memy
29-01-08, 19:02
Οι πιο κοινές ασθένειες των χρυσόψαρων και η αντιμετώπισή τους.
Το πιο παρεξηγημένο ίσως ψάρι του ενυδρείου μας, είναι το χρυσόψαρο. Ανήκει στην κατηγορία των ειδών κρύου νερού και συχνά το συναντάμε σε λίμνες. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως το ψάρι αυτό είναι ανθεκτικό σε όλες τις κακουχίες που συχνότατα υποβάλλεται από ανίδεους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλά πετ σοπ προτείνουν τη χρήση ενός χρυσόψαρου για το στρώσιμο του ενυδρείου. Για πολλούς χομπίστες το χρυσόψαρο είναι «πολίτης δεύτερης κατηγορίας» και δεν τυγχάνει της ίδιας φροντίδας και περιποίησης με τα τροπικά ψάρια γλυκού νερού.
Παίρνοντας ως δεδομενο ότι το χρυσόψαρο που αποφασίσαμε να βάλουμε στο ενυδρείο μας θέλουμε να ζήσει και να ζήσει καλά, ας δούμε τις συχνότερα εμφανιζόμενες ασθένειες που μπορεί να παρουσιάσει και πώς να τις αντιμετωπίσουμε. Πρώτα όμως ας γίνει σαφές ότι για να δημιουργήσουμε όσο το δυνατόν ιδανικότερες συνθήκες στο ενυδρείο για το χρυσόψαρό μας και νʼαποφύγουμε τις ασθένειες, υπολογίζουμε πως χρειάζονται τουλάχιστον 30 λίτρα νερού ανά χρυσόψαρο μικρού μεγέθους. Χρυσόψαρο που έχει φτάσει τα 10 εκατοστά (χωρίς την ουρά), χρειάζεται τουλάχιστον 50 λίτρα νερού. Αν λοιπόν το ψαράκι σας παρουσιάσει κάποια από τις παρακάτω ασθένειες ενώ βρίσκεται σε πολύ μικρότερο χώρο από το κανονικό, το πρώτο που θα κάνετε είναι να το μεταφέρεται σε ένα μεγάλο δοχείο (λεκάνη, κουβά κλ.π.), το οποίο όμως θα φροντίσετε να είναι απολύτως καθαρό και να μην έχει χρησιμοποιηθεί με απορρυπαντικά. Θα μεταφέρετε και το φίλτρο του σʼαυτό το δοχείο, καθώς και τον θερμοστάτη.
1) Ασθένεια νηκτικής κήστης (swimbladder)
Συμπτώματα: το ψαράκι μας δείχνει σα να χάνει την ισορροπία του, κολυμπά στο πλάι ή και ανάποδα και είτε παραμένει στον πάτο του ενυδρείου γυρισμένο συνήθως στο πλάι, ή επιπλέει στην επιφάνεια χωρίς έλεγχο της πλευστότητάς του.
Αντιμετώπιση: Κάνουμε άμεσα αλλαγή νερού του ενυδρείου κατά 50% (χρησιμοποιώντας πάντα αντιχλώριο) και ρίχνουμε ενυδρειακό αλάτι (ή τυροκομικό) σε αναλογία 1 γραμμάριο ανά λίτρο. Το αλάτι το διαλύουμε πρώτα σε νερό από το ενυδρείο και στη συνέχεια το ρίχνουμε . Αφήνουμε το ψαράκι μια μέρα εντελώς νηστικό και την επομένη του δίνουμε ένα μπιζέλι (αρακά) τριμμένο κι αφού το έχουμε πρώτα βράσει και ξεφλουδίσει. Συνεχίζουμε τάισμα μόνο με αρακά και την επόμενη μέρα κι εφόσον δούμε βελτίωση από την Τρίτη μέρα ταίζουμε νιφάδες ΠΑΝΤΑ μουλιασμένες σε νερό του ενυδρείου για 2-3 λεπτά. Παρακολουθούμε τις παραμέτρους του νερού καθημερινά για τυχόν αύξηση αμμωνίας ή νιτρικών και σε τέτοια περίπτωση προχωρούμε και πάλι σε 50% αλλαγή νερού προσθέτοντας πάντα αντιχλώριο και την ανάλογη ποσότητα αλατιού. Εφόσον το ψαράκι συνέλθει εντελώς, μπορούμε να κάνουμε καθημερινές αλλαγές νερού της τάξης του 20% για να φύγει η αλατότητα σιγά σιγά. Είναι σημαντικό αυτή η διαδικασία να γίνει σταδιακά και όχι απότομα. Ως προληπτικό μέτρο μουλιάζουμε πάντα την τροφή του χρυσόψαρου, είτε είναι σε νιφάδες, είτε σε μπιλάκια, σε νερό απʼτο ενυδρείο πριν το ταΐσουμε. Καλό είναι μια φορά τη βδομάδα να το αφήνουμε νηστικό και την επομένη να ταίζουμε με αρακά ή άλλα λαχανικά (καρότο βρασμένο, λάχανο βρασμένο).
