Από καθάρισμα γουλιανού εχω τραυματική εμπειρία.
Πιτσιρικάς τότε, σαν όνειρο το θυμάμαι, όπου γάμος και χαρά ...
Ο μπάρμπαΚότσος είχε καφενείο και κάποια μέρα φέρανε γουλιανούς απο τον Αξιό πήγα κι εγώ, το μικρο παιδι, να δω τα μεγάλα ψάρια, όλα καλά μέχρι που απο μια κοιλιά βγαίνει ένας αρουραίος, λάθος ψάρι και λάθος ποτάμι, κακός συνδυασμός.
Από τότε οι γουλιανοί (και όποιο ψάρι του Αξιού, λόγο βρόμικου νερού) για έμενα, υπάρχουν μόνο για να συμπληρώνουν το οικοσύστημα.
|