Σπιτικές λιχουδιές
 

ΥΛΙΚΑ:

• 100 ml καραβιδάκια ή γαριδάκια από έτοιμη τροφή εμπορίου (1 μικρό κουτί)
• 4 ψάρια γαύρος φρέσκα ολόκληρα με τα λέπια, μόνο πλυμμένα εξωτερικά
• 20 περίπου σπυριά καλαμπόκι και 30 αρακά
• 4 φύλλα μαρούλι καλά πλυμμένο
• 1 καρότο ξεφλουδισμένο
• 1 πιπεριά φλωρίνης καλά πλυμμένη και ξεσποριασμένη (αυτό που λέμε πάπρικα)
• 2 σκελίδες σκόρδο ξεφλουδισμένο
• 1 αυγό (μόνο το ασπράδι)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Ψιλοκόβουμε τα καρότα σε κατσαρόλα που βράζει ήδη το νερό στη μέγιστη θερμοκρασία της εστίας μας. Μετά από 3-4 λεπτά προσθέτουμε τον γαύρο, τον αρακά, τα μαρούλια, το καλαμπόκι και την πιπεριά και βράζουμε για άλλα 2 λεπτά. Τέλος ρίχνουμε μέσα και το σκόρδο κομμένο και μετά από 1 λεπτό αποσύρουμε από την φωτιά. Ο λόγος είναι το σκόρδο ίσα να μαλακώσει για να κοπεί πιο εύκολα στο mixer, αλλά όχι να βράσει. Ρίχνουμε την ζεστή σούπα που φτιάξαμε σε σουρωτήρι και ανακινούμε καλά να στραγγίξει από τα υγρά. Καλύτερα αφήνουμε σε καλά αεριζόμενο χώρο μέχρι και μισή ώρα. Μέσα στο mixer αδειάζουμε το μίγμα που παρασκευάσαμε και προσθέτουμε το ασπράδι από 1 αυγό (συγκολητικό γαρ) και τις γαρίδες/καραβίδες. κατόπιν ανακινούμε όσο το δυνατόν καλύτερα ταυτόχρονα με την κίνηση του μοτέρ, ώστε να πετύχουμε την καλύτερη διάλυση του μείγματος. Το μυστικό εδώ είναι ότι μπορούμε να έχουμε επιπλέον τροφή από νιφάδες ή άλλη ξηρά τροφή οποιουδήποτε τύπου, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι το μίγμα θα βγεί κατά το δυνατό περισσότερο στερεό, άρα λιγότερος χρόνο ψησίματος. Στην συνταγή που γράφεται δεν χρειάστηκε να προσθέσω άλλη ξηρά τροφή και ο χρόνο ψησίματος που ακολουθεί αφορά τα προαναφερθέντα υλικά και μόνο. Σε ένα ταψί τύπου λαμαρίνας (για καλύτερη ροή αέρα) απλώνουμε 1 φύλλο αντικολλητικό χαρτί (λαδόκολλα) και αδειάζουμε το μίγμα. Με ένα μεγάλο κουτάλι (από την κάτω πλευρά) ή μια σπάτουλα απλώνουμε τα υλικά, ώστε να σχηματιστεί μια ομοιογενής επιφάνεια ύψους 0,5 εκατοστά. Το ύψος αυτό είναι ικανοποιητικό, διότι λόγω της αφύγρανσης που θα δημιουργήσουμε θα μειώσει το τελικό προϊόν σε περίπου 0,1-0,2 εκατοστά. Ψήνουμε στου 80 βαθμούς κελσίου σε αέρα και το τοποθετούμε χαμηλά το ταψί για βέλτιστη εξάτμιση. Συνολικός χρόνος ψησίματος 3,5 ώρες, μπορεί να ποικίλει με τον τύπο της κουζίνας.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:
Μετά από 2 ώρες ψησίματος, αρχίζει το υλικό μας να στερεοποιείται. Αφαιρούμε την λαμαρίνα και τοποθετούμε την λαδόκολλα πάνω στην σχάρα της κουζίνας μας και την βάζουμε στην μέση του ύψους του φούρνου μας. Πετυχαίνουμε κατ΄ αυτό τον τρόπο, το ψήσιμο από το κάτω μέρος του μίγματος, ώστε να μπορεί να αποκολληθεί στην συννέχεια από το χαρτί. Μετά τον συνολικό χρόνο ψησίματος αφαιρούμε το μίγμα από το χαρτί, σαν να το ξεφλουδίζουμε. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται (διότι εμένα είχε κατά κάποιο τρόπο ξεραθεί σε μερικά σημεία η λαδόκολλα) ώστε να μην μείνει υπόλειμμα από χαρτί στην τροφή που θα συλλέξουμε.

ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ:
Μόλις συλλέξουμε την τροφή, δια της αφής εξασφαλίζουμε ότι δεν υπάρχουν ίχνη υγρασίας. Προληπτικά τοποθετούμε τούλι στο κουτί αποθήκευσης και αφήνουμε σε καλά αεριζόμενο χώρο (πχ μπαλκόνι) για επιπλέον 24 ώρες. Σφραγίζουμε το καπάκι από το κουτί μας και η τροφή είναι έτοιμη. Αν κάποιος έχει την παραμικρή υπόνοια ότι υπάρχει υγρασία μπορεί να κόψει με τα χέρια την τροφή σε μερίδες και να την αποθηκεύσει στην κατάψυξη (για να μην μουχλιάσει).

ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ:
Στην δική μου περίπτωση η τροφή αποθηκεύτηκε κανονικά σε πλαστικό κουτί τροφίμων. Η παραγόμενη ποσότητα είναι περίπου 300 ml. Βέβαια, είναι πιο συμπυκνωμένη από απλές τροφές εμπορίου, οπότε χρειάζεται φειδώ στο τάισμα. Η τροφή, εφόσον προηγουμένως μουλιασθεί σε νερό του ενυδρείου, είναι πλήρως βυθιζόμενη. Απευθύνεται σε ψάρια που τρώνε και φυτικές ίνες και ζωικές πρωτεΐνες. Ομοιάζει πολύ αν την σπάσετε σε μικρά κομματάκια με κανονική τροφή τύπου flakes ή crisps. Ακολουθεί φωτογραφία με απλό λάστιχο που κλείνουμε συσκευασίες, για να αντιληφθείτε το τελικό πάχος της. Εγώ ταΐζω με αυτήν τα χρυσόψαρά μου τα οποία και την ευχαριστιούνται δεόντως! Δεκτή η οποιαδήποτε παρατήρηση ή κριτική.

Ωραιος. Μολις τελιεωσε η προηγουμενη τροφη που ειχα φτιαξει και εψαχνα μια καινουρια συνταγη.


Την βρηκα :D

Κάπως έτσι , αλλά σε μεγαλύτερες ποσότητες (χωρίς γαρίδες, εδω δεν τρώω εγώ γαρίδες), με 1,5 κιλό γαύρο , με ολοκληρα τα αυγα, και επιπλέον βρασμένες φακες , νιφαδες βρώμης, σισάμη , λίγο σιμιγδάλη, απο λαχανικά μαρουλι , καρότο , σπανακι , κουνουπίδι, σκόρδο, και μετά το ψήσιμο στη καταψυξη , ταίζω εδω και μήνες τα γομαράκια μου τα χρυσόψαρα :)

Ωραια παρουσιαση!

Ωραια παρουσιαση και πολυ ομορφος ο γραπτος σου λογος.

Θα είναι η επόμενη μου συνταγή, μόνο με τα υλικά που αναφέρεις, ώστε να έχουν ποικιλία και να εναλλάσσεται η γεύση. Ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια!

ΥΛΙΚΑ:

• 1 καλαμαράκι φρέσκο (μέγεθος 10 εκ. μήκος)
• 1 κομμάτι μοσχάρι καθαρό κρέας χώρίς λίπος και χωρίς τον υμένα (μέγεθος 5 x 3 x 2 εκ.)
• 20 περίπου σπυριά αρακά
• 8 φύλλα μαρούλι καλά πλυμμένο
• 1 καρότο ξεφλουδισμένο
• 1 πιπεριά φλωρίνης καλά πλυμμένη και ξεσποριασμένη
• 3 κουταλιές της σούπας φακές
• 2 σκελίδες σκόρδο ξεφλουδισμένο
• 2 αυγά (κρόκος και ασπράδι)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Για να μήν κουράζω, ισχύουν όλα της αρχικής παρουσίασης. Μόνη παρατήρηση ότι το κρέας και το καλαμαράκι κόπηκαν σχολαστικά με μαγειρικό ψαλίδι σε κομμάτια 1 x 1 εκ. και μπήκαν από την αρχή μαζί με τις φακές και το καρότο για να βράσουν καλά.
Οι λόγοι που επανέρχομαι είναι:
1. Ήθελα να μειώσω τον χρόνο ψησίματος
2. Αντί crisps / flakes ήθελαν να παρασκευάσω pellets / μπιλάκια
Ως εξής: Μόλις βγάλουμε το το μίγμα από το mixer, το ρίχνουμε σε αντικολλητικό τηγάνι. Ψήνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά (οι εστία μου με διαβάθμιση μέχρι 9, ήταν στο 7) με ανοιχτό το καπάκι για περίπου 40 λεπτά. Μετά το τέταρτο, με ξύλινη κουτάλα αρχίζουμε να ανακατεύουμε απαλά το μίγμα. Προσοχή! δεν ξύνουμε το μίγμα που θα πιάσει στο πάτο του σκεύους, διότι αυτό είναι το καμμένο. Όμως, αυτό μας δίνει την δυνατότητα να δημιουργεί μια κρούστα ασφαλείας για το πάνω μέρος που θα συλλέξουμε. Με αυτόν τον τρόπο το υλικό αρχίζει να σβολιάζει, όσο περισσότερο ανακατεύουμε τόσο μικρότερα θα γίνονται τα pellet. Η τροφή είναι έτοιμη χωρίς να απαιτείται άλλο ψήσιμο.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:
1. Ένα μυστικό για αυτούς που επιθυμούν το τέλειο αποτέλεσμα είναι να αδειάσουμε το τελικό προϊον σε χοντρότυπο σουρωτήρι, ώστε θα φύγει το λεπτό υλικό-τρίμματα και θα μείνουν τα ευμεγέθη pellets (χάνοντας βέβαια σημαντική ποσότητα τροφής).
2. Ισχύει η διαδικασία του φούρνου στο σύστημα του αέρα για περισσότερη αφύγρανση, αλλά έτσι αυξάνουμε τον χρόνο, οπότε καλύτερα στην κατάψυξη!!!