2) Ich (ικ)
Συμπτώματα: Πρόκειται για ένα παράσιτο που συνήθως βρίσκεται στο ενυδρείο μας και πυροδοτείται από στρες και κακή ποιότητα νερού.Το ψαράκι μας βγάζει άσπρα στίγματα σε όλο του το σώμα και στα πτερύγια και την ουρά, σαν μικρά σπυράκια στο μέγεθος της κεφαλής της καρφίτσας. Δείχνει πολύ ανήσυχο, κολυμπά νευρικά και γρήγορα και συχνά ξύνεται σε διάφορα αντικείμενα ή προσπαθεί να κολυμπήσει μπροστά στην έξοδο του φίλτρου.
Αντιμετώπιση: Χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση, καθώς μέσα σε δυο μέρες το παράσιτο γεννάει τʼαυγά του στο ενυδρείο μας και ξεκινά πάλι την ίδια διαδικασία. Εφόσον οι μετρήσεις της αμμωνίας, νιτρωδών και νιτρικών είναι φυσιολογικές, δεν κάνουμε αλλαγή νερού. Σε αντίθετη περίπτωση, προχωρούμε άμεσα σε αλλαγή της τάξης του 50%. Ρίχνουμε στο ενυδρείο ενυδρειακό ή τυροκομικό αλάτι, 3 γραμμάρια ανά λίτρο κι ανεβάζουμε τον θερμοστάτη σταδιακά στους 29-30 βαθμούς. Η αύξηση της θερμοκρασίας είναι πολύ σημαντική στην αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας, μιας και επιταχύνει τον κύκλο ζωής του παράσιτου. Κάθε 2 μέρες αλλάζουμε το 20% του νερού, προσθέτοντας πάντα την αντίστοιχη ποσότητα αλατιού. Υπάρχει και φαρμακευτικό παρασκεύασμα γι αυτή την ασθένεια, το οποίο αν προτιμήσουμε, ακολουθούμε τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία. Φυσιολογικά μέσα σε πέντε μέρες, είτε με τη μέθοδο του αλατιού, είτε με το φάρμακο, τα συμπτώματα θα πρέπει να υποχωρήσουν. Δε βιαζόμαστε όμως να κατεβάσουμε τη θερμοκρασία, ούτε ν΄αραιώσουμε την αλατότητα, μέχρι να είμαστε σίγουροι ότι έχουν εξουδετερωθεί και τʼαυγά του παράσιτου από το ενυδρείο μας. Επίσης η αλατότητα θα πρέπει να μειωθεί όπως και η θερμοκρασία σταδιακά, ενώ δηλαδή η αύξηση της αλατότητας και της οσμωτικής πίεσης δεν επηρεάζει αρνητικά το χρυσόψαρο η μείωσή της το κάνει.
