Σήμερα κάνοντας αλλαγή νερού, καθώς ανατάραζα λιγάκι την άμμο να σηκωθεί η μπίχλα από μεριές κοντά στις πέτρες που δεν φτάνω αλλιώς, βλέπω κάτι να τρέχει πανικόβλητο...
Τρέχω πέρνω έναν φακό να μπορώ να δώ μέσα στις σπηλιές.
Ανάβω τον φακό, και ψάνω τα σκοτεινά σημεία.
Ξάφνου βλέπω κάτι μικρό φευγάτο μέσα στις πέτρες...
Μου πέφτει ο φακός από την χαρά μου
’ρχισα να αραιώνω λιγάκι τον βράχο να μπορώ να δω καλύτερα και περίμενα να κατακάτσει η θολούρα...
Πέρασαν 15-20 λεπτά και τσουπ, ο πρώτος και αμέσως μετά δειλά δειλά και άλλοι 4!
Εδώ και ημέρες είχα χάσει μιά θυληκιά Mbamba (που επανήλθε) αλλά επειδή ο μεγάλος αρσενικός έχει γίνει κομματάκι μ@λ@κ@ς και ρίχνει άγριες φάπες στα υπόλοιπα mbamba, υπολόγισα ότι η κυρία αναρώνει κάπου από την 'θεραπεία' του κυρίαρχου αρσενικού.
Τελικά, η κυρία ήταν έγκυος και μάλλον για αρκετό καιρό, αφού τα μικρά που είδα σήμερα ήταν σχεδόν ένα εκατοστό, full σχηματισμένα και κολυμπούσαν μόνα τους κόντρα στο ρεύμα της αντλίας!!
Τα πρώτα μου μικρά! Δέν ξέρω πόσα γεννήθηκαν, αλλά επέζησαν μέχρι τώρα τουλάχιστον 5 μικρά Labidochromis Mbamba που είδα σήμερα.
Έβαλα μία σίτα να τα προστατέψω για μερικές ημέρες (αν και είμαι αντίθετος στο να επεμβαίνω στην φυσική διαδικασία επιβίωσης και επιλογής) απλά είναι η πρώτη μου γέννα
και λόγω του νεογέννητου παιδιού μου, κάπως μου βγαίνει αλλιώς... σε υπερπροστατευτικότητα