Ενυδρείο για τεμπέληδες ονομάζω αυτό που συνήθως αποκαλείται "ενυδρείο χαμηλών απαιτήσεων".
Δηλαδή, πολύ αραιές αλλαγές νερού (για παράδειγμα 25% κάθε 2-3 μήνες) καθόλου λίπασμα, όχι "σκούπισμα" βυθού κλπ κλπ. Επίσης, φτηνά και φυσικά (όσο είναι δυνατόν) υλικά.
Είχα γράψει παλαιότερα για κάποια "πειράματα" που έκανα με 2 ενυδρεία στημένα με τη "λογική" της Diana Walstad στο βιβλίο της "Ecology οf the planted aquarium".
Το συμπέρασμα που έβγαλα, ήταν πως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου ενυδρείου είναι το διοξείδιο του άνθρακα. Χωρίς CO2, τα φυτά δεν φιλτράρουν επαρκώς το νερό - πως θα μπορούσαν άλλωστε να απορροφήσουν ρύπους χωρίς να τους παρέχεται η απαραίτητη ενέργεια του διοξείδιου?...
Οπότε, έστησα "όπως πρέπει" ένα μικρομεσαίο ενυδρείο (112 λίτρα total) και ξεκίνησα το τρίτο και τελευταίο πείραμα αυτού του τύπου.
===========================
ΣΤΗΣΙΜΟ
1. Καθάρισα τη γυάλα και τα διάφορα πλαστικά -σωλήνες κλπ- με ξίδι.
2. Για υπόστρωμα χρησιμοποίησα φυτόχωμα γνωστής μάρκας που βρίσκουμε σε supermarket, συσκευασία 10 λίτρων, χρειάστηκαν τελικά τα 7-8 λίτρα.
Η συσκευασία μας πληροφορεί οτι:
Συντίθεται από φυτικά μέρη κομποστοποιημένα και εμπλουτισμένα με λιπαντικούς παράγοντες και τύρφη.
Ξηρές ύλες : 35% μικτού προϊόντος.
Οργανικές ύλες : 20% μικτού προϊόντος.
Aλατότητα : 1-2 g/l.
pH (H2O) 5,5 - 6,0.
Το φυτόχωμα αυτό το χρησιμοποιώ εδώ και χρόνια στις γλάστρες μου και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Γι αυτό, το διάλεξα και για τα φυτά του ενυδρείου μου.
Πήρα και "φυσικό χαλίκι" ( έτσι μου περιέγραψε ο πετσοπάς το φτηνότερο χαλίκι που είχε ) και το ξέπλυνα ίσα-ίσα να φύγουν διάφορα αιωρούμενα στο νερό σωματίδια...
Εβαλα το φυτόχωμα, όχι ομοιόμορφα, αλλά δημιουργώντας ένα "κεκλιμένο επίπεδο" από το μπροστινό προς το πίσω τζάμι του ενυδρείου. Μπροστά το στρώμα του φυτοχώματος είχε σχεδόν μηδενικό πάχος, ενώ στη πλάτη του ενυδρείου περίπου 5 εκατοστα.
Και από πάνω ένα λεπτό στρώμα (ίσα να σκεπαστεί το φυτόχωμα) από το χαλίκι.
Ακολούθησε το φύτεμα των φυτών. (Υγροφίλες, ανουμπίες, bacopa monnieri, δύο... άγνωστες ράτσες...)
Μετά το φύτεμα, συμπλήρωσα το χαλίκι ωστε να έχει πάχος περίπου 5 εκατοστα πάνω από το φυτόχωμα (και να "κρατάει" τα νεοφυτεμένα φυτά).
Τοποθέτησα τρεις ρίζες μοπανι και γέμισα με νερό βρύσης (χωρίς αντιχλωριακά κλπ) το ενυδρείο.
3. 24 ώρες μετά το [2], μάζεψα ότι στερεό επέπλεε στο ενυδρείο και μετά αφαίρεσα όσο νερό μπορούσε να αφαιρεθεί (ας πούμε 98-99%...).
Σύνδεσα τα απαραίτητα του CO2 (Μπουκάλα, pH controller kαι όλα τα "συμπράγκαλα"... δλδ μανόμετρα, ηλεκτροβάνα, διαχυτήρας, αντεπίστροφες βαλβίδες, bubble counter, pH probe κλπ.)
