Μιας και το θέμα μου κίνησε το ενδιαφέρον, έκανα κάποιους υπολογισμούς και μου προέκυψαν τα αποτελέσματα που βλέπετε στο συνημμένο. Η παραδοχή που έκανα είναι ότι προσθέτουμε νερό αργά-αργά και, φυσικά, ότι η είσοδος νερού είναι μακριά από την έξοδο-υπερχείλιση.
Τα αποτελέσματα είναι επι τοις 100, ώστε να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει κανείς, ανεξάρτητα από τον όγκο του ενυδρείου του.
Στον πίνακα βλέπουμε π.χ. ότι προσθέτοντας 40% φρέσκο νερό, μέσα στο ενυδρείο μένει τελικά το 33% (το άλλο 7% το χάνουμε από την υπερχείλιση). Οπότε, αντίστροφα, όποιος θέλει να αλλάξει το 33% του νερού του, ας ρίξει αντιχλώριο για 40% και 40% φρέσκο νεράκι και είναι οκ.
Για πιο προχωρημένους τώρα, στο διάγραμμα έχω βάλει τιμές αλλαγής μέχρι και 250%. Βλέπουμε πχ ότι αν προσθέσουμε νερό 2 φορές όσο ο όγκος του ενυδρείου μας (200%), τότε θα έχουμε κάνει στην πραγματικότητα μια αλλαγή νερού 86% !
Πάντως, αυτά που έβγαλα εγώ δε συμβαδίζουν με αυτά που είχαν υπολογίσει τα παιδιά παλιότερα...
|