Στο τελος δεν προλαβαινεις να μετρησεις αμμωνία καθόλου.
Με το που την βαζεις εξαφανιζεται.
Γιαυτό εχεις προμετρήσει τι ποσότητα έριχνες για να ανεβει κατα 2 ppm και χρησιμοποιεις αυτή την ποσότητα ως ενα ανω όριο.
Τα βακτηριδια πολλαπλασιαχονται με γεωμετρική πρόοδο, οπότε από καποιο σημειό και μετά απλά είναι ΠΑΡΑ πολλά.
Θεωρητικά αν συνεχίζεις να αυξάνεις την ποσότητα συνεχώς τότε θα δημιουργησεις μια τεράστια βιολογική αποικία ή οποία θα μειωθεί απότομα λόγω πείνας οταν πλέον θα την ταίζουν τα λιγα ψαρια που θα βαλεις στη συνέχεια.
Αν και το στρώσιμο με χρηση ετοιμων υλικων είναι απέιρως ευκολοτερο και γρηγορότερο, η διαδικασία με την αμμωνία σε βάζει στη διαδικασία της μέτρησης και παρακολουθησης των παραμέτρων, κάτι που στη συνέχεια είναι απαραίτητο για τη συντηρηση του ενυδρειου.
