Για να επεκτείνουμε παραπέρα τη γνώση μας γύρω απο την διατροφή των ψαριών μας …..
(εδώ αναφέρομαι στα ψάρια των λιμνών Malawi και Tanganyika με τα οποία ασχολήθηκα περισσότερο και αναζήτησα πληροφορίες)
Το κάθε ψάρι στη λίμνη έχει εξειδικευτεί στην αναζήτηση συγκεκριμένης τροφής και από συγκεκριμένο σημείο.
Θα δούμε ψάρια να τρέφονται στον βυθό, στις πέτρες ή σε σπηλιές, ή στα ανοιχτά νερά.
Ανάλογα με το είδος της τροφής και το σημείο που την βρίσκει, το κάθε ψάρι έχει αποκτήσει εξελικτικά τα ανάλογα «όπλα» και έχει αναπτύξει διαφορετική στρατηγική για να την βρει. Αν παρατηρήσουμε το σχήμα του κεφαλιού, τα σαγόνια , τη δομή και τη θέση των δοντιών, ακόμα κι εμείς που δεν είμαστε ειδικοί, μπορούμε να καταλάβουμε το είδος της τροφής και που τη βρίσκει το κάθε ψάρι.
Ένα ψάρι που κυνηγά άλλα μικρότερα στα ανοιχτά νερά, έχει πιο μακρύ, με «αεροδυναμικό» σχήμα κεφάλι και σώμα, που το βοηθάει να αναπτύσσει ταχύτητα και εμφανή προεξέχοντα δόντια για να συλλαμβάνει τη λεία του (πχ.Dimidiochromis, Ramphochromis κλπ)
Κάποιο άλλο που ξεκολλάει φύκη από τους βράχους έχει πιο «ωοειδές» κεφάλι και δόντια μικρότερα, μερικές φορές ακόμη και στο εσωτερικό του σαγονιού (πχ.Petrochromis).
Θυμηθείτε το ιδιαίτερο σχήμα του κεφαλιού και του σώματος ενός Altolamprologus (που κυνηγάει μικρά ψαράκια μέσα σε στενές ρωγμές των βράχων), το « χοανοειδές» σχήμα που παίρνει το στόμα ενός Cyprichromis (που τρέφεται κυρίως με πλαγκτόν) ή τα περίεργα σαρκώδη χείλη των Placidochromis που βρίσκουν την τροφή τους σε βαθουλώματα των βράχων.
Ανάλογα με την βασική τους τροφή, τα ψάρια έχουν εφοδιαστεί και με αντίστοιχο πεπτικό σύστημα.
Τα ψάρια που κυρίως τρέφονται με πιο δύσπεπτες τροφές όπως φύκη, φυτά και detritus (οργανικά υπολείμματα τροφών, νεκρούς οργανισμούς σε αποσύνθεση κλπ) έχουν πιο μακρύ πεπτικό-εντερικό σύστημα που ξεπερνάει το μήκος του σώματος τους συνήθως από 1,5 έως 3 φορές, μέχρι και 10 φορές πχ στα Petrochromis.
Τα θεωρούμενα παμφάγα έχουν αρκετά μικρότερο έντερο αλλά πάντα μεγαλύτερο από το μέγεθος του σώματος τους και τα κυρίως σαρκοφάγα έχουν περίπου ίσο ή λίγο μικρότερο σε μήκος έντερο απΆ ότι το μέγεθος τους.
Στο προηγούμενο κείμενο μου ανέφερα ότι δεν συμφωνώ με τον διαχωρισμό σε αμιγώς και αποκλειστικά φυτοφάγα ή σαρκοφάγα ψάρια.
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν μετά από ανάλυση του περιεχόμενου του στομαχιού ψαριών που θεωρούνται «φυτοφάγα», ότι περιλάμβαναν στην τροφή τους μεγάλο ποσοστό ζωικής προέλευσης. Εξ άλλου και στο στομάχι των «σαρκοφάγων» καταλήγει πάντα και η τροφή των «φυτοφάγων» θηραμάτων τους.
Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι τα ψάρια διαφοροποιούν την κύρια πηγή της τροφής τους ανάλογα με την εποχή (πχ. την περίοδο που εκκολάπτονται τα αυγά των κουνουπιών) ή κατά την διάρκεια της ημέρας ( πχ κάποια ψάρια -νωρίς το πρωί, που τα νερά είναι πιο σκοτεινά, αλλά και το ph του πεπτικού τους συστήματος μετά την ανάπαυση της νύχτας είναι πιο ψηλό, καταναλώνουν τα πιο δύσπεπτα φύκη/άλγες/κυανοβακτήρια που αναπτύσσονται πάνω στους βράχους-ενώ αργότερα στρέφουν την προσοχή τους σε προνύμφες, κοπήποδα ή μικρά οστρακοειδή).
Η ζωή στη φύση είναι ένας διαρκής αγώνας για την επιβίωση. Τα ψάρια καταναλώνουν τεράστια ενέργεια καθημερινά για την ανεύρεση της τροφής τους, ενέργεια που πρέπει αν και δύσκολα να την αναπληρώνουν. Γι αυτό και κολυμπούν διαρκώς καταπίνοντας ότι πιστεύουν ότι μπορεί να είναι τροφή.
Είναι σχεδόν αδύνατο εκεί έξω, ένα ψάρι να γίνει παχύσαρκο. Παχύσαρκα και σύντομα άρρωστα ψάρια βλέπουμε όμως συχνά στα ενυδρεία.
Το βασικό πιστεύω στη διατροφή τους, για υγεία και μακροζωία στο ενυδρείο, είναι να τους παρέχουμε τροφή που να προσεγγίζει σε συστατικά αυτά που μπορούν να βρουν και στη φύση (πχ όχι σογιάλευρο ή κρέας βοδινό) και με αρκετή φειδώ.
Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμα και τα παραπάνω.
κύριες πηγές:
Malawi Cichlids in their natural habitat-Ad Konings
Malawi cichlids' trophic adaptations-M.K.Oliver
Διάφορες ιστοσελίδες
|