[delta66]

Ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του αποψεις για το αν και πως, διατηρειται σωστα ενα ζωντανο (ψαρι στην περιπτωση μας) στο σπιτι του, κι αυτος ειναι ο κυριος παραγοντας που τον κανει να εχει ενυδρειο και τον κατεθυνει πως να διατηρει αυτο το ενυδρειο.
Θα σου πω λοιπον μονο για μενα, πως το εχω δει το εργο δλδ μεχρι τωρα.

Στην αρχη δεν ηθελα να μπλεχτω με ενυδρεια, καθως ειχα φιλους που ειχαν ενυδρειο και ειχα δει ποσο δυσκολη ηταν η συντηρηση, αφου ηταν και αλλες εποχες με μηδαμινες γνωσεις για τις αναγκες των ψαριων (χωρις ιντερνετ και σοβαρα βιβλια) και χωρις σοβαρη τεχνολογικη υποστηριξη (φιλτρα, εξολισμο κλπ), συν οτι ηταν ολα πανακριβα (σημερα ειναι τσαμπα συγκριτικα)
Απο λαθος βρεθηκε πριν μερικα χρονια μια γυαλα με δυο χρυσοψαρα στο σπιτι μου. (τα πηρε η γυναικα χωρις να με ρωτησει και παρολες τις αντιρρήσεις να τα επιστρεψει ή να παρουμε ενυδρειο, ηθελε να το προσπαθησει ετσι)
Δεν ασχοληθηκα καθολου αφου οι "οδηγιες" του πετσοπα που ηταν γραμμενες σε ενα χαρτακι απο μπλοκακι, μου φανηκαν γελοίες για να ασχοληθω σοβαρα, κι εμεινα με την ψευδαισθηση οτι μπορει να γινει κανενα θαυμα και να το πετυχει.
Οταν μετα απο μερικες μερες τα τιναξε το πρωτο, αποφασισα αναγκαστικα να κανω κατι και μπηκα στο ιντερνετ και εψαξα για πληροφοριες στα φορουμ με ψαρια.
"Θελουμε ενυδρειο" το πρωτο συμπερασμα, που αποδεχτηκε τελικα η γυναικα να δωσει χωρο στο σαλονι για ενυδρειο.
Για να μη τα πολυλογω κι αλλο, βρεθηκαμε με ενα 50αρι και ψαροσουπα, η οποια συντομα διορθωθηκε χωρις να χαθει ευτυχως αλλο ψαρι, αγοραζοντας ακομα μεγαλυτερο ενυδρειο και πιο σοβαρο εξοπλισμο κλπ κλπ

Ειδα λοιπον οτι η τεχνολογια εχει προχωρησει, οι γνωσεις μεταδιδονται πιο ευκολα, και οι τιμες (κανωντας καλυτερη ερευνα αγορας) εχουν μειωθει πολυ, ξεκινησα λοιπον να ασχολουμαι πιο σοβαρα με το ενυδρειο, με την ψευδαισθηση οτι τα ψαρια ζουν "μια χαρα" μεσα σ'αυτο .... καλυτερα σιγουρα απο οτι στη γυαλα που μολις ειχαμε ξεφυγει.
Και μαλιστα οτι δεν χρειαζονται τοσο πολυ χωρο αφου .... "κι αλλοι ετσι τα εχουν" οπως βλεπουμε στο φωτο και στα βιντεο.

Ακριβως σε αυτα τα λιτρα που ανεφερες (απο 50 εως 150 εκ μηκος, 50-500 λιτρα) εχω διατηρησει μικροψαρα σαν τους καρδιναλιους κι εγω.
Οσο πιο πολυ τα παρατηρουσα ομως, τοσο πιο πολυ εβλεπα οτι παρολο που πασχιζα να τους εχω καθαρο νερο με συχνες αλλαγες, και σωστες παραμετρους με ΑΟ, τυρφες, controller θερμοκρασιας, ψυξη κλπ, ο χωρος ποτε δεν φτανει.
Φανταζομαι το ιδιο παρατηρουν πολλοι, αφου ξεκινανε με τα ενυδρειακια και φτανουν να εχουν ολοκληρες δεξαμενες στο σπιτι τους, που αν τους ειχες πει την πρωτη μερα που καρφωθηκε στο μυαλο του η λεξη "ενυδρειο", οτι θα εφταναν εκει για να ικανοποιησουν τις αναγκες τους, θα τα ειχαν παρατησει πριν αρχισουν. (αυτος ειναι και ο λογος που στα πετσοπ δεν τα λενε ολα)

