Αν εννοεις το "παλιο" ολλανδικο στυλ, οχι, δεν ειμαι φαν του.
Του τι ειμαι φαν φαινεται απο το φυτεμενο που ειχα για μερικα χρονια (πριν τα κατοπινα ψαρια που εβαλα να το θεωρησουν απλως σαλατα του σεφ και να πραξουν αναλογως...) εδω:
http://www.tolibra.com/fish/60gl.htm
κι εδω
http://www.tolibra.com/fish/60glb.htm
Παρ' ολο που δεν "φαινονται" τακτοποιημενα, τοτε αναγνωριζω οτι ημουν κι εγω στην "παγιδα" του να διατηρω οσο πιο πολλα διαφορετικα ειδη μπορουσα, και ξαναβλεποντας το, σημερα θα εβαζα πολυ λιγοτερα ειδη φυτων σε μεγαλυτερες ποσοτητες.
Να διευκρινησω ξανα οτι μιλαω καθαρα για το πως "δειχνει" ενα ενυδρειο σαν συνολο, και προς θεου δεν αναφερομαι στα skills που πρεπει να εχει ενας ενυδρειοφιλος για να διατηρησει ολα αυτα τα εμβια οντα. Πολλοι φαν του φυτεμενου διεθνως, ειχαν πεσει στη παγιδα αυτη που νομιζω οτι ειναι και οι ρηφαδες τωρα (ως πιο "νεοι") - του να διατηρω δλδ μαζι οσο πιο πολλα και διαφορετικα ειδη μπορω σε αψογη κατασταση χωρις να με ενδιαφερει το συνολικο αισθητικο αποτελεσμα. Η νοοτροπια αυτη εχει τελειωσει πια στους "φυτεμενους", (σε αυτο συνετελεσε πολυ και ο αμανο με τα μεγαλα ενυδρεια με δυο η τρια ειδη φυτων μονο μεσα) και νομιζω οτι σιγα σιγα θα τελειωσει και στα reef (το ρηφ οντας πολυ "νεοτερο" μερος του χομπι απο αυτο του φυτεμενου).
Ειναι σαν να εχεις μικρα μικρα καδρακια, που το καθενα μονο του ειναι υπεροχο, αλλά αν τα βαλεις ολα μαζι για να φτιαξεις εναν μεγαλο πινακα...δεν...
Οσο για τα "ομορφοτερα" ψαρια, εξαρταται τι αποζητα κανεις. Το πιο πολυχρωμο ψαρι που απλως κολυμπαει περα δωθε ολη μερα, για μενα δεν συγκρινεται με καποιο "γκρι" ψαρι της tanganyika που εχει ομως μια καταπληκτικη συμεριφορα και αναπαραγεται με περιεργο τροπο.