[panos1972]

Χθες καθόμασταν και μου έλεγε ο Alex_Salonica πως η annubia του είναι έτοιμη να ανθίσει. Πως τα καταφέρνουν.... αναρωτιώμουν. Δεν είχα τέτοια τύχη μέχρι τώρα, με το παλιό ενυδρείο (55 λίτρων) τουλάχιστον.
Πήρα τα ξιφοφοράκια που μου έδωσε (και τον ευχαριστώ πολύ!) και επάνω στη διαδικασία προσαρμογής, ξέρετε νεράκι λίγο λίγο στη σακούλα κλπ, παρατήρησα πίσω από το ξύλο κάτι σα λουλουδάκι....
Λες; Αποκλείεται! Κι όμως....! Ναι!
Η μία annubia nana άνθισε και ετοιμάζει κι άλλο μπουμπούκι!
Αφαίρεσα το ξύλο να μη μου κρύβει άλλο τη θέα και στη θέση του έβαλα 2 πέτρες από άλλο σημείο του ενυδρείου για να καλύψει το κενό του ξύλου και το χάζευα. Σε λίγο έσβησε ένεκα ώρας η fresh water λάμπα, και με την κοκκινωπή (plant growth) τραβηξα 2 φωτογραφίες με το κινητό. Σε λίγο έσβησε κι εκείνη...
Θέλησα να την ξανανάψω για λίγο ακόμα αλλά καλύτερα να αφήσω τα νέα ψαράκια να ηρεμήσουν....
Θα ξαναδώ την ανθισμένη μου ομορφούλα μαζί με τα ψαράκια πάλι σήμερα μετά τη δουλειά. Θα πάρω αγκαλιά τις κόρες μου και η μεγάλη θα με ρωτάει πάλι, "γιατί μπαμπά το ψαράκι κάνει έτσι;" και "γιατί μπαμπά αυτό το φυτό αυτό δεν είναι σαν το άλλο;", όσο η μικρή θα κοιτάει πάλι αποσβολωμένη, με γουρλωμένα μάτια και μόνιμο χαμόγελο, με τα χέρια έτοιμα για παλαμάκια μόλις κάποια κολυμβητική φιγούρα την ενθουσιάσει ακόμα περισσότερο, τα ψαράκια να κυνηγιούνται στο ρεύμα του φίλτρου και ανάμεσα στα φύλλα του εχινόδωρου.
Και η μικρή annubia εκεί να δίνει τη δική της ανθισμένη επισημότητα στις μικρές ανεκτίμητες οικογενειακές μας στιγμές.