Διαβάζοντας την κουβέντα σας θα ήθελα κι εγώ να παραθέσω την άποψή μου...
Είχα μια δυνατή αρνητική εμπειρία όταν ξεκίνησα το χόμπι, αφού έχασα έναν πανέμορφο μονομάχο που τον είχα αρχικά σε 17 λίτρα και αργότερα - επειδή άνοιξε - τον μετέφερα σε ένα 9 λιτρο του Jumbo καθώς ήταν το μοναδικό που είχα διαθέσιμο (δε γινόταν να μπει στο μεγάλο λόγω της τότε ψαροσύνθεσης)! Παρ' όλο που η ποιότητα του νερού ήταν πολύ καλή και το ενυδρείο φουλ φυτεμένο και με στρωμένα υλικά (φίλτρο + βυθός) τον ψαράκι έπαθε dropsy μαζί με βακτηριακή μόλυνση και ούτε θέλω να το θυμάμαι... στενοχωρήθηκα πάρα πολύ....
Από τότε είπα "15 λιτρο μόνο για γαρίδες και αν" αλλά τελικά άλλαξα ριζικά τη γνώμη μου μετα από μια πρόσφατη επίσκεψη σε έναν φίλο μου που έχει ενυδρειακό μαγαζί, όπου διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια ότι ούτε το Moby Dick 25 δεν καλύπτει αυτά τα αξιολάτρευτα πλασματάκια... παραείναι κι αυτό μικρό! (ελπίζω να μην καλόμαθε το μάτι μου στο δικό μου 125άρι γαριδάκικο και απλά όλα τα μικρότερα ενυδρεία να μου φαίνονται κάπως
)
Το συμπέρασμα είναι ότι ακόμα και τέλειες να έχουμε πετύχει τις συνθήκες του νερού μας σε ένα μικρό ενυδρείο, τα ψάρια και προφανώς όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί δεν αντέχουν το στρες που προκαλείται από την "κλειστοφοβία" με δυσάρεστες καταλήξεις (Εσύ θα άντεχες να ζεις σε 15-20 τετραγωνικά ακόμα και να τα έχεις όλα τα κομφόρ διαθέσιμα???)
Εγώ προσωπικά αν ξαναέπεφτε στα χέρια μου κάποια nano ενυδρειάκι:
- θα πειραματιζόμουνα στο aquascape φιλοξενώντας μέσα 1-2 amano ή κάτω από 10 red cherry κι αυτές προσωρινα μέχρι να μεταφερόντουσαν αλλού ή μια μικρή ομάδα σαλιγκαριών
- θα το είχα μόνο με φυτά, χωρίς φίλτρο, μόνο με κυκλοφορητή... σαν "αποθήκη" φυτών δηλαδή