3) Ξέφτισμα της ουράς και των πτερυγίων (finrot)
Συμπτώματα: Πρόκειται για βακτηριδιακή μόλυνση και παρατηρείται εύκολα, καθώς η ουρά ή και τα πτερύγια του χρυσόψαρου αρχίζουν να σκίζονται και να ξεφτίζουν. Συνήθως το ψάρι δεν παρουσιάζει κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του. Αυτή η ασθένεια τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα κάποιας ταλαιπωρίας από άλλη ασθένεια που έχει υποστεί το ψαράκι μας ή και αποτέλεσμα κακής ποιότητας νερού. Πολύ συχνά παρουσιάζεται μετά το ικ ή και σχεδόν ταυτόχρονα.
Αντιμετώπιση: Και γι αυτή την ασθένεια υπάρχει ειδικό φάρμακο, αλλά πολύ αποτελεσματικό είναι επίσης και το Melafix, το οποίο είναι φυτικό παρασκεύασμα κι εντελώς ακίνδυνο για το ψάρι. Και στην περίπτωση του finrotμπορούμε να ακολουθήσουμε αγωγή με ενυδρειακό αλάτι (χωρίς άυξηση της θερμοκρασίας. Αν επιλέξουμε το ειδικό φάρμακο για finrot, ακολουθούμε τις οδηγίες της συσκευασίας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων θεραπεύεται εύκολα, αν διατηρήσουμε σωστές παραμέτρους του νερού. Η συχνή αλλαγή μέρους του νερού κρίνεται απαραίτητη για την αντιμετώπιση και αυτής της ασθένειας. Σε κάθε αλλαγή προσθετουμε το ανάλογο αλάτι ή το ανάλογο Melafix.
4) Μύκητες (fungus)
Συμπτώματα: Το ψάρι μας παρουσιάζει σε διάφορα σημεία του σώματός του ένα βαμβακώδες θαμπό κάλυμμα, που πολλές φορές καλύπτει και τα μάτια. Επίσης είναι πιθανό να παρουσιαστούν κόκκινες γραμμές στην ουρά ή τα πτερύγια. Συνοδεύεται με νωθρότητα στην κολύμβηση και μάζεμα των πτερυγίων.
Αντιμετώπιση: Είναι εξαιρετικά σοβαρή ασθένεια και χρήζει αντιμετώπισης με φαρμακευτική αγωγή. Υπάρχουν στο εμπόριο διάφορα φάρμακα για μύκητες και πρέπει νʼακολουθήσουμε τις οδηγίες του φαρμάκου με αυστηρότητα. Πριν τη χρήση του φαρμάκου θα προβούμε σε αλλαγή 50% του νερού και μετά τη λήξη της θεραπείας θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε άνθρακα στο φίλτρο μας για την απομάκρυνση αυτού. Για μερικές μέρες μετά τη θεραπεία, καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε Melafixή ενυδρειακό αλάτι σε χαμηλή περιεκτικότητα (1 γραμμάριο ανά 5 λίτρα) για προληπτικούς λόγους.
5) Δυσκοιλιότητα
Συμπτώματα: Στην δυσκοιλιότητα το ψαράκι μας εμφανίζει μακριά περιττώματα, ανορεξία, ατονεί,δεν είναι ιδιαίτερα κινητικό και εμφανίζει συνήθως πρήξιμο στην κοιλιά. Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι αυτό το χαρακτηριστικό «κορδόνι» που δημιουργείται από τα περιττώματά του και δύσκολα αποκολλάται από τον πρωκτό του.
Αντιμετώπιση: Σαν πρώτο μέτρο, αφήνουμε το ψαράκι μας εντελώς νηστικό για δύο μέρες. Την τρίτη μέρα ταίζουμε λίγη ποσότητα λαχανικών (βρασμένο αρακά, καρότο ή λάχανο). Για μερικές μέρες από κει και πέρα ταίζουμε μόνο νιφάδες μουλιασμένες σε νερό απʼτο ενυδρείο για 2-3 λεπτά. Φροντίζουμε γενικά να μην παραταϊζουμε το ψάρι μας και να δίνουμε μια φορά τη βδομάδα λαχανικά σε μόνιμη βάση. Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνη, όπως σκουλήκια για παράδειγμα, τις περιορίζουμε σε μια φορά το μήνα.
