Μερικές διαπιστώσεις έχοντας χρησιμοποιήσει τον διαχυτήρα για λίγο καιρό τώρα...
1) η απόδοσή του (μετρώντας φυσαλίδες/λεπτό και τα επίπεδα διοξειδίου που πετυχαίνει) είναι πολύ καλή, και ανάλογη του διαχυτήρα από το σαιτ του tsamisaquarium
2) Για ροή αερίου περίπου 1 φυσαλίδα/δευτερόλεπτο, δε μαζεύεται σχεδόν καθόλου αέριο και η διάχυση πλησιάζει στο 100%. Στο δικό μου σύστημα με 2 φυσ./δευτ. μαζεύεται αέριο στο πάνω μέρος του διαχυτήρα μετά από κάποιες ώρες. Υποθέτω ότι υπάρχει κάποια μαξιμουμ ροή αερίου πάνω από την οποία συμβαίνει αυτό - εξαρτάται από τη ροή του κυκλοφορητή και το πόσο διοξείδιο "χωράει" να διαλυθεί στο νερό (π.χ. περισσότερο με μεγαλύτερη ανατάραξη της επιφάνειας - λόγω αντίστοιχης απώλειας).
3) Η τρυπούλα που έγινε κάτω από την είσοδο του νερού για σύνδεση venturi με τον κυκλοφορητή κάνει δουλειά (φέρνει ότι αέριο μαζευτεί πίσω στον κυκλοφορητή για περαιτέρω μίξη στη φτερωτή) αλλά κάνει ΠΟΛΥ φασαρία.
Ειδικά από τη μέση της φωτοπεριόδου και μετά, όταν η συγκέντρωση διοξειδίου είναι πιά αρκετή, και είναι πιό δύσκολο να διαλυθεί κι άλλο CO2 στο νερό, ο διαχυτήρας μαζεύει αέριο, και το venturi effect δε σταματάει καθόλου.
Η λύση για μένα ήταν να αφήσω την τρυπα αυτή ανοιχτή (οπότε όταν μαζευτεί πολύ αέριο φεύγει από εκεί, και ο διαχυτήρας συνεχίζει ήσυχα), ή να την κλείσω με λίγη σιλικόνη, οπότε απλά μαζεύει αέριο στο πάνω μέρος του διαχυτήρα αλλά δεν κάνει φασαρία.
Αν το έκανα απ'την αρχή, μάλλον δεν θα την άνοιγα καθόλου, ή θα την έβαζα χαμηλότερα.
4) Τα tie-wraps τα ξεφορτώθηκα, για καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα, και απλά έφτιαξα "βύσματα" από ενυδρειακή σιλικόνη, τα οποία κολλήσαν πάρα πολύ καλά στο γυαλί του διαχυρήρα και εφαρμόζουν τέλεια σε 2 βεντούζες για καλό κράτημα.
και 1-2 φωτο της τελικής έκδοσης...
|