Εχω διαβάσει Αχιλλέα πολλές φορές τις περιγραφές του Σωκράτη. Είναι δύσκολο, γιατί τα μωρά πρέπει να αποχωριστούν από τους γονείς αφού τα τρώνε.
Εγώ φυσικά δεν μπορώ να κάνω τα ίδια. Η δουλειά που περιγράφεται είναι επαγγελματική. Εχω όμως καταφέρει να μεγαλώσω σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα, έστω 2 μωρά. Τα ρουφηξα με σωλήνα από το μεγάλο ενυδρείο, τα έβαλα σε κουβαδάκι με τροφή μικρον και αρτέμια σκόνη, (δεν συγκρίνεται βέβαια με τη φυσική, αλλά....δεν ασχολήθηκα με την παραγωγή). Αλλαζα κάθε μέρα το περισσότερο νερό και όταν έφτασαν 10 ημερών, τα έβαλα σε μικρό στρωμένο ενυδρειάκι, με φιλτράκι. Το φίλτρο βέβαια ήταν καλυμένο στις τρυπες του με γυαλοβάμβακα (για να μην ρουφήξει τους γόνους), και η ροή του σχεδόν κλειστή. Μου είχαν πεί τότε ότι δεν θέλει καθόλου φίλτρο, αλλά μόνο αερόπετρα- αερόφιλτρο. Σωστό είναι αυτό, το δοκίμασα αλλά ξαναγύρισα στο φίλτρο. Από εκεί και πέρα, όποιος γόνος είναι δυνατός, θα καταφέρει να μεγαλώσει. Για παράδειγμα από τους 10 που έπιασα πρόσφατα, ο ένας επιβίωσε....
Αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Τα είδη ναί, διασταυρώνονται. Εγω διασταύρωσα βέιλ τειλ με κοινό χρυσόψαρο, και υπερίσχυσε το γονίδιο του κοινού. Βέβαια η ουρά άν και μονή, είναι ιδιαίτερη.
|