6) Υδρωπικία (Dropsy)
Συμπτώματα: Το ψαράκι μας, εκτός από κακή διάθεση, ανορεξία και χαμήλωμα των πτερυγών, παρουσιάζει εξοφθαλμία (πρήξιμο των ματιών), λεπτές και μακριές, διάφανες ακαθαρσίες και τέλος πρήξιμο σε όλο του το σώμα, σε σημείο που τα λέπια του να ξεχωρίζουν απʼτο σώμα.Συνήθως όταν φτάσει σʼαυτό το σημείο, η ανάρρωσή του είναι αδύνατη.
Αντιμετώπιση: Η υδρωπικία είναι μια σοβαρή μεταδοτική ασθένεια και συνήθως είναι μοιραία. Αν έχουμε πολλά ψάρια στο ενυδρείο μας είναι σημαντικό να απομονώσουμε το άρρωστο ψάρι αμέσως. Η αύξηση της θερμοκρασίας και η αλατότητα μπορούν να βοηθήσουν, αλλά χρειάζεται απαραίτητα η χορήγηση αντιβιοτικού, ειδικού για τη συγκεκριμένη ασθένεια. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας το ψάρι πρέπει να τρέφεται με ευκολοχώνευτη τροφή, την οποία μουλιάζουμε στην αντιβίωση.
Επαναλαμβάνουμε ότι, όπως σε όλες τις ασθένειες, το σημαντικότερο είναι να διατηρήσουμε σωστές παραμέτρους στο νερό του ενυδρείου (αμμωνία, νιτρικά και νιτρώδη) και να μην υποβάλουμε το ψάρι μας σε περισσότερο στρες. Πολλοί ειδικοί προτείνουν ακόμα και τη συσκότιση κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας (να μην ανάβουμε καθόλου τη λάμπα του ενυδρείου).
Ευχαριστώ τον PascM για την επιμέλεια του άρθρου
Το πιο παρεξηγημένο ίσως ψάρι του ενυδρείου μας, είναι το χρυσόψαρο. Ανήκει στην κατηγορία των ειδών κρύου νερού και συχνά το συναντάμε σε λίμνες. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως το ψάρι αυτό είναι ανθεκτικό σε όλες τις κακουχίες που συχνότατα υποβάλλεται από ανίδεους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλά πετ σοπ προτείνουν τη χρήση ενός χρυσόψαρου για το στρώσιμο του ενυδρείου. Για πολλούς χομπίστες το χρυσόψαρο είναι «πολίτης δεύτερης κατηγορίας» και δεν τυγχάνει της ίδιας φροντίδας και περιποίησης με τα τροπικά ψάρια γλυκού νερού.
Παίρνοντας ως δεδομενο ότι το χρυσόψαρο που αποφασίσαμε να βάλουμε στο ενυδρείο μας θέλουμε να ζήσει και να ζήσει καλά, ας δούμε τις συχνότερα εμφανιζόμενες ασθένειες που μπορεί να παρουσιάσει και πώς να τις αντιμετωπίσουμε. Πρώτα όμως ας γίνει σαφές ότι για να δημιουργήσουμε όσο το δυνατόν ιδανικότερες συνθήκες στο ενυδρείο για το χρυσόψαρό μας και νʼαποφύγουμε τις ασθένειες, υπολογίζουμε πως χρειάζονται τουλάχιστον 30 λίτρα νερού ανά χρυσόψαρο μικρού μεγέθους. Χρυσόψαρο που έχει φτάσει τα 10 εκατοστά (χωρίς την ουρά), χρειάζεται τουλάχιστον 50 λίτρα νερού. Αν λοιπόν το ψαράκι σας παρουσιάσει κάποια από τις παρακάτω ασθένειες ενώ βρίσκεται σε πολύ μικρότερο χώρο από το κανονικό, το πρώτο που θα κάνετε είναι να το μεταφέρεται σε ένα μεγάλο δοχείο (λεκάνη, κουβά κλ.π.), το οποίο όμως θα φροντίσετε να είναι απολύτως καθαρό και να μην έχει χρησιμοποιηθεί με απορρυπαντικά. Θα μεταφέρετε και το φίλτρο του σʼαυτό το δοχείο, καθώς και τον θερμοστάτη.
