Σήμερα στο μαγαζί που πήγαμε για ενυδρειακά αναλώσιμα, είχε επίσης ένα ενυδρείο γεμάτο νεαρότατα γκαπάκια, αλλά είδα -για τρίτη φορά μέσα στη βδομάδα- τους τελευταίους 4 μονομάχους απ την τελευταία παρτίδα που έφερε (καμιά δεκαριά σε κάτι άθλια σφηνάκια αρχικά
-, τώρα σε πλαστικά ποτηράκια νερού) μουδιασμένους και σε κατάσταση πλήρους κατάθλιψης και σφίχτηκε η ψυχή μου άσχημα... Στο δρόμο για το σπίτι, σαν να με κατάλαβε, άρχισε ο άντρας μου να μου λέει για κάτι τζάμια που βρέθηκαν χτες σ ένα φίλο ξυλουργό και πως θα μπορούσαν να γίνουν 40αρι-50άρι μονομαχο-ενυδρείο
Γυρίσαμε πίσω στο μαγαζί επιτόπου και σώσαμε έναν πανέμορφο τυπάκο με απίστευτα χρώματα και φτέρωμα (σαν παραδείσιο πουλί μοιάζει, γαλάζιο, τυρκουάζ, πετρόλ, με ελάχιστο κίτρινο και λίγο βαθυκόκκινο, νομίζω crowntail, αλλά θελω κι άλλο ψάξιμο για να πω με σιγουριά) Ηταν ο μόνος που έδειξε να χει ακόμα διάθεση για ζωή, οι άλλοι έδειχναν τελείως παραιτημένοι...Για την ώρα τον βάλαμε σένα spare ενυδρειάκι 12λιτρο που υπήρχε σπίτι και προσπαθήσαμε να το διαμορφώσουμε κατάλληλα, μέχρι να ετοιμαστεί το νέο δικό του. Μέσα σε λίγες ώρες είδαμε ένα άλλο ψάρι, έφαγε με όρεξη, έψαξε κάθε δυνατή καβάτζα, ρίζα, φυτό, χαλάρωσε , απλώθηκε και μέχρι το βράδυ έτρωγε απ το χέρι μου σκουλικάκια, κι ακολουθούσε τα δάχτυλα μου λες κι ήθελε χαδια, σα γατί! Η αλήθεια είναι πως ήθελα μονομάχο πολύ (Ο Nick τα ξέρει κι ευτυχώς με απέτρεψε απ το να τον βάλω μεσα στο κοινωνικό μας, να ναι καλά), ειχα και παλιότερα με εξαιρετικές εντυπώσεις, αλλά λίγο τα διαβάσματα εδώ στο φόρουμ, λίγο οι καλές & υπομονετικές συμβουλές του Νick και του Delta, λίγο η προοπτική του μεγαλύτερου ενυδρείου και περισσότερο απ όλα η άσχημη κατάσταση που είδα το ψάρι στο μαγαζί, δεν κατάφερα να κρατηθώ
Τωρα αρχίζω να καταλαβαίνω πως πολλοί χομπίστες ξεκινάμε με ένα ενυδρείο και βρίσκονται με παραπάνω
Πάντως θα προτιμούσα να τον είχε στο μαγαζί σε μεγαλύτερο χώρο κι ας ήταν με τα γκαπάκια, οποιοσδήποτε "συγκάτοικος" νομίζω θα ήταν προτιμότερος απ αυτό που αντίκρισα...Είχα (απο άγνοια) στο παρελθόν μονομάχο με μικρό κοπαδάκι γκάπυ μαζί (σε 80λιτρο) και συμβίωσαν χωρίς προβλήματα για καμιά τετραετία, ποτέ δεν ενόχλησαν ο μεν τα δε, μόνο τα γκουράμι τον ενοχλούσαν λίγο και τα απέφευγε επιδεικτικά, αλλά ήταν ίσως θέμα χαρακτήρα του συγκεκριμενου ψαριού (σόρυ για το κατεβατό μου, αλλά το ποστ σου μου 'εβγαλε αυθόρμητα τη διάθεση να το μοιραστώ όλο αυτό μαζί σας)