Παράθεση:
|
Εγώ πάντως που ήμουν πάντα της γνώμης να παίρνουμε αδέσποτο για να το σώσουμε, έχω αλλάξει γνώμη, γιατί όσα αδέσποτα (ουκ ολίγα) μάζεψα μου βγήκαν εντελώς σκάρτα. Δαγκώματα, ζημιές, επίθεση σε κοτέτσι και πνίξιμο ΟΛΕΣ τις κότες, πάπιες κτλ, τσαμπουκάδες σ' εμάς τους ίδιους που τα πήραμε από κουταβάκια, τα πήγαμε στο γιατρό όσα ήταν πληγωμένα ή άρρωστα, μέχρι και μέσα στην αποθήκη έμπαινε κάποιο για να τα κάνει εκεί!!!!! Και πάντα σε μεγάλες αυλές, με συνεχή παρουσία περιποίηση και αγάπη.
|
Συμφωνώ απόλυτα με τον Ryu. Lucy πρέπει να προσέχουμε τι γράφουμε, γιατί δημιουργούμε λάθος εντυπώσεις σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν. Κατ' αρχήν πως είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό που λες, αφού τα περισσότερα αδέσποτα που κυκλοφορούν είναι καθαρόαιμα ή ημίαιμα (δηλαδή διασταύρωση δύο καθαρόαιμων). Δηλαδή ένα αδέσποτο Λαμπραντόρ θα πνίγει κότες και θα δαγκώνει, ενώ ένα σπιτίσιο όχι? Η' ένα ημίαιμο Λαμπραντόρ διασταύρωση με γκόλντεν θα κάνει τσαμπουκά και ένα σπιτίσιο ροντβάιλερ θα είναι αγγελούδι? Μήπως υπάρχουν γονίδια αδέσποτου και δεν το ξέρω? Αυτό που γράφεις είναι εντελώς αντίθετο και στην επιστήμη της βιολογίας αλλά και στην εμπειρία από αδέσποτα. Κατ' αρχήν ο χαρακτήρας του κάθε σκυλιού οφείλεται αποκλειστικά σε δύο παράγοντες : 1ον Στα γονίδια του (τα οποία κληρονομεί από τους προγόνους του), 2ον και σημαντικότερο στην ανατροφή και εκπαίδευση που θα λάβει, δηλαδή στα αφεντικά του.
Αντίθετα με όσα γράφεις, η εμπειρία μου είναι ότι όταν μαζέψεις ένα αδέσποτο, αυτό το εκτιμάει και στο ανταποδίδει. Αρκεί να ξέρεις να φερθείς σε ένα σκύλο, και να τον εκπαιδεύσεις κατάλληλα. Ας μην δυσφημούμε λοιπόν τα καημένα τα αδέσποτα. Αρκετά προβλήματα έχουν ήδη!!!