1) Ασθένεια νηκτικής κήστης (swimbladder)
Συμπτώματα: το ψαράκι μας δείχνει σα να χάνει την ισορροπία του, κολυμπά στο πλάι ή και ανάποδα και είτε παραμένει στον πάτο του ενυδρείου γυρισμένο συνήθως στο πλάι, ή επιπλέει στην επιφάνεια χωρίς έλεγχο της πλευστότητάς του.
Αντιμετώπιση: Κάνουμε άμεσα αλλαγή νερού του ενυδρείου κατά 50% (χρησιμοποιώντας πάντα αντιχλώριο) και ρίχνουμε ενυδρειακό αλάτι (ή τυροκομικό) σε αναλογία 1 γραμμάριο ανά λίτρο. Το αλάτι το διαλύουμε πρώτα σε νερό από το ενυδρείο και στη συνέχεια το ρίχνουμε . Αφήνουμε το ψαράκι μια μέρα εντελώς νηστικό και την επομένη του δίνουμε ένα μπιζέλι (αρακά) τριμμένο κι αφού το έχουμε πρώτα βράσει και ξεφλουδίσει. Συνεχίζουμε τάισμα μόνο με αρακά και την επόμενη μέρα κι εφόσον δούμε βελτίωση από την Τρίτη μέρα ταίζουμε νιφάδες ΠΑΝΤΑ μουλιασμένες σε νερό του ενυδρείου για 2-3 λεπτά. Παρακολουθούμε τις παραμέτρους του νερού καθημερινά για τυχόν αύξηση αμμωνίας ή νιτρικών και σε τέτοια περίπτωση προχωρούμε και πάλι σε 50% αλλαγή νερού προσθέτοντας πάντα αντιχλώριο και την ανάλογη ποσότητα αλατιού. Εφόσον το ψαράκι συνέλθει εντελώς, μπορούμε να κάνουμε καθημερινές αλλαγές νερού της τάξης του 20% για να φύγει η αλατότητα σιγά σιγά. Είναι σημαντικό αυτή η διαδικασία να γίνει σταδιακά και όχι απότομα. Ως προληπτικό μέτρο μουλιάζουμε πάντα την τροφή του χρυσόψαρου, είτε είναι σε νιφάδες, είτε σε μπιλάκια, σε νερό απʼτο ενυδρείο πριν το ταΐσουμε. Καλό είναι μια φορά τη βδομάδα να το αφήνουμε νηστικό και την επομένη να ταίζουμε με αρακά ή άλλα λαχανικά (καρότο βρασμένο, λάχανο βρασμένο).
2) Ich (ικ)
Συμπτώματα: Πρόκειται για ένα παράσιτο που συνήθως βρίσκεται στο ενυδρείο μας και πυροδοτείται από στρες και κακή ποιότητα νερού.Το ψαράκι μας βγάζει άσπρα στίγματα σε όλο του το σώμα και στα πτερύγια και την ουρά, σαν μικρά σπυράκια στο μέγεθος της κεφαλής της καρφίτσας. Δείχνει πολύ ανήσυχο, κολυμπά νευρικά και γρήγορα και συχνά ξύνεται σε διάφορα αντικείμενα ή προσπαθεί να κολυμπήσει μπροστά στην έξοδο του φίλτρου.
