[lingistis]

Παραθέτω κάποιες ακόμα πληροφορίες και παρατηρήσεις μου από τα Tylomelania sp. “Orange Poso”.

Ιστορικά, οι Ελβετοί φυσιογνώστες Paul και Fritz Sarasin είναι οι πρώτοι που ανακάλυψαν και δημοσίευσαν για τα σαλιγκάρια της λίμνης Poso το 1897 και 1898 αλλά ακόμα δεν έχουν πλήρες επιστημονικό όνομα. Τα είδος που φιλοξενώ είναι γενικά γνωστό ως το σαλιγκάρι του γένους Tylomelania με πορτοκαλί σώμα και μαύρο κέλυφος! Σήμερα είναι γνωστά 53 είδη Tylomelania από τα οπόία τα 25 προέρχονται από την λίμνη Poso με πιο γνωστό στο χόμπι το Tylomelania sp. “Orange Poso".
Όσοι έχουν όρεξη για διάβασμα υπάρχουν τα άρθρα:
T. von Rintelen, K. von Rintelen, and M. Glaubrecht. 2010.
The Species Flocks of the Viviparous Freshwater Gastropod Tylomelania (Mollusca: Cerithioidea: Pachychilidae) in the Ancient Lakes of Sulawesi, Indonesia: The Role of Geography, Trophic Morphology and Color as Driving Forces in Adaptive Radiation. Evolution in Action pp. 485-512
και
Thomas von Rintelen, Kristina von Rintelen, Matthias Glaubrecht, Christoph D. Schubart and Fabian Herder. 2012. Aquatic biodiversity hotspots in Wallacea: the species fl ocks in the ancient lakes of Sulawesi, Indonesia. Biotic Evolution and Environmental Change in Southeast Asia, eds D. J. Gower et al. Published by Cambridge University Press. © The Systematics Association 2012.

Θεωρώ ως το πιο κατάλληλο μέγεθος ενυδρείου αυτό που έχει τουλάχιστον διάσταση βάσης 60cmx 30cm.
Αν και σε κάποια είδη χρειάζεται μαλακό υπόστρωμα, στα “Orange Poso” το υπόστρωμα το σωστό είναι να είναι σκληρό με αρκετά ανοικτά σημεία για να κυκλοφορούν άνετα. Τους αρέσει να χώνουν την ‘‘μουτσούνα‘‘ τους μέσα στο υπόστρωμα σε αναζήτηση τροφής. Πρέπει να αποφεύγονται σημεία όπου μπορεί να παγιδευτούν, π.χ. στενά περάσματα μεταξύ πετρών.


Γενικά πρέπει να ‘‘τρέχει‘‘ ένα ενυδρείο αρκετούς μήνες και να εμφανιστεί ‘‘πρασινάδα‘‘ σε αυτό πριν τοποθετηθούν σαλιγκάρια. Εάν αποφασίσει κάποιος φίλος να πάρει να προσέξει την προσαρμογή τους. Η προσαρμογή πρέπει να εστιάζεται και στην θερμοκρασία γιατί μπορούν να πάθουν θερμικό σοκ. Η προσαρμογή τους στο νέο περιβάλλον του νέου τους ενυδρείου διαρκεί μερικές εβδομάδες και στο διάστημα αυτό είναι αρκετά διστακτικά.


Από φωτισμό καλά είναι να υπάρχει αν και στα ενήλικα αρέσουν περισσότερο τα σκιερά σημεία οπότε καλά είναι να υπάρχουν τέτοια. Τα φυτά επιφάνειας ή φωτισμός σε ένα τμήμα του ενυδρείου επιφέρουν άριστα αποτελέσματα.

Τους αρέσει να υπάρχει λίγο ρεύμα στο νερό και να μην είναι σαν ‘‘στάσιμο‘‘.


Έχω πετύχει μια φορά ‘‘ζευγάρωμα‘‘ και με το που με πήρανε χαμπάρι το ‘‘διαλύσανε‘‘ τάκα τάκα… άρα είναι ντροπαλά!!! Η θηλυκιά απελευθερώνει κάτι σαν αυγό που είναι άσπρο και μαλακό σαν ζελές μέσα στο οποίο είναι ένα σαλιγκάρι πλήρως αναπτυγμένο... πάντα μόνο ένα κάπου 9mm. Μετά από ώρες ο ζελές αρχίζει και διαλύετε ελευθερώνοντας το σαλιγκαράκι. Μία περίπτωση είχα ένα αυγό το βράδυ… περίμενα ώρες να διαλυθεί αλλά τελικά με πείρε ο ύπνος Το πρωί δεν υπήρχε ούτε αυγό ούτε σαλιγκαράκι!!! Το άτιμο πως τα κατάφερε και τρύπωσε μέσα στο υπόστρωμα και εμφανίσθηκε μετά από λίγες μέρες. Κάποια είδη Tylomelania έχουν τακτικές γέννες… όχι όμως τα “Orange Poso”.


Στα ενήλικα με το πέρασμα των χρόνων παρατήρησα αλλοίωση στο κέλυφος τους. Το έψαξα λίγο και βρήκα ότι είναι μια συνηθισμένη κατάσταση των ενηλίκων στα ενυδρεία, αφού και τα άγρια ενήλικα που διαθέτονται στο εμπόριο με αλλοιωμένο κέλυφος τα βρίσκεις