Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από delta66
Ολη η απελπισια βυθισμενη μεσα στη ψυχη του.
Η πρωτη φορα που θυμαμαι να επαιξα ξυλο στη ζωη μου, ηταν οταν ειδα ενα κωλοπαιδι να εχει σκοτωσει ενα νεογεννητο γατακι να το σερνει στο πεζοδρομιο της γειτονιας μου.
Πρεπει να πηγαινα ακομα νηπιαγωγείο ή 1η δημοτικου και δεν θυμαμαι πολλα πραγματα, θυμαμαι μονο την εικονα που εσερνε το γατακι μεσα στα αιματα και που θολωσα.
Πρεπει να ειχε γινει μεγαλο θεμα παντως, γιατι την επομενη μερα με φωναξανε στο σχολειο στον Διευθυντη και φερανε τη μανα μου, ηταν κοσμος, γειτονες εκει κλπ.
Αυτο που λενε για τα παιδια-βασανιστες ζωων οτι καταληγουν εγκληματιες, ισως ισχυει.
Αυτος ο "συμμαθητης" μου, εμαθα οτι ειναι στη φυλακη.
|
Αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Είχα διαβάσει πριν χρόνια για μια μελέτη που έγινε και σκέφτονταν να "φακελώνουν" τέτοιες περιπτώσεις παιδιών και να παρακολουθούνται ... πιο στενά... (αναφερόταν στις ΗΠΑ νομίζω)
Αν και δεν νομίζω ότι τελικά έγινε κάτι. Είναι λεπτό ζήτημα.