Αντιμετώπιση: Χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση, καθώς μέσα σε δυο μέρες το παράσιτο γεννάει τʼαυγά του στο ενυδρείο μας και ξεκινά πάλι την ίδια διαδικασία. Εφόσον οι μετρήσεις της αμμωνίας, νιτρωδών και νιτρικών είναι φυσιολογικές, δεν κάνουμε αλλαγή νερού. Σε αντίθετη περίπτωση, προχωρούμε άμεσα σε αλλαγή της τάξης του 50%. Ρίχνουμε στο ενυδρείο ενυδρειακό ή τυροκομικό αλάτι, 3 γραμμάρια ανά λίτρο κι ανεβάζουμε τον θερμοστάτη σταδιακά στους 29-30 βαθμούς. Η αύξηση της θερμοκρασίας είναι πολύ σημαντική στην αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας, μιας και επιταχύνει τον κύκλο ζωής του παράσιτου. Κάθε 2 μέρες αλλάζουμε το 20% του νερού, προσθέτοντας πάντα την αντίστοιχη ποσότητα αλατιού. Υπάρχει και φαρμακευτικό παρασκεύασμα γι αυτή την ασθένεια, το οποίο αν προτιμήσουμε, ακολουθούμε τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία. Φυσιολογικά μέσα σε πέντε μέρες, είτε με τη μέθοδο του αλατιού, είτε με το φάρμακο, τα συμπτώματα θα πρέπει να υποχωρήσουν. Δε βιαζόμαστε όμως να κατεβάσουμε τη θερμοκρασία, ούτε ν΄αραιώσουμε την αλατότητα, μέχρι να είμαστε σίγουροι ότι έχουν εξουδετερωθεί και τʼαυγά του παράσιτου από το ενυδρείο μας. Επίσης η αλατότητα θα πρέπει να μειωθεί όπως και η θερμοκρασία σταδιακά, ενώ δηλαδή η αύξηση της αλατότητας και της οσμωτικής πίεσης δεν επηρεάζει αρνητικά το χρυσόψαρο η μείωσή της το κάνει.
3) Ξέφτισμα της ουράς και των πτερυγίων (finrot)
Συμπτώματα: Πρόκειται για βακτηριδιακή μόλυνση και παρατηρείται εύκολα, καθώς η ουρά ή και τα πτερύγια του χρυσόψαρου αρχίζουν να σκίζονται και να ξεφτίζουν. Συνήθως το ψάρι δεν παρουσιάζει κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του. Αυτή η ασθένεια τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα κάποιας ταλαιπωρίας από άλλη ασθένεια που έχει υποστεί το ψαράκι μας ή και αποτέλεσμα κακής ποιότητας νερού. Πολύ συχνά παρουσιάζεται μετά το ικ ή και σχεδόν ταυτόχρονα.
Αντιμετώπιση: Και γι αυτή την ασθένεια υπάρχει ειδικό φάρμακο, αλλά πολύ αποτελεσματικό είναι επίσης και το Melafix, το οποίο είναι φυτικό παρασκεύασμα κι εντελώς ακίνδυνο για το ψάρι. Και στην περίπτωση του finrotμπορούμε να ακολουθήσουμε αγωγή με ενυδρειακό αλάτι (χωρίς άυξηση της θερμοκρασίας. Αν επιλέξουμε το ειδικό φάρμακο για finrot, ακολουθούμε τις οδηγίες της συσκευασίας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων θεραπεύεται εύκολα, αν διατηρήσουμε σωστές παραμέτρους του νερού. Η συχνή αλλαγή μέρους του νερού κρίνεται απαραίτητη για την αντιμετώπιση και αυτής της ασθένειας. Σε κάθε αλλαγή προσθετουμε το ανάλογο αλάτι ή το ανάλογο Melafix.
4) Μύκητες (fungus)
Συμπτώματα: Το ψάρι μας παρουσιάζει σε διάφορα σημεία του σώματός του ένα βαμβακώδες θαμπό κάλυμμα, που πολλές φορές καλύπτει και τα μάτια. Επίσης είναι πιθανό να παρουσιαστούν κόκκινες γραμμές στην ουρά ή τα πτερύγια. Συνοδεύεται με νωθρότητα στην κολύμβηση και μάζεμα των πτερυγίων.
