Σας ευχαριστώ όλους για τα λόγια σας. Πραγματικά είναι πολύ παρήγορα. Δε πίστευα ότι θα το περνούσα τόσο άσχημα αυτό. Τα συναισθήματα που νιώθω είναι τόσο έντονα, τόσο δυνατά που δε θυμάμαι να τα ένιωσα άλλη φορά. Είναι τόσο δύσκολο να αποδεχτώ το γεγονός ότι δε θα την ξαναδώ ποτέ. Οι ενοχές υπάρχουν ακόμα μέσα μου και ένα επιπλέον λόγος ήταν ότι δεν ήμουν εκεί για να την αποχαιρετήσω. Έμαθα από τους δικούς μου που την πήγαν στον κτηνίατρο ότι εκείνος είπε πως η Μυρτούλα μου ταλαιπωρούνταν πολύ, είχε πρόβλημα στην καρδιά, στο κυκλοφοριακό και σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια. Ήδη άρχισε να καταβάλλεται σωματικά και η ζωή είχε γίνει δύσκολη για εκείνη. Αργόσβηνε και σύντομα αλλά με χειροτερο τρόπο θα έφευγε μόνη της. Τουλάχιστον τώρα έφυγε ανώδυνα, με αξιοπρέπεια και με τους ανθρώπους που τόσο την αγαπούσαν και τους αγαπούσε, δίπλα της και αυτό είναι κάτι που με παρηγορεί. Δε θα την ξεχάσω ποτέ, όσα χρόνια και να ζήσω, θα θυμάμαι σαν χθες την πρώτη μέρα που την έφερα στο σπίτι και στεκόταν πάνω στην παλάμη μου. Σας ευχαριστώ.
|