Σιγουρα επιβαλλεται σε ψαρια που ειτε επειδη ειναι αρρωστα, ειτε επειδη εχουν μεγαλο προβλημα δυσμορφιας, το να ζουν ειναι πιο επωδυνο απ το να "φυγουν".
Οσον αφορα τα υβριδια ή βαμμενα ή ψαρια με μικρες δυσμορφιες (τετοιες που το ψαρι να μην υποφερει), προσπαθουμε να τους προσφερουμε οσο καλυτερη ζωη γινεται (πολλες φορες παιρνοντας υποψιν οτι αν εχουν καποια ελαττωματα θα πρεπει να εχουν τους καταλληλους - η καθολου - συγκατοικους για να μην εχουν ανταγωνισμο). Υπο τον σημαντικο ορο, να ΜΗΝ τα δωσουμε παραπερα στο χομπι.
Λενε οτι ενας "ανθρωπινος" τροπος ευθανασιας ειναι τοποθετηση του ψαριου σε ενα δοχειο με λιγο νερο, και στην καταψυξη. Πολλοι ομως λενε οτι με αυτον το τροπο υποφερει το ψαρι.
Ενας γρηγορος (αλλα βρωμικος και θελει νευρα) τροπος ειναι γρηγορο βγαλσιμο απο το νερο και γρηγορο κοψιμο του κεφαλιου με κοφτερο μαχαιρι.
Θα ομολογησω οτι δεν εχω κανει ποτε ευθανασια, τις (ευτυχως λιγες) φορες που καποιο ψαρι ηταν αρρωστο, το αφηνα να τελειωσει ησυχα σε ενα απομονωμενο ενυδρειο. Ισως οχι ο πιο γρηγορος θανατος, αλλά προσωπικα δεν εχω το κουραγιο να μπω σε τετοιες διαδικασιες.
|