Αντιμετώπιση: Είναι εξαιρετικά σοβαρή ασθένεια και χρήζει αντιμετώπισης με φαρμακευτική αγωγή. Υπάρχουν στο εμπόριο διάφορα φάρμακα για μύκητες και πρέπει νʼακολουθήσουμε τις οδηγίες του φαρμάκου με αυστηρότητα. Πριν τη χρήση του φαρμάκου θα προβούμε σε αλλαγή 50% του νερού και μετά τη λήξη της θεραπείας θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε άνθρακα στο φίλτρο μας για την απομάκρυνση αυτού. Για μερικές μέρες μετά τη θεραπεία, καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε Melafixή ενυδρειακό αλάτι σε χαμηλή περιεκτικότητα (1 γραμμάριο ανά 5 λίτρα) για προληπτικούς λόγους.
5) Δυσκοιλιότητα
Συμπτώματα: Στην δυσκοιλιότητα το ψαράκι μας εμφανίζει μακριά περιττώματα, ανορεξία, ατονεί,δεν είναι ιδιαίτερα κινητικό και εμφανίζει συνήθως πρήξιμο στην κοιλιά. Το συνηθέστερο σύμπτωμα είναι αυτό το χαρακτηριστικό «κορδόνι» που δημιουργείται από τα περιττώματά του και δύσκολα αποκολλάται από τον πρωκτό του.
Αντιμετώπιση: Σαν πρώτο μέτρο, αφήνουμε το ψαράκι μας εντελώς νηστικό για δύο μέρες. Την τρίτη μέρα ταίζουμε λίγη ποσότητα λαχανικών (βρασμένο αρακά, καρότο ή λάχανο). Για μερικές μέρες από κει και πέρα ταίζουμε μόνο νιφάδες μουλιασμένες σε νερό απʼτο ενυδρείο για 2-3 λεπτά. Φροντίζουμε γενικά να μην παραταϊζουμε το ψάρι μας και να δίνουμε μια φορά τη βδομάδα λαχανικά σε μόνιμη βάση. Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνη, όπως σκουλήκια για παράδειγμα, τις περιορίζουμε σε μια φορά το μήνα.
6) Υδρωπικία (Dropsy)
Συμπτώματα: Το ψαράκι μας, εκτός από κακή διάθεση, ανορεξία και χαμήλωμα των πτερυγών, παρουσιάζει εξοφθαλμία (πρήξιμο των ματιών), λεπτές και μακριές, διάφανες ακαθαρσίες και τέλος πρήξιμο σε όλο του το σώμα, σε σημείο που τα λέπια του να ξεχωρίζουν απʼτο σώμα.Συνήθως όταν φτάσει σʼαυτό το σημείο, η ανάρρωσή του είναι αδύνατη.
Αντιμετώπιση: Η υδρωπικία είναι μια σοβαρή μεταδοτική ασθένεια και συνήθως είναι μοιραία. Αν έχουμε πολλά ψάρια στο ενυδρείο μας είναι σημαντικό να απομονώσουμε το άρρωστο ψάρι αμέσως. Η αύξηση της θερμοκρασίας και η αλατότητα μπορούν να βοηθήσουν, αλλά χρειάζεται απαραίτητα η χορήγηση αντιβιοτικού, ειδικού για τη συγκεκριμένη ασθένεια. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας το ψάρι πρέπει να τρέφεται με ευκολοχώνευτη τροφή, την οποία μουλιάζουμε στην αντιβίωση.
Επαναλαμβάνουμε ότι, όπως σε όλες τις ασθένειες, το σημαντικότερο είναι να διατηρήσουμε σωστές παραμέτρους στο νερό του ενυδρείου (αμμωνία, νιτρικά και νιτρώδη) και να μην υποβάλουμε το ψάρι μας σε περισσότερο στρες. Πολλοί ειδικοί προτείνουν ακόμα και τη συσκότιση κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας (να μην ανάβουμε καθόλου τη λάμπα του ενυδρείου).
Ευχαριστώ τον PascM για την επιμέλεια του άρθρου