Αυτή η ανάρτηση είναι λίγο προβοκατόρικη, σαν ένα λίγο μακάβριο πρωταπριλιάτικο αστείο και έχει σκοπό να μας ευαισθητοποιήσει σχετικά με την προστασία των υγροτόπων της χώρας μας καθώς η λίμνη Κορώνεια που αποτελούσε για αιώνες μια πηγή τεράστιου οικολογικού (και οικονομικού) για τη ευρύτερη περιοχή, πλούτου, είναι πια μια νεκρή, σχεδόν αποξηραμένη λίμνη... Είναι η τελευταία λίμνη που η ανθρώπινη δραστηριότητα (υπεράντληση υδάτων, ρύπανση με αστικά, βιομηχανικά και γεωργικά απόβλητα κλπ) κατάφερε να αποξηράνει και μάλιστα μέσα στις τελευταίες μια δυο δεκαετίες...
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%...B5%CE%B9%CE%B1
... σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα και μέχρι το 1974, η Ελλάδα έχασε τουλάχιστον το 61% των υγροτόπων της. Σε ορισμένες μάλιστα περιοχές το ποσοστό αυτό είναι πολύ ψηλότερο όπως πχ στην Θεσσαλία που έχασε το 95% των υγροτόπων της ή στην Μακεδονία (απώλειες κατά 73%). Οι πρώτες εκτεταμένες αποξηράνσεις (Λ. Γιαννιτσών, Λ. Αχινού, Λεσίνη κα) ήταν, σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένες αφού έπρεπε αφένός μεν να καπολεμηθεί η ελονοσία, αφ' ετέρου δε να εξασφαλιστεί καλλιεργήσιμη γη στους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες. Ελάχιστες όμως δικαιολογίες μπορεί κάποιος να βρει για το έγκλημα της ολοκληρωτικής αποξήρανσης της Κάρλας, στις αρχές της δεκατίας του 60 ή των λιμνοθαλασσών Αγουλινίτσας και Μουριάς που αποστραγγίστηκαν μόλις στα 1973...
Υπουργείο Γεωργίας (2004), Υγρότοποι: Μια πολύτιμη εθνική κληρονομιά
Πόσο μάλλον συμπληρώνω εγώ, η λίμνη Κορώνεια που γνωρίζαμε τα τελευταία 20 χρόνια ότι οδηγείται στον αφανισμό λόγω της ανεξέγκτης ανθρώπινης δραστηριότητας και την αφήσαμε να εξαφανιστεί μέσα στα μάτια μας παρακολουθώντας ένα κακόγουστο σήριαλ αποτυχημένων πολιτικών διαχείρισης και κατασπατάλησης πόρων για την εκπόνηση master plan και σχεδίων διάσωσης...
Πηγή τεράστιου αλλιευτικού πλούτου και τροφοδότης σε μια σειρά από δραστηριότητες του τοπικού πρωτογενή τομέα, είναι σήμερα μια νεκρή και σε μεγάλο ποσοστό αποξηραμένη λίμνη...
Παρακάτω κάποιες φωτογραφίες από το γενικότερο υποβαθμισμένο φυσικό τοπίο και τα απομεινάρια της παλιάς αλλιευτικής δραστηριότητας (βάρκες, ψαροταβέρνες, αλλιευτικοί σταθμοί κλπ).