Μια χαρά οι τιμές απο το ζαχαροπλαστείο!! Και το διάλυμα οκ!!
Αυτο με την βαλβίδα δεν μπορώ να καταλάβω τι ρόλο παίζει...
Η εξίσωση της πίεσης και στα 2 μπουκάλια είναι αυτή που κάνει το όλο σύστημα να λειτουργεί!! Πάντα η πίεση και στα 2 μπουκάλια θα είναι ίδια καθώς επικοινωνούν και δεν υπάρχει κάποια ανεπίστροφη βαλβίδα (όπως στην τελευταία μέθοδό μου).., δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα άλλο!!
Έχουμε μηδέν πίεση και στα 2 μπουκάλια αρχικά..
Πιέζουμε ελαφρά το μπουκάλι με το κιτρικό και η αύξηση της πίεσης που εφαρμόζουμε με τα χέρια μας, αναγκάζει το κιτρικό οξύ να μεταφερθεί στο μπουκάλι με την σόδα, ώστε πάντα να εξισώνεται η πίεση και στα 2 μπουκάλια..
Αρχίζει η αντίδραση στο μπουκάλι με την σόδα, αυξάνεται η πίεση σε αυτό λόγω του CO2 που παράγεται και τώρα γίνεται το αντίστροφο, δηλαδή μεταφέρεται αέριο απο το δεύτερο μπουκάλι στο πρώτο, μέχρι να εξισωθεί η πίεση και πάλι.. Τότε είναι που βλέπουμε φυσαλίδες να βγαίνουν στο μπουκάλι με το κιτρικό..
Αφού σταματήσει η αντιδραση και φτάσει η πίεση π.χ. 0,5bar, πίεζουμε πάλι ελαφρά το μπουκάλι με το κιτρικό, αυξάνεται η πίεση, πέφτει κιτρικό στην σόδα, γίνεται αντιδραση, αυξάνεται η πίεση στην σόδα, μπαίνει αέριο/φυσαλίδες στο μπουκάλι με το κιτρικό και αυξάνεται πάλι η συνολική πίεση π.χ. στο 1bar..
Συνεχίζουμε μέχρι να φτάσει η πίεση εκεί που θέλουμε και σταματάμε..
Δεν χρειάζεται κάπου ειδικά στην αρχη να ανοίγεις την βαλβίδα... (?)
Κάθε φορά που λόγω κατανάλωσης του CO2 στο ενυδρείο μας, πέφτει έστω και λίγο η πίεση στο μπουκάλι με την σόδα, η πρώτη μπουκάλα που λογικά έχει πλέον ελάχιστα υψηλότερη πίεση από την δεύτερη, "σπρώχνει" το κιτρικό στην σόδα, το οποίο πέφτοντας, μικρο-αντιδρά και αυξάνει πάλι την πίεση..
Σε κατάσταση ηρεμίας, όμως τα 2 μπουκάλια έχουν την ίδια ακριβώς πίεση..
Τώρα το αν το ποσό του κιτρικού που θα πέσει, είναι ικανό με την αντίδραση να αυξήσει πάλι την πίεση ακριβώς στην τιμή που ήταν πριν, είναι ένα θέμα..
Καθώς αν το διάλυμα είναι 2 φορές πιο πυκνό π.χ. θα πράξει 2πλάσιο CO2 με αποτέλεσμα η αύξηση της πίεσης να έναι μεγαλύτερη, ή αν είναι λιγότερο πυκνό, θα παράξει το μισό..
Μιλάμε για πολύ πολύ μικρή μεταβολή της συνολικής πίεσης, αλλά αν η διαδικάσια αυ΄τη γίνει αρκετές φορές (που γίνεται) είναι επόμενο σε βάθος χρόνου, να αυξάνεται ή να μειώνεται η συνολική πίεση, ανάλογα με την πυκνότητα του διαλύμένου κιτρικού οξέως!! Γι αυτό και τα Κινεζάκια έχουν βγάλει αυτές τις αναλογίες..
