Εχω ένα ενυδρειάκι 15λιτρο με έναν μονομάχο, και ένα 300άρι φυτεμένο, με σκαλάρια ραμιρέζι και μελανοταινίες.
Η πρώτη φορά που είχα πάρει ενυδρείο ήταν πριν καμιά 10ριά χρόνια. Ενα εξηντάρι κοινωνικό. Η μάλλον αντί για "κοινωνικό", θα μπορούσα να το πω "
αχταρμά"... έβαζα μέσα οτιδήποτε μου άρεσε,αρκεί να κολυμπάει.
Ποιος να μου πει ότι άλλα ψάρια πάνε μεταξύ τους και άλλα όχι? Εδώ πήγαινα στο μαγαζί (δεν ξέρω αν είναι σωστό να γράψω το όνομα) και έλεγα "το ψαράκι πέθανε. Μήπως δεν κάνω κάτι καλά?" η απάντηση ήταν ότι έτσι συμβαίνει συνήθως, και απλά θα πρέπει να το αντικαταστήσω ... Τότε δε διάβαζα ακόμα για χόμπυ. Το κράτησα ένα χρόνο περίπου. Μου άρεσε πολύ, αλλά προφανώς έκανα το ένα λάθος πάνω στο άλλο, και η τύχη του ήταν η αναμενόμενη...
Στα τέλη του 2003 ξαναμπήκα στο χώρο με ένα 160άρι με δίσκους και μερικά ζωντανά φυτάκια. Η προσπάθειά μου να το συντηρήσω σωστά, (με τις οδηγίες του Petshop από όπου τότε αγόραζα) κράτησε μέχρι τα μέσα του 2005, που ξεκίνησε και η κάτω βόλτα... Φυτά να σαπίζουνε, νερό να θολώνει συνεχώς, και δε μιλάμε για την ταλαιπωρία που τραβούσαν τα ψαράκια...
Και φυσικά για τεστ και τέτοια, ούτε ότι υπήρχαν δεν ήξερα. Πάνω στην απόγνωση, άρχισα να παίρνω τηλέφωνα στα μαγαζιά (είτε τα ήξερα είτε όχι), και να στέλνω mail σε οτιδήποτε είχε σχέση με τη λέξη "ενυδρείο" στο διαδύκτιο μπας και έβρισκα κάποιον να με βοηθήσει.
Για καλή μου τύχη, ένα τέτοιο mail έφτασε και σε κάποιο μέλος του συλλόγου. Και η βοήθεια βέβαια ήταν αυτή ακριβώς που χρειαζόμουν : μου έδωσε το link του gab!!!
Εκτός από την πολύτιμη βοήθεια που μου έδωσα οι φίλοι εδώ, με ξεστράβωσαν (πράγμα βασικό) για το που μπορώ να βρώ υλικό για να διαβάσω. Οπότε έπεσα με τα μούτρα.
Σιγά σιγά το πράγμα άρχισε να φτιάχνει, και το παραλίγο "βάλτος" ενυδρείο μου, άρχισε να γίνεται ένας όμορφος κόσμος!
Ετσι άρχισα επιτέλους να βλέπω την ομορφιά του να έχεις ένα οικοσύστημα υγειές. Αρχισα να απολαμβάνω τη μαγεία που νοιώθει κάποιος όταν βλέπει τη φροντίδα του να γίνεται ζωή, και την ικανοποίηση που έχεις όταν κάνεις αυτόν τον μικρό κόσμο σιγά-σιγά και καλύτερο.
Το ενυδρείο μου έγινε κάτι που μπορεί να με χαλαρώνει, να με κάνει να "χάνομαι" μέσα σ'αυτό και να κάνει τη ζεστασιά του σπιτιού μου ακόμα μεγαλύτερη.
Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από Tolis
Σας αρκει ενα διακοσμητικο με μερικα ομορφα κοινα ψαρια?
Η ψαχνετε για σπανια ή περιεργα ειδη, και γιατι?
|
Αν μπορούσα να έχω τα ενυδρεία που θα ήθελα, αυτά θα ήταν: Tο 300άρι μου έτσι ακριβώς όπως είναι τώρα, ένα ενυδρείο με δίσκους και ένα ενυδρείο για αναπαραγωγή.
Το πρώτο, γιατί ότι αγαπάς σε αγαπάει και γιατί όσο πιο πολύ φροντίζεις κάτι τόσο πιο πολύ δένεσαι με αυτό και ειδικά όταν είναι κάτι που έχει ζωή. Το δεύτερο γιατί είναι από τα ψάρια που εγώ θεωρώ από τα πιο όμορφα. Για το τρίτο, το "γιατί" είναι απλό... όπως είπε κάποτε ο πατέρας μου, "βλέποντας μια ζωή να γεννιέται, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει Θεός"