Διαφωνώ για το μοσχάρι.
Κατά την άποψη μου δεν πρέπει να δίνουμε κρέας από θερμόαιμα ζώα στα ψάρια (ξέρω ότι κάποιοι δισκάδες θα διαφωνήσουν :cool:).
Δες εδώ αν θέλεις http://www.aquatek.gr/vb/showthread.php?t=59726

Θα συμφωνήσω με τον Κλεόβουλο, μια φόρα έφτιαξα και εγώ και έβαλα κοτόπουλο και το μετάνιωσα, όσο καλά και αν το καθάρισα από τα λίπη έβγαζε λαδίλα στην επιφάνεια του ενυδρείου. Γαύρο και πάλι γαύρο, φθηνό και καλό, βγάζει και αυτός λαδίλα αλλά εξαφανίζεται μετά από λίγο, αλλά είναι ιχθυέλαιο, κάτι που τα ψάρια το αφομοιώνουν πιο εύκολα, ή μπακαλιάρο κατεψυγμένο, όχι ψάρι σε κονσέρβα

Ευχαριστώ για την υπόδειξη και για το εξαίρετο θέμα που υπόδειξες. Ναι ήμουν επηρεασμένος από τους "δισκάδες". Δεν θα ξαναχρησιμοποιήσω κρέας από θερμόαιμα ζώα, άλλωστε υπάρχουν πολλές εναλλάκτικές σε ψάρια, γαρίδες, καλαμάρια κτλ.
-------------------------
Αν και εκτός θέματος, με αφορμή τον υπερσύνδεσμο που παρέθεσες, κάνει αναφορά στην δυσκολία εύρεσης τροφής στο φυσικό περιβάλλον και εύλογα στον περιορισμό του ταΐσματος μέσα στον ενυδρείο. Μιμούμενος κάποιες φορές και συνεπαρμένος (κακώς) από το μέγεθος (αποτελεί ιδανικό στην εποχή μας) το οποίο αντικρύζω σε μαγαζιά-ενυδρεία χρυσοψάρων (ιδιαίτερα για τα fancy) προσπαθώ να προσομοιάσω και τα δικά μου χρυσόψαρα σε αυτό το τελικό μεγάλο μέγεθος. Ποια είναι η γνώμη σας για τα μεγαλωμένα-ενήλικα, έχουν περάσει στην διαδικασία βιομηχανοποίησης-πάχυνσης και έχουν αυτό το μέγεθος; για να γίνονται αρεστά; άρα και εμπορεύσιμα; Άρα να μην προσδοκώ για τα δικά μου, εφόσον βάζω προτεραιότητα την υγεία τους, αυτά τα μεγέθη; Σημείωση, ας θεωρηθεί δεδομένο, χάρη της συζήτησης, η ποιότητα του νερού, των αλλαγών, τα καθαρά λίτρα, κτλ. Αναφέρομαι μόνο στο θέμα της διατροφής.

Αν και είμαστε εκτός θέματος και δεν έχω ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με χρυσόψαρα, θεωρώ ότι είναι καλύτερο για την υγεία των ψαριών (και των ανθρώπων :)) να είμαστε συγκρατημένοι στο τάισμα παρά το αντίθετο.
Με σωστό τάισμα τα ψάρια θα πάρουν το κανονικό τους μέγεθος και θα αναπτυχθούν ομαλά, εξαντλώντας το όριο της ηλικίας τους (που για τα χρυσόψαρα είναι πολύ μεγάλο).