Αν μιλαμε για ενα ενυδρειο που θα επρεπε να ζησει στις απομονωμενες συνθηκες του διαστημικου σταθμου, και αφου βρουμε τροπο να κρατησουμε το νερο και τα ψαρια ΕΝΤΟΣ του ενυδρειου, μπορουμε θεωρητικα και ανεξαρτητως κοστους (εχοντας ενα χημικο εργαστηριο στη διαθεση μας που να μετραει με ακριβεια ολες τις παραμετρους) να αποφυγουμε τις αλλαγες νερου. Αλλα ακομα και τοτε αυτό θα λεγοταν ΠΕΙΡΑΜΑ. Επειδη το ενυδρειο απο χημικης πλευρας ειναι ενα πολυπλοκοτατο διαλυμα η αλλαγη νερού το επαναφερει στις αρχικες συνθηκες.
Για να το πω και λιγο διαφορετικα, ειναι ευκολο να γνωριζουμε με σχετικη ακριβεια και μερικα φτηνα τεστ τι συμβαινει σε ενα δοχειο με καθαρο νερό, αλλα οχι σε ενα δοχειο με νερο μεσα στο οποιο εχουν κολυμπησει και αφοδευσει ψαρια, εχουν αναπτυχθει φυτά, εχουν δημιουργηθει αναεροβιες περιοχες στο υποστρωμα, εχουν διαλυθει οργανικες ουσιες, εχουν αναπτυχθει μικρόβια και ολα αυτα εχουν αλληλοεπιδρασει μεταξυ τους....
Η αλλαγη νερού μεσω της διαλυσης επαναφερει οτιδηποτε εχει ξεφυγει εκτος οριων, επιτυγχανοντας την επιθυμητη ισορροπια.
Αυτος ειναι ο βασικος λογος που οταν το ενυδρειο παρουσιαζει οποιοδηποτε προβλημα, (απο αρρωστια μεχρι αλγη) το πρωτο πραγμα που κανουμε ειναι αλλαγη νερού....
|