Εβαλα ένα στρωμένο εξωτ. φίλτρο (eheim ecco) και γέμισα το ενυδρείο με αποχλωριωμένο νερό - πήρε 90 λίτρα και κάτι ψιλά.
Ρύθμισα το pH controller σε pH=7.2
4. Την επόμενη μέρα μετά το [3] έβαλα τα ψάρια (3 αρσενικά και 3 θηλυκά γκαπάκια) και τα σαλιγκάρια (5)... ήταν 6 Μαΐου 2006.
Για κάποιον καιρό από δω και πέρα, το μόνο που θα έκανα θα ήταν κάποιες βασικές μετρήσεις και ότι κλάδεμα φυτών χρειαζόταν.
===========================
Ο πίνακας μετρήσεων των σκληροτήτων είναι ο παρακάτω:
Με κόκκινα είναι η GH, με μπλε η ΚΗ. Βλέπουμε οτι η γενική σκληρότητα "ανεβαίνει" τις πρώτες μέρες, μάλλον επειδή κάποια ασβεστολιθικά μέρη του "φυσικού χαλικιού" συνεισφέρουν στην αύξηση αυτή... και μόλις τελειώσει αυτή η συνεισφορά τους, ακολουθούν τη πορεία της ΚΗ. Το πολύ όξινο φυτόχωμα κάποιο ρόλο πρέπει να παίζει... και "ρίχνει" τις σκληρότητες. Πάντως, περίπου πάνω στο μήνα, "ότι ήταν να γίνει, έγινε" και βλέπουμε μια σταθεροποίηση.
Στο μεταξύ, για λόγους που έχουν να κάνουν με τη πτώση της ΚΗ, στις 26 Μαΐου (σημείο 1) άλλαξα τη ρύθμιση του pH controller από 7.2 σε 7.1
Επίσης, στις 30 Ιουνίου (σημείο 2) έκανα μια αλλαγή νερού - περίπου 25% - που είχε ως αποτέλεσμα να "τσιμπήσουν" έναν βαθμό οι σκληρότητες. Ισως να μην χρειαζόταν, αλλά αποφάσισα να κάνω την αλλαγή νερού πριν φύγω για διακοπές (το κενό μεταξύ 2 και 22 Ιουλίου), "δια παν ενδεχόμενο"...
Ο αντίστοιχος πίνακας μετρήσεων νιτρικών:
Εδώ, επειδή η ακρίβεια του τεστ είναι κάθε άλλο παρά... υποδειγματική, μόνο ως γενική εικόνα μπορούμε να πάρουμε τις μετρήσεις. Πάντως, τα τρία επίπεδα που φαίνεται να υπάρχουν ("μεταξύ 0 και 12,5" - "12,5" - "μεταξύ 12,5 και 25") μπορώ να τα θεωρήσω σαφή ενδεικτικά με βάση τη δυνατότητα διαχωρισμού χρωμάτων που έχουν τα μάτια μου...
Μέχρι στιγμής, μου δημιουργούνται οι εξής εντυπώσεις:
1. Η περίοδος "ανακατωσούρας" που κατά Walstad διαρκεί περίπου ενάμισι μήνα... επιβεβαιώνεται.
2. Μέσα σε αυτήν την "περίοδο ανακατωσούρας" ίσως χρειαστούν διορθωτικές κινήσεις - όπως η αλλαγή στη ρύθμιση του pH controller λόγω της σχετικά απότομης πτώσης του ΚΗ. Βέβαια, η αλλαγή από 7.2 σε 7.1 είναι πολύ μικρή, αλλά είναι μια διόρθωση που χρειάζεται...
3. Ο ισχυρισμός της Walstad οτι δεν χρειάζεται πρόσθετο CO2... ίσως ισχύει για τα νερά της πατρίδας της, αλλά δεν ισχύει για τη Θεσ/νίκη.
### Οι μετρήσεις θα συνεχιστούν έως ότου βαρεθώ (παρεπιμπτόντως, το κερατόφυλλο μου φαίνεται πιο αξιόπιστος μετρητής νιτρικών απ' ότι τα υγρά τεστ...)
Αυτά προς το παρόν...