Με τον καιρο καταλαβα οτι ο μονος τροπος να μη αισθανομαι οτι καταπιεζω τα ψαρια μου, ειναι να μην τα .... εχω, και να περιοριζομαι να τα χαιρομαι με επισκεψεις στους βιοτοπους που ζουν. (δυσκολο)
Η ματαιοδοξια? η αναγκη να εχω κοντα μου τη φυση? το πεισμα οτι τελικα θα καταφερω να βρω τη χρυση τομη? με εκαναν να ασχολουμαι ακομα.
Βεβαια εχω και τα "αλλοθι" μου.
Φροντιζω να δωσω στα ψαρια μου οχι το μινιμουμ χωρο που γραφεται στα προφιλαδικα, αλλα οσο περισσοτερο γινεται.
Ρυθμιζω τις παραμετρους του νερου, οχι μονο μεσα στα "επιτρεπτα ορια", αλλα οσο πιο κοντα στις ιδανικες τιμες γινεται, πολυ καθαρο νερο με συχνες αλλαγες, τις καλυτερες και ποικιλια τροφων κλπ
Τρεφω το μυαλο μου με δικαιολογιες βασισμενες πανω σε αυτα που διαβαζω, οτι στη φυση δεν καλοπερνανε παντα τα ψαρια, εχουν εχθους τους θηρευτες και τις ακραιες εποχιακα συνθηκες, ζουν λιγοτερο απο οτι στο ενυδρειο κλπ

Η αποψη μου λοιπον ειναι οτι χωρος αρκετος δεν θα υπαρχει ποτε, ακομα και red cherry να εχεις.
Ομως οι παρατηρησεις μου με οδηγουν μεχρι τωρα στο συμπερασμα οτι αν δεν αρκουμαστε μονο στα μινιμουμ λιτρα των προφιλ, δινουμε καθαρο νερο ιδανικων παραμετρων (και οχι στο περιπου), σωστο περιβαλλον οσο πιο κοντα στο φυσικο τους (απο ενταση φωτισμου και ροης νερου, μεχρι ειδος βυθου κλπ), σωστα συμβατα ειδη συγκατοικων (ή ακομα καλυτερα εως καθολου συγκατοικους) και αριστη διατροφη, εχουμε μια δικαιολογια οτι τουλαχιστον, τα εχουμε μεν φυλακισμενα, αλλλα σε φυλακες βιλες και οχι μπουντρουμια και ζουν μια αξιοπρεπη και ανετη ζωη.
Πληρωνουν δλδ τις ανεσεις τους, το καλο φαι και τη μακροζωια, με την ελευθερια τους. ΟΚ, χωρις να ερωτηθουν.
(αν και μια ερευνα που ειχα διαβασει για πειραματα με κιχλιδες, ειχε το αποτελεσμα, τα ψαρια να επιλεγουν πανω απο ολα την επιβιωση τους - ενα ακομα άλλοθι για το χομπι μας)
Προχωρα το λοιπον.

Αυτα.
Συγνωμη για το σεντονι, αλλα δεν μπορουσα να εφρασω ολοκληρωμενη αποψη αλλιως και αυτες τις μερες την εχω φρεσκα αναβαθμισμενη, αφου εχω πεσει παλι σε σκεψεις και σχεδια σχετικα με τα ενυδρεια.
-------------------------
Η αναπαραγωγη δεν ειναι αποδειξη καλης διαβιωσης.
Ειναι ενστικτο ολων των ζωων.
Αλλιως θα ειχαν εξαφανιστει πολλοι λαοι στη Γη.