Θα αναφέρω συμπληρωματικά μερικά στοιχεία της φυσιολογίας των ψαριών για να υπάρχει καλύτερη κατανόηση της αμμωνίας και των προβλημάτων που δημιουργούνται. Θα απλοποιήσω λίγο τη γλώσσα ώστε το κείμενο να είναι κατανοητό προς όλους.
Η αμμωνία ρέει από μια υψηλή συγκέντρωση προς μια χαμηλή. Την υψηλή την έχει το ψάρια μέσα του, την χαμηλή θα πρέπει να την έχει το ενυδρείο. Η ανταλλαγή γίνεται στα βράγχια.
Εάν η συγκέντρωση του ενυδρείου είναι υψηλότερη τότε δεν μπορεί να υπάρχει ομαλή ροή και η εναλλαγή αερίων δεν γίνεται στο σύνολο που το ψάρι επιθυμεί. Μεγάλη δυσκολία στην εναλλαγή οδηγεί προς την ασθένεια "Δηλητηρίαση αμμωνίας". Μικρότερες δυσκολίες δεν οδηγούν σε άμεση δηλητηρίαση αλλά σε σταδιακή, δηλαδή με ποιο απλά λόγια το ψάρι μπορεί και να τη γλυτώσει εάν είναι τυχερό και εκτεθεί για μικρό χρονικό διάστημα.
Το χρονικό διάστημα που η κίτρινη ζώνη δείχνει, φυσικά είναι για τους ευαίσθητους οργανισμούς περισσότερο σύντομο και για τους πιο ανθεκτικούς είναι μεγαλύτερο.
|