Στην δεύτερη αρχική προσπάθεια που έκανα, πριν 2-3 μήνες και λειτουργεί ακόμα, που έκανα διάλυμα κιτρικού οξέως 2πλάσιας συγκέντρωσης από την προτεινόμενη, παρατηρώ από τότε αύξηση της πίεσης ανά 20 μέρες περίπου 0,3bar , από 1,5 μου πάει 1,8.. Δεν είναι τραγική, αλλά και δεν υπάρχει τρόπος να την διορθώσεις, οπότε ανά 20 μέρες γέρνω την μπουκάλα με το κιτρικό οριζόντια, ώστε η άκρη από το σωληνάκι που ρουφάει το κιτρικό να βγει από το διάλυμα και στην ουσία να ρουφάει αέριο, για 3-4 μέρες, μέχρι η πίεση να γίνει πάλι 1,5 και την ξαναφέρνω κάθετα..
Δεν είναι και τραγικός συμβιβασμός, αλλά δεν μπορείς να το πεις και πλήρως αυτοματοποιημένη διαδικασία, αν θες να λείψεις για ένα μήνα που λέει ο λόγος, αν και σε ένα μήνα παρατημένο, μόνο το CO2 δεν θα είναι το πρόβλημα
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο δοκιμάζω την τελευταία μέθοδό μου, η οποία κρατάει σταθερή την πίεση στην πρώτη μπουκάλα και μέσω της ανεπίστροφης βαλβίδας, αφήνει την δεύτερη να ρυθμίζει την πίεσή της στην ίδια τιμή μόνη της, έτσι ώστε π.χ.:
Ας υποθέσουμε ότι το διάλυμα του κιτρικού που έχω φτιάξει είναι υπέρπυκνο, τότε η ποσότητα που θα περάσει στην σόδα, ας πούμε μία σταγόνα, μετά την κατανάλωση CO2 στο ενυδρείο μας, θα είναι αρκετή να αυξήσει την πίεση ας πούμε 4-5 φορές παραπάνω, από μια σταγόνα διαλύματος κανονικής συγκέντρωσης, πράγμα όμως που θα οδηγούσε την πίεση, αντί να πάει π.χ. από τα 2bar στα 2,01bar , να πάει από τα 2bar στα 2,05bar... Δηλαδή η συνολική πίεση να παραμείνει σχεδόν σταθερή, οπότε και να έχουμε σταθερή ποσότητα CO2..
Αν το διάλυμα ήταν πολύ αραιό, απλά θα έπαιρνε 5 σταγόνες αντί για 1...
Ότι και να γίνει δηλαδή, πρώτον η αύξηση της πίεσης στο μπουκάλι με την σόδα δεν μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά και όσο μεγάλη και να είναι ΔΕΝ θα εξισορροπιστεί με την πίεση του πρώτου μπουκαλιου, λόγω της ανεπίστροφης, αλλα θα πέφτει λόγω κατανάλωσης σταδιακά, μέχρι να πέσει ελάχιστα κάτω από 2bar (που είναι η πρώτη μπουκάλα ΣΤΑΘΕΡΑ), όπου θα επαναλειφθεί η διαδικασία!!
2 βδομάδες τώρα δοκιμών, το μανόμετρο είναι κολλημένο στα 2bar όσες φορές τη μέρα και αν το κοιτάξω.. Η μετακίνηση της βελόνας για να πάει από τα 2bar στα 2,1bar είναι αρκετά εμφανής, οπότε σίγουρα δεν μετακινείται σχεδόν καθόλου, οπότε μιλάμε για μεταβολή της πίεσης κάτω απο 2-3% ==> σταθερότατη παροχή CO2 στο ενυδρείο μας, που είναι και το πιο σημαντικό..
Σόρρυ αν κούρασα, ή αν εξηγώ σαν να μιλάω σε 3χρονο παιδάκι, απλά εξηγώ όσο πιο απλά γίνεται πιστεύω...
-------------------------
Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από pagokoftis
αλλά και όσο μεγάλη και να είναι ΔΕΝ θα εξισορροπιστεί με την πίεση του πρώτου μπουκαλιου,
|
Λάθος.. ΔΕΝ θα εξισορροπιστεί η πίεση του πρώτου μπουκαλιού με του δεύτερου
λειτουργεί σαν buffer η πρώτη μπουκάλα