Ένας φακός που έχει εστιακό μήκος
18 έως
55mm (18-55mm), είναι ένας zoom φακός και όχι ένα σταθερός. (π.χχ αν ήταν 24mm).
Έχει δηλαδή δακτύλιο που μεταβάλλει την εστιακή απόσταση από τα 18 έως τα 55.
Αυτό επιτυγχάνεται με οπτικά στοιχεία (κοίλα, κυρτά και ασφαιρικά) και έτσι καταφέρνει να λειτουργεί και να εστιάζει πάντα σωστά
http://www.photoreview.com.au/review...al_diagram.jpg
Όσο πιο μικρός είναι ο αριθμός των mm, τόσο πιο ευρυγώνιος είναι ο φακός.
Π.χ. ο Canon
10-22 είναι ένας υπερευρυγώνιος, ο οποίος έχει μεγάλη γωνία κάλυψης.
Από
70 μοίρες στα 10mm έως τις
35 στα 22mm.
Στα
300mm η
γωνία «πέφτει» περίπου στις
3 μοίρες.
Άρα έχεις πολύ μεγάλο και καλό zoom και γεμίζεις το σκόπευτρό σου με το θέμα που βρίσκεται αρκετά μακριά (π.χ ενός πουλιού).
Υπάρχει φακός που λέει στα χαρακτηριστικά του
EF 17-40mm f4 L USM (Έχει έναν αριθμό f και όχι 2)
Το F4 σημαίνει ότι έχει σταθερό «ελάχιστο» F από τα 17 έως και τα 40mm, και είναι πάντα 4.
Όσο πιο μικρό είναι το νούμερο F τόσο πιο φωτεινός (παίρνει δηλαδή πιο πολύ φως) είναι ο φακός, τόσο πιο μεγάλος και βαρύς και ακριβός (με πολλά ακριβά κρύσταλλα μέσα).
Αυτός εδώ
EF 28-300mm f 3,5-5,6 L IS USM δεν έχει σταθερό F.
Μεταβάλλεται από τα
3,5 έως τα 5,6.
Όταν είσαι στα
28 είναι 3,5
Όταν πας π.χ στα
100mm μπορεί να είσαι στα
4,5
Και όταν είσαι στα
300mm είσαι στα
5,6
Αν για μία φωτογραφία σε
f 2,8 θέλει
1 sec για να βγει σωστά φωτισμένη
Στα
f4 θέλει
2 sec και
Στα
f5,6 θέλει
4 sec
Στα
f8 θέλει
8 sec
Άρα όσο ανεβάζεις τα F, τόσο πιο
σκοτεινός γίνεται ο φακός.
Μπορείς να ρυθμίσεις τη μηχανή σου, να κλείσεις το διάφραγμα ενός φακού έως τα
F22 ακόμα και
F32 και να περάσει λίγο φως, αν θέλεις να πετύχεις κάποια πράγματα... Να μειώσεις όμως το διάφραγμα και να περάσει πιο πολύ φως, πιο λίγο από αυτό που λέει επάνω ο φακός, δε μπορείς.
Για τον
EF 17-40mm f4 L USM δεν μπορείς με τίποτα να διαλέξεις κάτω από
F4.