτονοικοκυρα ηξερε τι θα γινοταν..) και υποσχεθηκα οτι δεν θα το κανω.
Ειμαι ανθρωπος που τηρει τον λογο του και δεν τον αθετω ποτε.

Με βαρια καρδια πηρα την Γαλανοματα και την επεστρεψα στο γνωστο της στεκι με τους αλλους αδεσποτους που την περιμεναν. Φευγοντας πηγε να με ακολουθησει και της ζητησα να μεινει εκει σπρωχνοντας την απαλα πισω.
Το καταλαβε αμεσως, τα ματια της πηραν μια βαθια θλιψη και καθισε κατω κοιτωντας με ωσπου εστριψα στην γωνια.

Δεν ξαναπερασα απο το στεκι της απο τοτε,για να μην με ακολουθησει...
Αποψε, γυρνωντας σπιτι απο την δουλεια, την ειδα απο μακρια ξαπλωμενη στο πεζοδρομιο να κοιταει προς το σημειο απ οπου συνηθως εμφανιζομουν.
Αλλαξα διαδρομη και δεν ξαναπερναω απο το στεκι μας γιατι ξερω οτι την απογοητευσα.Το μονο που ηθελε ηταν παρεα και ενα σπιτι. Το μονο που ηθελα ηταν την παρεα της, αν εκεινη ηθελε και επελεγε να μεινει μαζι μου.
Δεν σας κρυβω οτι εχω ενα πλακωμα στο στηθος και εχω βουρκωσει αυτη τη στιγμη που γραφω αυτες τις γραμμες..
Εχω στενοχωρεθει αφανταστα τις τελευταιες μερες.
Ολοι εσεις που εχετε το αγαπημενο κατοικιδιο σας κοντα σας, να ξερετε οτι ειστε πολυ τυχεροι και να το προσεχετε και να το αγαπατε παντα.