Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από eimaste aR21rwstoi
αγγελικη συμφωνω σε αυτα που λες αλλα ετσι για να κανουμε και συζητηση αν ειχες ενα κυριαρχικο ντομπερμαν η ενα πρεσα καναριο εφηβο πως θα μπορουσες να του επιβληθεις?
|
Θα γελασεις πολυ αν σου πω οτι απο τα σκυλια που βλεπω καθε μερα στη δουλεια ντομπερμαν ροτβαιλερ κτλ δεν κινδυνευω σχεδον ποτε, το προβλημα συνηθως ειναι οι μικροσωμες φυλες και αυτο γιατι αν ενα κουταβι μεγαλοσωμης φυλης ειναι κυριαρχικο απο μωρο τοτε οι ιδιοκτητες ζητουν βοηθεια και συμβουλες απο νωρις γιατι φοβουνται τι θα γινει οταν μεγαλωσει.Στα μικροσωμα οταν τους γρυλλισει το τσιουαουα μωρο οταν πανε να καθισουν στον καναπε στους περισσοτερους φαινετε αστειο και το αφηνουν οποτε τα πραγματα ξεφευγουν μετα. Καταληγω λοιπον οτι το μεγεθος της ρατσας δεν εχει καμια σχεση οι κανονες ισχυουν για καθε σκυλο.
-------------------------
Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από mpoumpoula
Δε μου κάνεις ανάκριση, απλά είχα ξαναγράψει την ιστορία με τον Τιτάνα σε άλλο θέμα. Το σκυλί ήταν αρσενικό, στην εφηβεία του και για έναν περίεργο λόγο σε μένα δεν έκανε ποτέ το παραμικρό όσο τον φιλοξενούσα στο σπίτι μου ενώ όσοι τον πήραν πριν από μένα και μετά από μένα τον επέστρεφαν μέσα στην εβδομάδα πίσω στον εκπαιδευτή ( ο οποίος τον είχε βρει στο δρόμο παρατημένο σε άθλια κατάσταση, προφανώς από τον άσχετο που τον είχε αγοράσει και δεν τα έβγαζε πέρα). Όλοι όσοι τον επέστρεφαν είχαν σοβαρο θέμα με την επιθετικότητά του προς τους ίδιους! Π.χ. ήθελε ο σκύλος να αράξει πάνω στον καναπέ... ε, δεν υπήρχε περίπτωση να τον κατεβάσουν γιατί γρύλιζε και γάβγιζε! Ήθελε ο ιδιοκτήτης να βγ'αλει βόλτα το σκύλο... ε, γινόταν το ανάποδο! Το θέμα είναι ότι όλοι τον επέστρεφαν τρομοκρατημένοι! Αντιθέτως εγώ έχω να θυμάμαι το πιο τρυφερό και προστατευτικό σκυλί ΄που πέρασε από τα χέρια μου και λυπάμαι που δεν μπρορούσα να τον κρατήσω εκείνη την εποχή, όταν μάλιστα ο εκπαιευτής που τον είχε μου τον χάριζε (ενώ κανονικά τον πουλούσε) επειδή όπως μου έλεγε είμαι ο μόνος άνθρωπος που ο σκύλος έχει τέτοια σχέση μαζί του... Εμένα μια φορά μόνο όταν γύρισα από έξω τον είδα να έχει πάρει μια κάλτσα στο στόμα του και με το που τον κοίταξα και είπα το όνομα του την άφησε κατευθείαν! Τυχαίο;; Δε νομίζω...
Και μη νομίζεις ότι όταν αποφάσισα να τον πάρω σπίτι δεν είχα τα άγχη μου μήπως στραβωσει και τί θα κάνω... Αλλά με είχε συμβουλέψει ο εκπαιδευτής οπότε όλα πήγαν καλά αφου ο σκύλος πήρε εξαρχής το μήνυμα για το ποιος κάνει κουμάντο. Ακόμα και με τους ξένους που είχε ιδιαίτερο θέμα (απίστευτα επιθετικός) μόνο μιλώντας του μπορούσα να τον έχω υπό έλεγχο και να δέχομαι επισκέψεις άφοβα , κάτι που κανένας άλλος δε μπόρεσε να καταφέρει...
|
Αχ κοριτσακι μου ξερω ακριβως πως πρεπει να αισθανθηκες που δεν μπορουσες να το κρατησεις εγω το εχω νιωσει με ενα αδεσποτο ροτβαιλερ που μου ειχαν φερει να φιλοξενησω στο ιατρειο, ειχε δαγκωσει δυο υπαλληλους του δημου και δεν ξεραν τι να κανουνε μαζι του. Αποδειχτηκε οτι ειχε γεννησει και φυλαγε απλα τα μωρα του. Μετα απο μιας εβδομαδας παραμονη ειχαμε δεθει τοσο πολυ που εκλαιγα οταν το εδωσα για υοθεσια. Ευτυχως το πηρε μια γνωστη μου σε ενα κτημα στην Πελοποννησο και τουλαχιστον τωρα ξερω οτι ζει καλα.